Η πεζοπορία μέχρι το ηφαίστειο των Μεθάνων το απόγευμα θα σου προσφέρει ένα από τα πιο εντυπωσιακά ηλιοβασιλέματα στην Ελλάδα!
Και πως να μην είναι άλλωστε αυτή η δύση μια από τις πιο ξεχωριστές στη χώρα μας; Δε βλέπεις κάθε μέρα τον ήλιο να χάνεται στο άπειρο και ο ορίζοντας να βάφεται με τα πιο πορφυρά χρώματα ενώ ε΄συ να είσαι σκαρφαλωμένος σε ένα ηφαίστειο!
Γι αυτό λέμε πάντα πως πρέπει σε κάθε τόπο που επισκεπτόμαστε να τον περπατάμε κυριολεκτικά. Για΄τι μόνο έτσι γνωρίζουμε τις αυθεντικές ομορφιές ενός μέρους. Βλέπουμε “πράγματα” που είναι βέβαιο πως δε θα τα αντικρίζαμε ποτέ μέσα από το αυτοκίνητό μας.
Εδώ σημείωσε πως στη χερσόνησο των Μεθάνων υπάρχουν 30 κρατήρες και όλο αυτό το σύμπλεγμα ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου. Ο κρατήρας πάνω από την Καμμένη Χώρα είναι ο πιο γνωστός και ο πιο εύκολα προσβάσιμος. Πράγμα που σημαίνει πως έτσι και βρεθείς στα Μέθανα, είναι πέρα από απαραίτητο να περπατήσεις ως αυτόν!
Πεζοπορία στο ηφαίστειο των Μεθάνων
Για να φτάσουμε λοιπόν στην κορυφή και τον κρατήρα του ηφαιστείου, πρέπει να πάρουμε το μονοπάτι, όπως σωστά θα υποψιάζεσαι. Ο πιο σύντομος δρόμος για να φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο του ηφαιστείου είναι η διαδρομή που ξεκινάει από το δρόμο 1,5 χιλιόμετρο έξω από το χωριό Καμμένη Χώρα.
Αυτός ο οικισμός λοιπόν είναι χτισμένο κυριολεκτικά πάνω στη λάβα του ηφαιστείου. Κι αν αυτό σου μοιάζει κάπως απόκοσμο, σε πληροφορώ πως αυτό το μέρος είναι τόσο ιδιαίτερο και ξεχωριστό που αναμφίβολα είναι πέρα κι από εντυπωσιακό. Κατέβα από το αυτοκίνητό σου και κάνε μια βόλτα στα σοκάκια του χωριού!
Ακολουθώντας λοιπόν το μονοπάτι από την άκρη του ασφαλτοστρωμένου δρόμου (υπάρχει χώρος στάθμευσης και ξεκούρασης) δε θα χρειαστείς πάνω από μισή ώρα μέχρι να φτάσεις στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής.
Η πεζοπορία είναι μέτρια παρόλο που είναι μικρής διάρκειας κι αυτό κυρίως λόγω των απότομων περασμάτων. Δε χρειάζεται κάποιος ιδιαίτερος εξοπλισμός. Οπωσδήποτε όμως αθλητικό παπούτσι (αν όχι ορειβατικό μποτάκι) κι ένα μπαστούνι ορειβασίας είναι πάντα ευπρόσδεκτο.
Αρχικά κινούμαστε μέσα από ένα πευκόδασος και όσο ανηφορίζουμε η θέα προς τον Αργοσαρωνικό κόλπο γίνεται όλο και πιο καθηλωτική. Διακρίνονται τα νησιά Αγκίστρι, Αίγινα, Πόρος και αν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή το μάτι ακουμπά μέχρι τον Πειραιά.
Στο τέλος του μονοπατιού φτάνουμε στον κρατήρα του ηφαιστείου κι εκεί μπορούμε να αράξουμε σε όποιο σημείο μας κάνει κέφι και να περιμένουμε τον ήλιο να χαθεί στον ορίζοντα. Η πλάση θα βαφτεί με τις πιο όμορφες πορφυρές αποχρώσεις της οικουμένης κι εμείς θα είμαστε μια κουκκίδα στο θαύμα αυτού του κόσμου!
Η μαγεία σε αυτό το μέρος δεν είναι μόνο η αίσθηση πως πατάς σε ένα ηφαίστειο. Είναι κάθε τι γύρω σου που φωνάζει πως εδώ τίποτα δεν είναι συνηθισμένο. Τα πετρώματα, το χώμα, τα δέντρα, οτιδήποτε φυτρώνει έχει την αίσθηση της αναγέννησης. Πως όλα πέθαναν και βρήκαν στο σθένος και τη δύναμη να ξανά γεννηθούν. Αν αυτό δεν είναι ελπίδα για την ανθρωπότητα, τότε τι;
Παίδες, καλές οι παραλίες και οι μπύρες στις ταβέρνες, σας νιώθω! Όμως η μαγεία των ταξιδιών είναι πέρα από τα sos των προορισμών. Ψάξτε παράξενα μέρη, περπατήστε, φτάστε όπου δε μπορείτε και γίνετε αληθινοί ταξιδευτές.
#ΤravelDrops_by
karidotsouflo
