Καραντίνα: ένα μήνα μετά – όλα όσα μας δίδαξε είναι εδώ. Καθένα από αυτά αποτελούν ένα σημαντικό μάθημα για μένα που δε θέλω με τίποτα να ξεχάσω.
Καραντίνα: ένα μήνα μετά
Πέρασε κιόλας ένας μήνας καραντίνας. Ένας μήνας που στις 30 μέρες του χώρεσε από όλα. Και όλα όσα χώρεσαν είναι κι από ένα μάθημα. Μαθήματα ανθρωπιάς, κατανόησης, φόβου, αγωνίας, ανησυχίας, θετικής σκέψης.
Ανάλογα τι θέλει να διδαχθεί ο καθένας από εμάς. Ανάλογα που πονάει ο καθένας από εμάς. Ανάλογα πως θέλει ο καθένας από εμάς να αντικρίσει τον εαυτό του μετά τον εφιάλτη.
Καραντίνα: ένα μήνα μετά – όλα όσα μας δίδαξε
Μακριά από τα αγαπημένα μας πρόσωπα
- Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο στη ζωή μας από αυτούς που αγαπάμε. Και η λαχτάρα μας να δούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα δεν εξαγοράζεται με τίποτα στον κόσμο. Με τίποτα όμως.
Κάπως έτσι καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικοί είναι οι άνθρωποί μας. Πόσο ανεκτίμητες οι κατά τ’ άλλα δεδομένες ανθρώπινες σχέσεις.
Το άδειασμα των σούπερ μάρκετ
- Οι άνθρωποι αδειάζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ επειδή δεν σκέφτονται με τη λογική αλλά τους οδηγεί το ένστικτο. Επιβίωση σημαίνει η διατήρηση στη ζωή ύστερα από αντιμετώπιση αντίξοων συνθηκών. Και στις μέρες μας, η επιβίωση μεταφράζεται με αποθήκευση προϊόντων στα σπίτια μας πράγμα που συνεπάγεται με άδειασμα των σούπερ μάρκετ.Όπως επιβίωση στα χρόνια της γερμανική κατοχής σήμαινε να κρύψουν οι άνθρωποι τη γίδα στο κατώι για να μην τη βρουν οι κατακτητές έτσι και σήμερα επιβίωση σημαίνει το άδειασμα των ραφιών από τα σούπερ μάρκετ.
Ο τρόπος αποθήκευσης της τροφής αλλάζει μέσα στα χρόνια. Σήμερα δεν διατηρούμε φαγώσιμα μέσα σε στάχτη ή σε βαρέλια με λάδι κι ακόμη δεν αποξηραίνουμε χόρτα ούτε και καπνίζουμε κρέατα. Ο φόβος όμως του να μην πεινάσει κάποιος (εκείνος και τα παιδιά του) παραμένει ακριβώς ίδιος. Προφανώς γιατί η πείνα είναι κάτι άσχημο και τυραννικό και προφανώς γιατί μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο.
Δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία του να στοκάρω μακαρόνια και αλεύρι. Κατανοώ όμως το πιο βαθύ και πρωτόγονο αίσθημα του ανθρώπου που ακούσει στο όνομα επιβίωση.Το κατανοώ και το συμμερίζομαι. Όσο “παράδοξο” κι αν φαντάζει στις μέρες μας.
Οι Έλληνες δείχνουν υποδειγματική συμπεριφορά στα μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού
- Οι Έλληνες μέχρι στιγμής δείχνουν (παρά τα ευτράπελα) μια πρωτόγνωρη θέληση για ευλαβική τήρηση των κανόνων ώστε να περιοριστεί η εξάπλωση του ιού. Ολόκληρος ο πλανήτης θαυμάζει αυτή τη συμμαζεμένη στάση των απείθαρχων Ελλήνων. Ίσως και εδώ να “φταίει” ότι στην Ελλάδα είναι πολύ έντονοι οι οικογενειακοί δεσμοί και θέλουμε δε θέλουμε, υπακούμε στους νόμους από φόβο μην πάθουν κακό οι δικοί μας άνθρωποι.
