Δυο ποιήματα αφιερωμένα στη μητέρα. Δυο αράδες λέξεις για τις μάνες. Για τη μικρή λέξη των δυο ίδιων επαναλαμβανόμενων φράσεων που γίνεται γίγαντας.
Μάνες
Απόψε
μια γυναίκα ακουμπά
ένα παιδί στην ψάθα.
Ξαποσταίνει πλάι του.
Εκείνο
αποκοιμιέται νηστικό.
Εκείνη
θα πεινάει όλη νύχτα.
Απόψε
Μια σειρήνα σκίζει
την πόλη στα δυο.
Μια γυναίκα προσεύχεται
έξω από ένα χειρουργείο.
Κρυώνει.
Απόψε
ο αέρας σπρώχνει
μια βάρκα στη στεριά.
Μια γυναίκα
πετά μέσα δυο παιδιά.
Μια ριπή σκίζει τη σιωπή.
Εκείνη
πετά τη μαντίλα της στο νερό.
Απόψε
ένας εφιάλτης χαλά τον ύπνο.
Μια γυναίκα κλαίει με λυγμούς.
Για εκείνο που λαχτάρησε
και ποτέ δεν απόκτησε.
Απόψε
μια γυναίκα σκούζει
με πόδια ανοιχτά.
Το κλάμα ενός παιδιού.
Το κλάμα της γυναίκας.
«Να σας ζήσει!»
Πριν από αιώνες
Μια γυναίκα κλαίει σκυφτή
κάτω από έναν ξύλινο σταυρό.
Ακόμα κλαίει
και μαζί της κι όλες οι γυναίκες της γης.
Μη με ρωτήσετε
πως τις λένε.
Δεν ξέρω.
Μάνες άκουσα
κάποιον να τις φωνάζει.
Μεγάλωσα μαμά
Δώσε μου το χέρι σου
κι εγώ θα σε μάθω να περπατάς.
Κλείσε τα μάτια
κι εγώ θα σε οδηγήσω.
Κι όταν θα νυστάξεις
πλάι σου θα ξασποστάσω.
Θα μπερδευτούν οι ανάσες μας
όσα ονειρευόμαστε
κι όσα αγαπάμε.
Εγώ θα είμαι εδώ. Όχι για πάντα.
Το “πάντα” είναι δικό σου.
Θα είμαι μόνο για όσο εσύ με θες.
Μετά θα σ’ αφήσω να πετάξεις.
Να πας ψηλά!
Να δεις!
Να μάθεις!
Να νιώσεις!
Να ζήσεις!
Κι από όσα σου ‘χω μάθει
μονάχα ένα να θυμάσαι:
Τούτο το δώρο της ζωής μια φορά σου δίνεται.
Κι όταν θα γίνεις κι εσύ γονιός
τότε ναι, θα καταλάβεις
πως αγαπώ θα πει πονώ.
Το νου σου!
“Μεγάλωσα μαμά”.
“Κι εγώ παιδί μου. Πέτα!”
Αυτά τα δυο ποιήματα (εντάξει μην παίρνετε στα σοβαρά τον όρο ποίημα τώρα, μεταξύ μας τα λέμε) συμμετείχαν στο 16ο συμπόσιο ποίησης που διοργάνωσε η Αριστέα (όπως και όλα τα προηγούμενα συμπόσια).
Και δε φτάνει που τα έγραψα και συμμετείχαν στο συμπόσιο (αφού μετά κόπων και βασάνων τα έστειλα πριν τη λήξη προθεσμίας υποβολής) πήγατε και δώσατε στην πρώτη θέση το ένα από τα δυο ποιήματα.
Ξεχωρίσατε τις μάνες και δεν το περίμενα καθόλου μα καθόλου. Ευχαριστώ ρε παιδιά.
Αυτά ήταν τα δυο ποιήματα αφιερωμένα στη μητέρα. Μη με ρωτάς πως και γιατί το κάνω. Απλά μερικές φορές οι σκέψεις παίρνουν από μόνες τους μορφή και γίνονται λέξεις.
Τα ποιήματα συμμετείχαν στο συμπόσιο ποίησης της Αριστέας από το η ζωή είναι ωραία! Μάλιστα το πρώτο “μάνες” πήρε την πρώτη θέση. Καθόλου δεν το περίμενα.
