Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στα ορεινά της Αρκαδίας κρέμεται από ένα βράχο λες κι είναι τέχνασμα του ανθρώπου ή της φύσης!
Μόνο που δεν πρόκειται για κάποιο παιχνίδι κατασκευής που παίζουν τα παιδιά ή για κάποιο τέχνασμα. Πρόκειται για την αλήθεια. Ο άνθρωπος είναι που δημιούργησε αυτό το αριστούργημα σφηνωμένο στα βράχια. Το εξέλιξε μέσα στους αιώνες και σήμερα έχουμε ένα συνονθύλευμα από αφοσίωση, αγάπη και σεβασμό.
Πολλές φορές δεν έχει σημασία τι πιστεύουμε οι άνθρωποι. Αν δηλαδή ασπαζόμαστε τα θεία ή όχι. Σημασία έχει το δέος που αντικρίζουμε κι αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Οι θρησκείες μέσα στους αιώνες δημιούργησαν τη δική τους αρχιτεκτονική κι άφησαν ένα όλο δικό τους στίγμα στον πολιτισμό του κάθε λαού. Το ίδιο συνέβη και με τους χριστιανούς οι οποίοι δημιούργησαν τη δική τους ιστορία και πολιτισμό.
Αν ξεφύγουμε λοιπόν από τους πολυτελείς ναούς των μεγαλουπόλεων (καινούριους και παλιούς) και τον πλούτο τους, θα δούμε μια άλλη εκδοχή του χριστιανισμού. Μια απλή και γυμνή αλήθεια που πέρασε στους αιώνες αποκαλύπτοντας μια πιο αγνή μορφή πίστης.
Άνθρωποι που επέλεξαν να απαρνηθούν μια άνετη ζωή που θα τους πρόσφερε εύκολα τα προς τα ζην κι έζησαν μόνοι τους αποζητώντας την πνευματική λύτρωση, ξεκίνησαν να φτιάχνουν πρόχειρα καταλύματα μέσα σε σπηλιές και βράχια. Έθεσαν τους εαυτούς τους σε σωματικές δοκιμασίες και στερήσεις μέχρι να αγγίξουν την πνευματική τελειότητα.
Έτσι λοιπόν στην Ελλάδα έχουμε πλήθος από ασκηταριά σε ερημικά μέρη. Μπορείς να ανακαλύψεις τέτοια σε βουνά, δάση ακόμη και παραλίες. Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι οι δύσκολα προσβάσιμες (για το παρελθόν) περιοχές στις οποίες επέλεξαν οι ασκητές να ζήσουν. Με τα χρόνια βέβαια, γύρω από τα πρωτόγονα ασκηταριά ανεγέρθηκαν εκκλησίες ή μοναστήρια. Ένα τρανό παράδειγμα εξέλιξης των ασκηταριών είναι τα Μετέωρα που μετά το Άγιο Όρος αποτελούν το δεύτερο μοναστηριακό συγκρότημα της Ελλάδας.
Η μονή Τιμίου Προδρόμου στο φαράγγι του Λούσιου Αρκαδίας
Η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου ή Ιερά Μονή Τιμίου προδρόμου όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, βρίσκεται χτισμένη σε υψόμετρο 520 μέτρων στην ανατολική όχθη στο φαράγγι του Λούσιου, 200 μέτρα πάνω από το ποτάμι. Αναφέρεται και ως “Μέγα Σπήλαιο” της Αρκαδίας.
Από το 12ο αιώνα αρκετοί μοναχοί ζούσαν σε ασκηταριά σε κοιλότητες του βράχου. Δεν είχαν επικοινωνία μεταξύ τους και καθένας ζούσε στο μικρό χώρο που του άνηκε. Με το πέρασμα των χρόνων όμως τα μοναχικά ασκηταριά συνενώθηκαν και κατά τον 16ο αιώνα δημιούργησαν το κοινόβιο της Μονής.
Σήμερα ξεχωρίζει το παλιό κτίσμα της Μονής που ξεκίνησε να δημιουργείται από τη συνένωση των κελιών. Δίπλα ακριβώς από το παλιό κτήριο στα ανατολικά, χτίστηκε το 1860 ένα νεώτερο στα βόρεια για να εξυπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες του μοναστηριού.
