Τα καλύτερα road trip γίνονται αφού το καλοκαίρι έχει τελειώσει γι αυτό κι εμείς τολμήσαμε ένα φθινοπωρινό οδοιπορικό στη Μέσα Μάνη γεμάτο αποκαλύψεις!
- Συντονιζόμαστε σε instagram – facebook & pinterest και δε χάνουμε τίποτα νέο!
- Γνώρισε τα νότια της Ελλάδας μας ακολουθώντας το Lakonia Travel στο instagram και στο facebook!
Σήμερα με τρελή χαρά θέλω να σε πάρω από το χέρι και να πάμε μια υπέροχη βόλτα στη Μέσα Μάνη. Κι όλα αυτά όχι μέσα στο καλοκαίρι, στην πολυκοσμία και στη ζέστη αλλά το φθινόπωρο παρακαλώ! Επιμένω πως τις καλύτερες διακοπές, εκδρομές και διήμερα τα κάνουμε το φθινόπωρο. Τότε που μπορούμε να απολαύσουμε στο έπακρο τα καινούρια μέρη που ανακαλύπτουμε, που υπάρχει χώρος και ησυχία στις παραλίες, που τα νερά στις θάλασσες είναι απλώς… όνειρο!
Έτσι λοιπόν φέτος αφού πέρασε το καλοκαίρι κι ανοίξανε τα σχολεία είπαμε να μη μπούμε κατευθείαν σε πνεύμα σχολείου, διαβάσματα, τρεξίματα κτλ. Λίγη ακόμα ξενοιασιά βρε παιδί μου τη θέλουμε και τη διεκδικούμε!
Κι αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: τρελό διήμερο στην αγαπημένη μας Μάνη! Και μη μου πεις ότι σε ένα διήμερο δε μπορείς να χωρέσεις πολλά… ξέρεις πως θα σε διαψεύσω περίτρανα.

Αν ο νότος της Ελλάδας σε τραβάει σα μαγνήτης τότε ακολούθησε την πιο όμορφη ταξιδιάρικη ομάδα της Λακωνίας στο instagram Lakonia_travel και το αδερφάκι της στο facebook Lakonia Travel και καλό ταξίδι!
Μέσα Μάνη φθινοπωρινό οδοιπορικό γεμάτο αποκαλύψεις
Ξεκινώντας λοιπόν από Σπάρτη Σάββατο πρωί κατηφορίζουμε όλο και πιο νότια. Μετά από πολλές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για το που θα πάμε πρώτα, συμφωνούμε να ξεκινήσουμε από το φάρο του Ταινάρου. Έλα όμως που εγώ έχω αναλάβει το gps και αυτή τη φορά… κι εγώ έχω μικρό πρόβλημα (ανάμεσα σε πολλά άλλα δηλαδή) με τις κατευθύνσεις. Μη μου πεις ρε παιδί μου για δεξιά κι αριστερά ή για νότο και βορρά, δεν τα καταλαβάινω αυτά σου λέω. Σε μια διασταύρωση θα σου πω πολύ συγκεκριμένα “στρίψε από δω” ή “στρίψε από κει”, κατατοπιστικότατο αυτό για έναν οδηγό, έτσι; Ή ακόμη χειρότερα θα πω “πάμε κατά κει” και δείχνω. Μ’ αυτά και μ’ αυτά όπως καταλαβαίνεις καταλήξαμε αλλού για πρώτη στάση και όχι στο Ταίναρο. Η πρώτη στάση δηλαδή είχε όνομα Πόρτο Κάγιο.
Μην ακούς που γκρινιάζουν μερικοί μερικοί (βλέπε Τόλης και 3 αγόρια) όταν χάνουμε το δρόμο… καθόλου δεν τους χαλάει σε πληροφορώ!
Πόρτο Κάγιο – η κρυψώνα των πειρατών

