Καιρό είχα στο μυαλό μου μια τέτοια εκδρομή. Μάλιστα σχεδίαζα να πάμε εκεί ένα διήμερο για να το ευχαριστηθούμε. Όμως τα πράγματα δεν μου πήγαν καθόλου όπως τα ήθελα. Γι αυτό και αρκεστήκαμε σε μια υπέροχη μονοήμερη που παρ’ όλη την κούραση καθόλου (μα καθόλου!) δεν μας χάλασε! Το αντίθετο.
Εγώ είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που θα μπορούσα κάθε μέρα να πηγαίνω και κάπου. Να ανακαλύπτω καινούρια μέρη, να εξερευνώ, να φωτογραφίζω! Κοινώς να μην κάθομαι ποτέ στο σπίτι μου. Πράγμα αδύνατον όταν έχεις και 3 παιδιά μαζί σου. Νομίζω με καταλαβάινεις… Προσπαθώ όμως να ανακαλύπτουμε καινούρια μέρη όσο πιο συχνά μπορούμε! Κι αυτό δεν έχει εποχή. Δεν κάνουμε δηλαδή εκδρομές μόνο το καλοκαίρι ή γενικά όταν ο καιρός είναι καλός αλλά πραγματικά κάθε φορά που μας δίνεται η ευκαιρία.
Κάπως έτσι λοιπόν δόθηκε και η ευκαιρία για τα Καλάβρυτα. Εννοείται την αρπάξαμε. Έτσι κι αλλιώς οι ευκαιρίες γι αυτό είναι. Για να τις αρπάζουμε!
Μια βόλτα με τον ονειρικό Οδοντωτό – Καλάβρυτα
Στα Καλάβρυτα δεν προλάβαμε να δούμε και πολλά πράγματα. Τον Χειμώνα βλέπεις η μέρα είναι η μικρή και αυτό δεν βοηθάει καθόλου σε εξορμήσεις που θέλουν πολλά να μας δείξουν. Προλάβαμε όμως μια βόλτα στην κωμόπολη των Καλαβρύτων, χαζέψαμε τριγύρω και ψαχουλέψαμε την αγορά με κάθε λογής παραδοσιακά προϊόντα.
Μου αρέσουν πάρα πολύ όλα αυτά τα μαγαζάκια που πουλάνε ένα σωρό πράγματα που παράγει ο τόπος τους. Είναι οι μυρωδιές; είναι τα χρώματα; δεν ξέρω. Αυτά όμως τα μαγαζάκια που ήρθαν από άλλη εποχή με μεταφέρουν κι εμένα σε κάτι πιο παλιό και πιο γνήσιο.
Σε τρελό και σε παιδί όμως, λένε δεν υπόσχεσαι τίποτα. Αν το κάνεις να ξέρεις ότι δεν υπάρχει ούτε μια πιθανότητα στο 1000000 να τη γλιτώσεις. Κι αφού τάξαμε βόλτα με τον Οδοντωτό έπρεπε να γίνει. Κι αυτό όχι μόνο γιατί επέμεναν τα παιδιά αλλά γιατί επέμενα κι εγώ. Εγώ παιδί μπορεί να μην είμαι αλλά μια τρέλα την κουβαλάω, οπότε συγκαταλέγομαι κι εγώ στα “θύματα” της φράσης “μην τάξεις σε παιδί και σε τρελό”.
Εννοείται πως είχαμε δίκιο κι επιμέναμε.
Οι τιμές των εισιτηρίων είναι λίγο τσουχτερές. Για μια βόλτα Καλάβρυτα – Διακοπτό με επιστροφή είναι 19 ευρώ οι ενήλικες και 9,5 ευρώ τα παιδιά. Αξίζει όμως σαν εμπειρία και με το παραπάνω! Γι αυτό αν βρεθείτε σε εκείνα τα μέρη μην το σκεφτείτε καν αν αξίζει αυτή η βόλτα.
Η ιστορία του Οδοντωτού σιδηρόδρομου
Ο συγκεκριμένος σιδηρόδρομος ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1889 και ολοκληρώθηκε το 1896. Για την εποχή του, αποτέλεσε ένα από τα δυσκολότερα έργα κυρίως λόγω του δύσβατου και ιδιόμορφου εδάφους της γραμμής.
Για να ξεπεραστούν τα προβλήματα αυτά ο σιδηρόδρομος κατασκευάστηκε με την τεχνική της οδόντωσης. Το τρένο δηλαδή χρησιμοποιεί ειδικά γρανάζια για να πιάνεται στις γραμμές στα σημεία όπου το έδαφος έχει κλίση μεγαλύτερη του 10%. Εξ’ ου και το όνομα Οδοντωτός σιδηρόδρομος.