Εδώ θα βρεις κι άλλες τέτοιες σκέψεις που έγιναν λέξεις.
Ελένη
33 comments
Συγχαρητήρια για τα υπέροχα ποιήματα σου!!!!
Όλως τυχαίως ψήφισα και τα δύο!!!!!
Καλή συνέχεια!!!!
Φιλάκια πολλά!!!!!
Σε ευχαριστώ Ρένα!! ήταν ένα πολύ όμορφο συμπόσιο!!
τα φιλιά μου!
Άστο καλό σου βραδιάτικα ανατρίχιασα. Πως να μην πάρει διάκριση Και πρωτιά το ποίημα σου. Όταν γράψεις βιβλίο σε παρακαλώ να είμαι η πρώτη που θα το διαβάσω Ναι?
Κορίτσι της ανατριχίλας!! ναι όταν γράψω βιβλίο θα το διαβάσουμε μόνο εσύ κι εγώ! κανένας άλλος! χα χα χα χα
Φιλιά από το νότο!!
Μπράβο Ελένη μου!!! Υπέροχα και τα δυο.
Ευχαριστώ Τεσσάκο!!!
Ελένη, κέντησες! Μπράβο, σε χάρηκα πολύ. Και στα δυο ποιήματα τίμησες τη μάνα εξαιρετικά. Οι μάνες όλου του κόσμου κι όλων των χρόνων και η μάνα που μπορεί και αφήνει το παιδάκι της να πετάξει.
Και πάλι μπράβο!!!
Ευχαριστώ πολύ!! ήταν όλο το συμπόσιο μια ομορφιά!!
Προσωπικά τις ήθελα τις Μάνες σου να ξεχωρίσουν! Ξέρω, εσύ έκλαψες με το Μεγάλωσα μαμά!
Έλα όμως που οι Μάνες σου ήταν για όλες τις μάνες! Για όλες τις γυναίκες!
Τόσο λιτά και σπαρακτικά!
Μπράβο σου!
Και ναι …ξέρω, θα συνεχίσω να σε τσιγκλάω και να σε σέρνω από τη μύτη!
αχαχαχαχα! Κυριολεκτικά στο παραπέντε!
Να πω εδώ όταν μου το έστειλες μου έγραφες κιόλας
" όσο κι αν το πάλεψα δε μου βγήκε… το αφήνω έτσι…"
Αχ Ελενάκι μου θα συνεχίσω όχι μόνο να σε τσιγκλάω, αλλά να σου
λέω πόσο πολύ πιστεύω σε σένα!
Φιλάκια πολλά :))
Αριστάκο είπαμε, η σχέση μου το χρόνο είναι ανύπαρκτη… άρα αν δε με σύρεις και από τη μύτη δεν πρόκειται ποτέ να θυμηθώ να στείλω συμμετοχή και ας το έχω ετοιμάσει!! χε χε χε
Κατά τ' άλλα σε ευχαριστώ πολύ και για την εμψύχωση και για τη φιλοξενία και για όλα!!!
τα λέμε στο επόμενο συμπόσιο!!
Λα λα λα λα
Φιλιά ποιητικά από το νότο!!!
Γεια σου νικήτρια!
Είσαι ταλέντο και δεν το ξέρεις,
μου φαίνεται!
Συγχαρητήρια!
(Γιούλη)
Γεια σου Γιούλη!!!
Τα πιο γλυκά μου φιλιά!!
Σε ευχαριστώ!
Και τα δύο ήθελα να ψηφίσω, μα δεν μου έβγαιναν τα κουκιά. Συγχαρητήρια απ' την καρδιά μου Ελένη! Όχι τόσο για την πρωτιά, μα γιατί τίμησες επάξια το ρόλο της γυναίκας. Να σε χαίρονται τα παιδιά σου και να σε αγαπούν!
Μαρία ήταν ένα πολύ όμορφο και γεμάτο συμπόσιο!! να είμαστε καλά να το ξανά κάνουμε!
να χαίρεσαι κι εσύ τα αγόρια σου!!
Κορίτσι μου υποκλίνομαι με σεβασμό στη γραφή σου, στα συναισθήματά σου, στα νοήματά σου….! Τίποτα άλλο. Μέσα από δύο ποιήματα είπες άπειρα πράγματα και προκάλεσες επίσης άπειρα συναισθήματα.