Σαν κοινότητα αναφέρεται για πρώτη φορά επίσημα το 1940. Στην απογραφή του 2011 όμως δε δηλώθηκαν μόνιμοι κάτοικοι.
Σήμερα υπάρχουν μοναχοί και ο χώρος είναι επισκέψιμος αλλά παραμένει κλειστός κάθε μέρα από 13:00 – 17:00 το απόγευμα.
Πως θα φτάσουμε στο κρεμασμένο μοναστήρι
Για να φτάσουμε ως εδώ έχουμε δυο επιλογές. Την εύκολη και την περιπετειώδη. Όπως καταλαβάινεις στη μία περίπτωση φτάνουμε με αυτοκίνητο και περπατάμε λίγο ενώ στη δεύτερη περίπτωση φτάνουμε ως εδώ από το μονοπάτι!
Από τη Στεμνίτσα λοιπόν η Μονή απέχει μόνο 8 χλμ και δε θα χρειαστεί να οδηγήσουμε περισσότερο από 15 λεπτά. Εδώ δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο. Μια πανέμορφη ορεινή διαδρομή σε επαρχιακό δρόμο. Αρκεί.
Έχω όμως να πω πολλά σχετικά με την πεζοπορία. Αν ξεκινήσεις από Δημητσάνα και καταλήξεις Αρχαία Γόρτυνα θα περπατήσεις 10 εντυπωσιακά χιλιόμετρα στο φαράγγι του Λούσιου ποταμού.
* Ο Λούσιος αποτελεί παραπόταμο του Αλφειού κι έχει μήκος 25 χλμ.
Από το 1997 το συγκεκριμένο φαράγγι έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή ενιαίου αρχαιολογικού χώρου και προστατεύεται από το υπουργείο πολιτισμού. Οι εναλλαγές στο τοπίο είναι πράγματι εντυπωσιακές αλλά αυτό που προκαλεί δέος είναι οι αρχαιολογικοί χώροι σε όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας.
Ξεκινώντας από το Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα και μέχρι την Αρχαία Γόρτυνα δε θα χρειαστούμε πάνω από 5 ώρες πεζοπορίας στη φύση με τις απαραίτητες στα΄σεις. Η συγκεκριμένη διαδρομή χρειάζεται λίγο περισσότερη ελευθερία χρόνου από ό,τι χρειάζονται άλλες πεζοπορίες ίδιας απόστασης.
Αυτό συμβαίνει γιατί το μονοπάτι διέρχεται από σημεία που πρέπει να επισκεφτείς όπως είναι η Παλιά και Νέα Μονή Φιλοσόφου και η Μονή Τιμίου Προδρόμου. Ακόμη και η ξενάγηση στο Μουσείο Υδροκίνησης από όπου γίνεται και η εκκίνηση. Δεν το συζητώ για την Αρχαία Γόρτυνα και το πέτρινο γεφύρι τα οποία αξίζουν το χρόνο μας.
Αν με ρωτάς, εγώ σου λέω ανασκουμπώσου και πάρε το μονοπάτι για να φτάσεις στην πανέμορφη Μονή Τιμίου Προδρόμου Αρκαδίας που κυριολεκτικά κρέμεται από το βράχο. Δεν είναι μεγάλη η απόσταση και σε καμία περίπτωση δεν είναι ακατόρθωτη. Επιπλέον οι υψομετρικές διαφορές δεν είναι σπουδαίες ώστε να σε κουράσουν.
Να θυμάσαι πως το συγκεκριμένο μονοπάτι χαρακτηρίζεται εύκολο παρά τα 10 χλμ και άκρως ενδιαφέρων. Ο πεζοπόρος κάθε λίγα χιλιόμετρα έχει να ανακαλύψει και κάτι νέο που δε θα δει αν χρησιμοποιήσει αυτοκίνητο. Πράγμα που καθιστά την πεζοπορία εύκολη υπόθεση και σίγουρα μια από τις πιο ενδιαφέρουσες της Πελοποννήσου.
Ξεκινάμε;
#With_TraVel_LoVe
karidostouflo