Μια βόλτα με τον ονειρικό Οδοντωτό – Καλάβρυτα
Η διαδρομή Καλάβρυτα – Διακοπτό είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή. Δεν μπαίνεις κάθε μέρα σε τραίνα που διασχίζουν φαράγγια! Ούτε περνάς κάθε μέρα με τρένα μέσα από χωριά. Και φυσικά δεν τρυπώνεις κάθε μέρα σε σπηλιές – τούνελ. Εξάλλου δεν ζούμε σε καμιά βόρεια χώρα που αυτά είναι συνηθισμένα τοπία. Στην Ελλάδα μπορεί να έχουμε μπόλικα τέτοια αλλά αρκετά από αυτά είναι ακόμη ανεξερεύνητα. Γι αυτό σου λέω πως αυτή η βόλτα είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.
Αποκορύφωμα της διαδρομής είναι το χωριό Κάτω Ζαχλωρού που είναι από τα πιο όμορφα παραδοσιακά χωριά της Πελοποννήσου. Λες ρε παιδί μου κι ο χρόνος ξέχασε να το παρασύρει στο πέρασμά του. Στον σταθμό αυτό επίσης, εξυπηρετούνται και οι επισκέπτες του Μέγα Σπηλαίου.
Το τρένο σταματάει εκεί για πέντε – δέκα λεπτά και μπορείς να κατέβεις για φωτογραφίες. Εννοείται αξίζει να το κάνεις. Οι εικόνες του χωριού είναι υπέροχες και θα σε ταξιδέψουν σε μια άλλη εποχή, μακρινή.
Το κομμάτι που περνάει μέσα από το δάσος είναι τέλειο όποια εποχή κι αν περάσεις. Αρχές Χειμώνα όμως που πήγαμε εμείς είναι φανταστικά. Τα χρώματα έδιναν ρέστα κι εγώ έμενα άφωνη κάθε φορά που πέφταμε πάνω σε αυτά τα ανεπανάληπτα χρυσαφιά χρώματα του φθινοπώρου.
Ύστερα το φαράγγι του Βουραϊκού μας έκανε να μείνουμε με το στόμα ανοιχτό. Ένα χάσιμο στη φύση που δύσκολα το ζεις. Η φύση άγρια κι επιβλητική στα καλύτερά της. Έτοιμη να σε εντυπωσιάσει και φυσικά να σου θυμίσει ποιος έχει το πάνω χέρι στην γνήσια ομορφιά. Πάσο. Κέρδισες.
Εκείνο που μένει επίσης στη μνήμη μικρών και μεγάλων είναι οι σπηλιές – τούνελ που μπαίνει μέσα το τραίνο, οι πολλές γέφυρες που διασχίζει και τα βράχια που το τρένο περνάει ίσα ίσα από την κόψη τους.
Η στάση στο Διακοπτό και η επιστροφή
Το τρένο κάνει στάση περίπου μισή ώρα στο Διακοπτό που δεν έχει και κάτι το ιδιαίτερο να δεις εκεί που σε αφήνει το τρένο.
Στην επιστροφή όμως αλλάζεις θέση στο τρένο κι αυτό είναι καλό να το ξέρεις από πριν για να αποφύγεις μπερδέματα με τους υπόλοιπους συνεπιβάτες σου.
Είναι γεγονός πως όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν πολλές όψεις. Έτσι και η διαδρομή του Οδοντωτού έχει τουλάχιστον δυο όψεις. Κι οι δυο τους είναι τελείως διαφορετικές. Τόσο που νομίζεις στην επιστροφή πως από εκεί περνάς πρώτη φορά. Κι όμως, αυτή η φορά είναι η δεύτερη.
Εδώ να σου πω πως τα τρένα της διαδρομής είναι πεντακάθαρα και λειτουργεί κλιματισμός. Η συγκεκριμένη γραμμή όμως λειτουργεί πλέον μόνο για τουριστικούς λόγους. Στην Ελλάδα εξάλλου οι περισσότερες σιδηροδρομικές γραμμές έχουν καταργηθεί λόγω μη προσέλευσης κόσμου. Εγώ δεν έχω ταξιδέψει πολύ με τρένα. Στην Πελοπόννησο όμως όσες φορές το έχω κάνει έχω μείνει άφωνη από τις υπέροχες διαδρομές!
Αυτή ήταν η δική μας βόλτα με τον ονειρικό Οδοντωτό στα Καλάβρυτα. Βόλτα που θα μείνει αξέχαστη. Βόλτα που εννοείται μπορεί να επαναληφθεί αν βρεθούμε ξανά σε εκείνα τα μέρη.
Κι αυτό είναι στοίχημα. Στα Καλάβρυτα θα ξανά πάμε. Και σύντομα ελπίζουμε. Αφήσαμε πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς με την περιοχή. Και οπωσδήποτε θέλουμε να τους κλείσουμε!
Εδώ θα βρεις κι άλλες ιδέες για τις οικογενειακές μας εκδρομές!
Κι εδώ περιμένω τις δικές σου φωτογραφίες από τις δικές σας εκδρομές!
Ελένη