Να σε χαίρονται πραγματικά θα προσθέσω και εγώ. Σε ευχαριστούμε.
Εγώ σε ευχαριστώ Γιάννη για τα τόσο όμορφα και εμψυχωτικά λόγια σου!!
Να περνάς καλά!!!!!
Εξαιρετικά και τα δύο.. μπράβο σου!!Το πρώτο με κέρδισε λίγο παραπάνω..
Όπως έγραψα και στην βαθμολογία νομίζω πως ήσουν η μόνη που κάλυψες ένα ευρύ φάσμα..
και το έκανες με πολύ όμορφο τρόπο αληθινό και δυνατό κι ας πονάει!
Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ!!!!
Δεν ξέρω αν τα κατάφερα αλλά προσπάθησα.
Τα φιλιά μου!!!
Συγχαρητήρια για την νίκη που κέρδισε το τόσο όμορφο ποίημα σου! Κάλυψες τα πάντα και ανέδειξες το μεγαλείο της γυναίκας – μάνας! Μπράβο να είσαι καλά!
Συγχαρητήρια σε όλους!! και σε εσένα!!
Θα τα πούμε στο επόμενο συμπόσιο!!
Να περνάς καλά!!
Ελένη μου συγχαρητήρια και για τα δυο υπέροχα ποιήματά σου!
Ευχαριστώ Μαρία!!! ήταν ένα εξαιρετικό συμπόσιο!
Γεια σου βρε Ελενη μου με τα ωραια σου.. και την πρωτια σου …το μεγάλωσα μαμα.. να ήξερες τι μου εκανε.!!!αλλα και το Μανες… τι να πω.. εξαιρετικα και τα δυο σου μιλησαν στην καρδια κατευθειαν..συγχαρητηρια.. μπραβο…να γραφεις και να περνας ομορφα.. φιλακιααα!!!!
Εγώ στο "μεγάλωσα μαμά" έκλαψα πραγματικά… το νιώθω τόσο πολύ!
να ομορφοπερνάς κι εσύ!!!
Τα φιλιά μου!!
Ελένη μου τελικά γράφεις όμορφα και ξεχωριστά και αυτό είναι σπουδαίο από μόνο του !!Και τα δύο είναι υπέροχα , όμως εγώ στάθηκα στον στίχο του δεύτερου ποιήματος !!! Να είσαι καλά μανούλα!!!!
Νικόλ μου σε ευχαριστώ πολύ!! να είσαι καλά!!
Καλημέρα Ελένη,
Νομίζω ότι είναι η πρώτη μου φορά εδώ, οπότε καλώς σε βρίσκω. Δεν θυμάμαι καθόλου αν σε ψήφισα, αλλά νομίζω στο συμπόσιο μας αυτό οι ψήφοι ήταν τελείως τυπικοί. Ήταν τόσα τα συναισθήματα που γένναγαν οι στίχοι που δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Πολλά συγχαρητήρια για τις υπέροχες συμμετοχές σου! Ήταν και οι δυο ξεχωριστές!
Σε φιλώ και σου εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα 🙂
Καλώς ήρθε Μαρίνα!
Πραγματικά αυτό το συμπόσιο ήταν διαφορετικό! όλα τα ποιήματα είχαν να πουν πολλά πράγματα για τη λεξούλα των 4 γραμμάτων!!
Καλή εβδομάδα!!!
Ελένη Β, καλώς σε βρίσκω!
Συγκινήθηκα με τα ποιήματά σου, ιδίως με τις μάνες!αλλά και με το δεύτερο…
Δεν έχω προλάβει να διαβάσω άλλα σου, αλλά τώρα σε βρήκα!
ΚΑΛΌ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ και …να γράφεις!
με εκτίμηση
Βαρβάρα
Καλώς ήρθες Κατερίνα στο καρυδόσπιτο μου!!!!θα τα λέμε από δω!!!
Σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου!!!!
Θερμά συγχαρητήρια, γλυκό μας κορίτσι!
Πάντα άξια! ✿ Πολλά φιλιά και καλό σ/κ 🙂
Σε ευχαριστω Πετράδι μου λαμπερό!!!!
Τι έξυπνη ιδέα! Ένα δικό σου μουσείο! Μπράβο, Ελένη.
ดูหนัง