Το τι θρύλοι και τι ιστορίες έχουν ειπωθεί γι αυτό το μέρος δε μπορείς να φανταστείς. Κράτα μόνο ότι στο παρελθόν το Πόρτο Κάγιο έχει υπάρξει καταφύγιο για πειρατές κι αυτό όσο να ‘ναι είναι εντυπωσιακό!
Σήμερα ο γραφικός οικισμός αποτελεί το τελευταίο λιμάνι της Ανατολικής Μάνης. Είναι μια ιδιαίτερη φωλιά θα έλεγα, αναλλοίωτη στο χρόνο. Φαντάσου ότι ο δρόμος πάνω από την παραλία είναι ακόμη χωματόδρομος. Πόσα χωριουδάκια της Ελλάδας μας, διατηρούν ακόμη χωρίς άσφαλτο ή τσιμέντο τον βασικό τους δρόμο; ελάχιστα φαντάζομαι!
Στο Πόρτο Κάγιο εκτός από τους εξαιρετικούς ψαρομεζέδες στα ταβερνάκια του, δεν πρέπει με τίποτα να παραλείψεις μια βόλτα μέχρι το γραφικό ξωκλήσι του άγιου Νικόλα. Ακριβώς δίπλα από το λιμάνι, παίρνεις το μονοπάτι και σε 10 λεπτά (το πολύ) με χαλαρό περπάτημα είσαι στο ξωκλήσι.
Μήνα Οκτώβρη όμως το μαγικό σε αυτή τη διαδρομή είναι το άρωμα σκίντου. Προσωπικά με τρελαίνει αυτή η αψάδα του σκίντου.
Ακρωτήρι Ταίναρο – το νοτιότερο σημείο των Βαλκανίων
Φθινοπωρινό οδοιπορικό στη Μέσα Μάνη γεμάτο αποκαλύψεις


Κι αφού πιούμε καφεδάκι (εννοείται στα γρήγορα – έχουμε και δουλειές να κάνουμε) φεύγουμε για ακρωτήρι Ταίναρο και το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας και των Βαλκανίων!
Τι να σου πω τώρα γι αυτή την εμπειρία; Από τις πιο όμορφες ταξιδιωτικές εμπειρίες μου είναι. Δεν ξέρω αν φταίει η “άκρη της γης” που πατήσαμε, δεν ξέρω αν από μόνο του αυτό το μονοπάτι είναι ονειρεμένο αλλά εκείνος ο φάρος μου πήρε τα μυαλά.
Χρειαστήκαμε 40 λεπτά χαλαρό περπάτημα για φτάσουμε στο φάρο του Ταινάρου από το σημείο που αφήσαμε το αυτοκίνητο. Στη διαδρομή περάσαμε από ένα αρχαίο ρωμαϊκό ψηφιδωτό όπου σταθήκαμε και το θαυμάσαμε. Τι σου είναι αυτή η Ελλάδα όμως ε; ακόμα και σε ένα κομμάτι ξερής γης θα βρεις πολιτισμό!
*Το μονοπάτι σε όλο του το μήκος είναι εύκολο και βατό και μόνο σε μερικά σημεία γίνεται πιο απότομο. Στην περισσότερη διαδρομή βλέπεις θάλασσα και ξερή γη. Με τρελαίνει αυτός ο συνδυασμός της ξερής γης και της θάλασσας ειδικά όταν φυσάει και η αλμύρα με χτυπάει στο πρόσωπο!
Κι όταν φτάσαμε στο φάρο νιώσαμε ένα απίστευτο συναίσθημα. Σαν ρε παιδί μου, να ήμασταν εμείς και κανείς άλλος σε εκείνη την άκρη της γης. Σαν κάπου εκεί να τελειώνει ο κόσμος. Ίσως γι αυτό το συναίσθημα, κατά την ελληνική μυθολογία το Ταίναρο να θεωρούνταν η πύλη για τον κάτω κόσμο.
Αλλά εκτός αυτών εγώ ένιωσα πως ο αέρας θα με πάρει και θα με πετάξει…. στην Αίγυπτο. Πολύ αέρας εκεί πέρα λέμε!
Μαρμάρι – βουτιές στα καταπληκτικά νερά


Συνεχίζουμε λοιπόν τις περιπέτειες μας, μεσημέρι πια και η κούραση αρχίζει να έρχεται κατά πάνω μας σιγά σιγά. Γι αυτό μια στάση στο Μαρμάρι για βουτιές και φαγητό είναι ότι πρέπει.
Οι παραλίες της Μέσα Μάνης στο μεγαλύτερο κομμάτι τους είναι απότομες, βαθιές και πετρώδεις. Το Μαρμάρι όμως είναι μια μεγάλη ρηχή παραλία με άμμο, ιδανική για παιδιά όπως καταλαβάινεις. Κι όταν φυσάει το παιχνίδι με τα κύματα γίνεται η απόλυτη διασκέδαση για τα παιδιά. Ε καλά τώρα μη με πιστεύεις και εκατό τα εκατό… το παιχνίδι με τα κύματα το απολαμβάνουν όλοι! και μη σου πω πιο πολύ οι μεγάλοι. Αυτό κάναμε κι εμείς δηλαδή μέχρι που εξαντληθήκαμε (μόνο οι μεγάλοι) και προφασιστήκαμε (οι μεγάλοι και πάλι) πως πέρασε ή ώρα και πρέπει να φάμε. Όλα αυτά ειπώθηκαν για να γλιτώσουμε από αυτό το εξαντλητικό παιχνίδι όπως καταλαβαίνεις!
Στο Μαρμάρι αξίζει μια βόλτα και στον οικισμό. Μη φανταστείς τώρα ότι θα λιώσεις στο περπάτημα… 10 σπίτια όλα κι όλα θα βρεις στον οικισμό και μια μικρή εκκλησία. Περπάτησε όμως εκεί μέσα και δε θα χάσεις!
Περπάτημα στην αρχόντισσα Βάθεια

