Η Σαμπατική στην Πελοπόννησο είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον σημείο μιας απίθανης παράστασης όπου πρωταγωνιστούν οι αμέτρητες όψεις του ωραίου
Θα τολμήσω να παρομοιάσω αυτό τον μικρό όρμο στις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου σαν έναν μίνι παράδεισο. Ή για να το θέσω καλύτερα: αν υπάρχει παράδεισος, τότε αυτός σίγουρα βρίσκεται στην Πελοπόννησο!
Και για να πάρω τα πράγματα από την αρχή θα ξεκινήσω με μια ερώτηση: έχεις ακουστά την Αρκαδική Ριβιέρα; Αν την έχεις έστω ακουστά τότε είσαι σε καλό δρόμο. Αν και την έχεις ακουστά και την έχεις επισκεφτεί (έστω τμήμα της), τότε είσαι από τους τυχερούς ταξιδευτές. Αν πρώτη φορά ακούς αυτό το όνομα, εγώ είμαι εδώ για να στα εξηγήσω όλα.

Αρκαδική Ριβιέρα λοιπόν αποκαλείται το παραθαλάσσιο τμήμα του νομού Αρκαδίας. Γιατί η Αρκαδία δεν έχει να επιδείξει μόνο έναν εκπληκτικό ορεινό όγκο αλλά και μια εξαιρετική ακτογραμμή. Η Αρκαδική Ριβιέρα που λες, ξεκινάει βόρεια από το Ξηροπήγαδο και καταλήγει νότια στο Φωκιανό.
“Γράφει” δηλαδή μια ακτογραμμή μήκους ούτε λίγο ούτε πολύ, 100 χιλιομέτρων. Παράλιο Άστρος, λίμνη Μουστού, Τυρός, Πλάκα Λεωνιδίου και άλλες άκρως ενδιαφέρουσες “πινέζες” σε μια παρέλαση που όμοια της δεν υπάρχει.

Αν απορείς τι το αξιόλογο μπορείς να δεις σε αυτά τα 100 χλμ , σε διαβεβαιώνω πως δε θα θες να τελειώσει αυτός ο δρόμος. Απαράιτητο εφόδιο σε αυτό το ιδιαίτερο road trip είναι η υπομονή. Γιατί χωρίς το θεάρεστο αγαθό της υπομονής, προκοπή (ειδικά ταξιδιωτική) δε θα δούμε ποτέ.
Τι εννοώ; Είτε ξεκινήσεις από το βορά είτε από το νότο, θα χρειαστεί να κατέβεις πάμπολες φορές από το όχημά σου για να καμαρώσεις αυτό τον πίνακα ζωγραφικής. Γιατί οι ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου και ειδικά η Αρκαδική Ριβιέρα αποτελούν ένα θαύμα σε αυτό τον κόσμο. Κι εμείς, μέρος του θαύματος! Αν αυτό δεν είναι μαγικό, τότε τι;
Άφθονο Πράσινο που λες από πάνω μας, με έναν Πάρνωνα να στήνει πανηγύρι χρωμάτων. Χωριουδάκια φωλιασμένα στις πλαγιές του να καμαρώνουν από ψηλά το πέλαγος και στους όρμους (που είναι αμέτρητοι, πίστεψέ με) παραλίες με λαμπερά, κρυστάλλινα νερά κι ενίοτε ανεμόμυλους στημένους άνω σε κοφτερά βράχια.

Σαμπατική: ο γραφικός όρμος στην Πελοπόννησο που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο
Η Σαμπατική λοιπόν βρίσκεται μόνο 9 χλμ βορειοανατολικά του Λεωνιδίου. Πρόκειται για έναν όρμο καλά κρυμμένο σε μια καταπράσινη φωλιά. Από το δρόμο είναι αδύνατον να δεις το μέρος. Αν ακολουθήσεις όμως τις πινακίδες θα το δεις να ξεδιπλώνεται σαν μαγικό χαλί μπροστά σου.
Πριν μπεις στον οικισμό, ένα ξύλινο κιόσκι με παγκάκια προσφέρει ιδανική θέα προς τον όρμο. Στη μια πλευρά καμαρώνεις την ήρεμη Σαμπατική με το γραφικό λιμάνι και τις πολύχρωμες ψαρόβαρκες και στην άλλη μεριά ο ορμίσκος Θιόπαυτο με την υπέροχη παραλία του και τα μόλις δυο σπίτια που συνορεύουν με τον ελαιώνα και φυσικά με τη θάλασσα.

Η Σαμπατική στην Πελοπόννησο είναι ένα πραγματικό καταφύγιο. Ένα ησυχαστήριο για όποιον θέλει να βρει την ησυχία του και να απολαύσει ένα πραγματικά μαγευτικό τοπίο. Μπορεί όμως και να γίνει η αφετηρία σου για τριγύρω αποδράσεις. Πραγματικά η ευρύτερη περιοχή είναι μια τεράστια έκπληξη, μιας εντελώς διαφορετικής Ελλάδας.
Η παραλία μπροστά από τα σπίτια προσφέρεται για βουτιές δίχως τέλος στα πεντακάθαρα νερά. Οι ταβέρνες πάνω στο κύμα προσφέρουν εκλεκτούς μεζέδες και τοπικές λιχουδιές. Όσο για τη φιλοξενία, αρκεί το χαμόγελο των Τσακώνων για να σε πείσει ότι όλα εδώ είναι σαν το σπίτι σου.
Το ξέρω σε έπεισα και μόλις ανακάλυψες τον επόμενο προορισμό σου! Τι; όχι; Τότε διάβασε ξανά το άρθρο από την αρχή…
#With_TraVel_LoVe
karidostouflo

1 comments
Καλλίτερα να λέτε Κυνουριακη “Ριβιέρα” και όχι Αρκαδική ! Η Αρκαδία από την αρχαιότητα μέχρι την περίοδο του Όθωνα ΔΕΝ είχε παραλία. Την απέκτησε ελέω Μάουρερ κατά την διαδικασία ίδρυσης των πρώτων Δήμων.
Μάλιστα είχε προηγηθεί η ίδρυση της επαρχίας Πρασιων ( έδρα Λεωνίδι ) που αρχικά είχε υπαχθεί στο νομό Λακωνίας πολύ σωστά. Μετά 3-4 χρόνια όμως δεν τους άρεσε και την συγχώνευσαν με την επαρχία Κυνουρίας του νομού Αρκαδίας, κάνοντας και πολλές άλλες τροποποιήσεις στα όρια των δήμων όλων των νομών, γιατί δεν μπορούσαν να βρουν τα κατάλληλα κι έμπιστα άτομα για να διοριστούν δήμαρχοι και δημοτικοί εισπράκτορες. Έτσι μείωσαν τους δήμους που οι ίδιοι σχεδίασαν από 750 σε 450 περίπου το 1841.
Γιώργος Γ.