Οι μεγάλοι άνθρωποι είναι απλώς, μικρά παιδιά
- Οι μεγάλοι άνθρωποι είναι σαν τα μικρά παιδιά. Πρέπει να τους πεις πολλές φορές ένα πράγμα μέχρι να το καταλάβουν. Κι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άγνωστοι και ξένοι. Δεν είναι ο γέρος, η γριά και οι ξεμωραμένοι.
Είναι ο πατέρας μου, η γιαγιά σου, ο γείτονάς μας. Είμαστε εμείς σε μισό αιώνα.
Η μοναξιά είναι ανυπόφορη
- Η μοναξιά εκείνων που ζουν μόνιμα μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους ακόμη και σε κανονικές συνθήκες πρέπει να είναι ανυπόφορη.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο
- Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Απολύτως τίποτα. Κι από δω και πέρα καλά θα κάνουμε να το θυμόμαστε συχνά αυτό. Έτσι μπορεί και να εκτιμήσουμε τα “δεδομένα” κάθε εποχής.
Το άγνωστο είναι που τρομάζει
- Το άγνωστο είναι αυτό που τρομάζει τον άνθρωπο. Όχι η αρρώστα αυτή κάθε αυτή ή η όποια δύσκολη κατάσταση αλλά το απροσδόκητο, το καινούρια, εκείνο που δεν έχει ξανά απειλήσει τον άνθρωπο. Γιατί οπωσδήποτε ο άγνωστος εχθρός έχει περισσότερα πλεονεκτήματα.
Ο πλανήτης Γη δεν μας έχει ανάγκη
- Ο πλανήτης Γη και όλα του τα πλάσματα δεν έχουν καθόλου ανάγκη τον άνθρωπο. Τι παράξενο ε; σκέψου μια μέρα να χαθεί ο άνθρωπος από τη Γη. Οι υπόλοιποι τι θα απογίνουν; τίποτα! Θα συνεχίσουν να υπάρχουν και χωρίς τον άνθρωπο.
Τα λεφτά δεν αγοράζουν τίποτα.
- Άχρηστα και τα λεφτά όταν δεν μπορούν να σώσουν μια ανθρώπινη ζωή.
Το αύριο κανείς δεν ξέρει πως θα είναι
- Θα είναι τόσο άγνωστο όσο και ο covid-19. Κι εμείς όταν θα γυρίσουμε στην όποια κανονική ζωή μας θα πρέπει κιόλας να έχουμε αναθεωρήσει ολόκληρες κοσμοθεωρίες.
Η καραντίνα με έμαθε να μην παύω να σκέφτομαι θετικά
- Στη ζωή, τα πράγματα έχουν το χρώμα που τους δίνεις. Θες η ζωή να είναι φωτεινή; τη βάφεις ουράνιο τόξο! τη θες σκοτεινή; της πετάς ένα μαύρο. Μην παραπονιέσαι όμως αν τα χρώμα είναι ανεξίτηλα.
- Ζήσε το τώρα και ευχήσου ΜΟΝΟ να τελειώσει γρήγορα ο εφιάλτης. Μη σε νοιάζει το μετά. Το μετά είναι το ίδιο αβέβαιο για όλους μας. Το να σε πιάνει θλίψη όμως δε σε βοηθάει, ούτε εσένα ούτε τους γύρω σου.
- Ας εκμεταλλευτούμε το χρόνο μας γιατί ίσως σε ένα – δυο μήνες να μην τον έχουμε πια. Και σου λέω με απόλυτη βεβαιότητα πως εγώ (όπως και πολλοί άλλοι) δεν έχω τίποτα δεδομένο για το μετά. Πραγματικά τίποτα.
- Το δικαίωμα όμως στη θετική σκέψη δεν θα μου το αφαιρέσει κανένας.
Και να θυμάσαι ένα πράγμα, μόνο ένα βασικό πράγμα: Αν δεν έχω υγεία, τότε δεν έχω τίποτα
Ελένη