Ε τώρα εδώ που είμαστε κι αφού περνάμε απέξω από τη Βάθεια να μην κάνουμε μια στάση; Επιβάλλεται!
Η Βάθεια λοιπόν είναι ο πιο φωτογραφημένος παραδοσιακός οικισμός της Μάνης. Αυτό ίσως να οφείλεται στη θέση του οικισμού ή στα πυργόσπιτα που στέκονται ακόμη όρθια ή μπορεί και στην ιστορία του τόπου. Η Βάθεια όμως είναι ακόμη όρθια και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι μια βόλτα στα σοκάκια της.
Αγαπώ να βολτάρω σε χωριά που δεν έχουν δρόμους για αυτοκίνητα αλλά μόνο στενά δρομάκια για πεζούς και ζώα. Σημείωσε πως οι πύργοι της Βάθειας που βλέπεις καθώς περιπλανιέσαι στα στενά του οικισμού, είναι μοναδικά δείγματα οχυρωματικής αρχιτεκτονικής σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Από την άλλη να ξέρεις πω βολτάροντας στον οικισμό θα έχεις και μια καταπληκτική θέα στη θάλασσα μιας και ο οικισμός είναι χτισμένος πάνω σε έναν λόφο κάνοντας τον να μοιάζει με ακρόπολη.
Ο κινηματογραφικός Γερολιμένας


Κι αφού αφήσαμε πίσω μας και τη Βάθεια γραμμή τώρα για τον κινηματογραφικό Γερολιμένα. Αυτό το μέρος όντως είναι το ιδανικό σκηνικό για μια καλή ταινία οποιασδήποτε εποχής.
Στο Γερολιμένα να σου πω πως ανακαλύψαμε το ιδανικό κατάλυμα! Έναν ξενώνα που κατάφερε να παντρέψει με απόλυτη επιτυχία την πέτρα με το ξύλο, την παράδοση με το σύγχρονο δημιουργώντας ένα κατάλυμα που φωνάζει “Μάνη”.
Για να δεις περισσότερα για τον ξενώνα Casa Cabinari πάτα εδώ και ένα αναλυτικό άρθρο σε περιμένει!
Πρωί πρωί όμως κι αφού ανακτήσαμε δυνάμεις συνεχίσαμε δυναμικά το πρόγραμμά μας. Μονοπάτι λοιπόν αυτή τη φορά και μια καταπληκτική πανοραμική άποψη του Γερολιμένα! Όνειρο σου λέω αυτή η ανάβαση.
Και μην τρομάξεις που λέω ανάβαση… μόνο 10 λεπτά θα κάνεις να ανέβεις στο ψηλότερο σημείο του μονοπατιού. Το πολύ 15 λεπτά μαζί με τις στάσεις για φωτογραφίες. Είναι απότομο και αρκετά δύσκολο το συγκεκριμένο μονοπάτι αλλά μικρό. Οπότε όσο δύσκολο και να είναι, το καταφέρνεις εύκολα! Εννοείται ανεβήκαμε μαζί με τα παιδιά και μόλις κατεβήκαμε τρέξαμε για βουτιές στα καταγάλανα νερά του Γερολιμένα.
Χωρίς υπερβολές αυτό το μπάνιο στη θάλασσα παίζει να το απόλαυσα περισσότερο από κάθε άλλο μέσα στο καλοκαίρι! Όνειρο σου λέω.
Κι ύστερα χαλαρά για φαγητό και παγωτό μέχρι να έρθει η ώρα της επιστροφής. Κι αυτή τη φορά το διήμερο ήταν τόσο γεμάτο, τόσο υπέροχο και αποκαλυπτικό που καθόλου δε στεναχωρήθηκα που τέλειωσε. Ίσα ίσα που στο δρόμο ξεκίνησα να σχεδιάζω την επόμενη απόδραση. Έτσι δε λένε; πριν τελειώσει ένα ταξίδι, ένα καινούριο πρέπει να αρχίσει να σχεδιάζεται.
Αν σου άρεσε το αποκαλυπτικό οδοιπορικό μας στη Μάνη, τότε μοιράσου το ταξίδι με τους φίλους σου κάνοντας το άρθρο share ή story!
Μέχρι τον επόμενο προορισμό να περνάς τέλεια και να σχεδιάζεις ταξίδια!
Ελένη