Ο Βυζαντινός θρύλος της καστροπολιτείας του Μυστρά

Μπορεί το Βυζάντιο να μην υπάρχει πια, αλλά ο Βυζαντινός θρύλος της καστροπολιτείας του Μυστρά είναι εδώ και μας προ(σ)καλεί να τον γνωρίσουμε!

• Συντονιζόμαστε σε instagram – facebook  & pinterest και δε χάνουμε τίποτα νέο!
• Γνώρισε τα νότια της Ελλάδας μας ακολουθώντας το Lakonia Travel στο instagram και στο facebook!

Σας τα έχω ξανά πει… αλλά θα σας τα ξανά πω! εδώ στον νότο έχουμε απ’ όλα! Ένα από αυτά τα πολλά και όμορφα που αξίζει να δείτε έτσι και σας βγάλει ο δρόμος από δω είναι και το κάστρο του Μυστρά!

Tο κάστρο του Μυστρά βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου, 6 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Σπάρτης.

Περπατώντας στην πολιτεία συναντάς εκκλησίες σπάνιες αρχιτεκτονικής οι οποίες είναι αντικείμενο μελέτης για την αγιογραφία και την αρχιτεκτονική ζωγραφική των 3 τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου, αρχοντικά εύπορων κατοίκων της πολιτείας, τα παλάτια, το μουσείο στην Μητρόπολη και πολλά ακόμη μνημεία, τείχη, κτίρια που αξίζει να σταθείς και να τα ψαχουλέψεις.

Ο Βυζαντινός θρύλος της καστροπολιτείας του Μυστρά – πως θα τον εξερευνήσεις

Το κάστρο του Μυστρά διαθέτει 2 εισόδους. Η πάνω πύλη και η κάτω πύλη. Για να γνωρίσετε καλύτερα την καστροπολιτέια του Μυστρά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τις 2 πύλες. Είναι πραγματικά μεγάλος ο αρχαιολογικός χώρος και καθώς είναι χτισμένος σε πλαγιά δύσκολα μπορεί κάποιος να τον “εξερευνήσει” σε μία μόνο επίσκεψη. Γι αυτό καλό είναι να μοιραστεί στα δύο ειδικά αν υπάρχουν παιδιά που θα κουραστούν να ανέβουν ως την κορυφή.

Ξεκινώντας από την κεντρική κάτω πύλη του κάστρου

Ο Βυζαντινός θρύλος της καστροπολιτείας του Μυστρά ξεκινά από την κεντρική πύλη. Μετά την είσοδο του κάστρου ξεκινάμε από τη δεξιά πλευρά ακολουθώντας το πλακόστρωτο μονοπάτι.

H Μητρόπολη – Ναός Αγίου Δημητρίου

Πρώτη στάση η Μητρόπολη – Ναός Αγίου Δημητρίου, όπου εκεί στέφθηκε ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου –  Κωνσταντίνος ΙΑ Παλαιολόγος στις 12 Μαρτίου 1449.
Δίπλα ακριβώς από τη Μητρόπολη λειτουργεί ένα μικρό μουσείο με γλυπτά έργα μικροτεχνίας, κεραμικά νομίσματα, βιβλία και υφάσματα από το Βυζάντιο. Είναι μικρό αλλά μέσα κρύβει ανεκτίμητους θησαυρούς. Μην το υποτιμάς.

Ο Ναός της Οδηγήτριας και ο Ναός των Αγίων Θεοδώρων

Ύστερα συνεχίζεις το μονοπάτι ευθεία και συναντάς το Ναό της Οδηγήτριας (που σημαίνει Αφεντικό) και το Ναό των Αγίων Θεοδώρων.

Το μοναστήρι της Παντάνασσας

Από δω ακολουθείς το μονοπάτι (υπάρχουν πινακίδες) μέχρι την Παντάνασσα και θαυμάζεις τη καστροπολιτεία από ψηλά. Η Παντάνασσα είναι το μοναδικό κτίσμα μέσα στο κάστρο που ακόμη κατοικείται. Κι αυτό είναι πασιφανές πριν ακόμη διαβείς την πύλη του μοναστηριού! Αν έχεις τύχη θα βρεις εκεί έξω δεμένο έναν γάιδαρο και αν είναι άνοιξη το άρωμα από τα λουλούδια των μοναχών θα σου σπάσουν τη μύτη.

Η Περίβλεπτος

Ύστερα ακολουθείς άλλο μονοπάτι κάνοντας στην ουσία κυκλική διαδρομή και φτάνεις ως την Περίβλεπτο η οποία είναι άλλη μία εκκλησία που αξίζει να δεις στα νοτιοανατολικά του εξωτερικού τείχους.

Περιπλάνηση στο κάστρο

Στη διαδρομή και πριν την Περίβλεπτο συναντάς και το αρχοντικό του Φραγκόπουλου.  Γενικά σε όλη τη διαδρομή περνάς από παλιά κτίρια, μεγάλες εκκλησίες, μικρά εκκλησάκια που στα χρόνια του Βυζαντίου ανήκαν σε οικογένειες, παράξενα δρομάκια, γεφυράκια κτλ. Όποια εποχή του χρόνου κι αν βρεθείς η φύση έχει να σου δώσει τα καλύτερά της! Οι φωτογραφίες, μιλούν από μόνες τους.

Αν θες, υπάρχουν χώροι με νερό και σκιά που μπορείς να ξεκουραστείς.

Η πάνω πύλη και το υπόλοιπο κάστρο

Αφού γυρίσουμε στην πύλη, παίρνουμε το αυτοκίνητο και ανεβαίνουμε προς την πάνω πύλη του κάστρου. Το εισιτήριο που έχουμε ήδη πληρώσει ισχύει και δεν χρειάζεται να πληρώσουμε ξανά.

Εδώ παρόλο που έχουμε επιλέξει την εύκολη λύση για να εξερευνήσουμε το υπόλοιπο κάστρο τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Έχει κι εδώ η ιστορία αρκετό περπάτημα και μάλιστα είναι λίγο βάρβαρο ειδικά το καλοκαίρι.

Τα τείχη του κάστρου

Η ζωή λοιπόν τραβάει την ανηφόρα κι εμείς για τα τείχη του κάστρου στην κορυφή του λόφου. Χρειάζεται σίγουρα ένα τέταρτο ανάβαση σε κόντρα ανηφόρα. Όμως… όμως μόλις τα δεις όλα από ψηλά έχεις ξεχάσει τα πάντα. Η καθηλωτική θέα θα σε αποζημιώσει και με το παραπάνω. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη μείνεις με το στόμα ανοιχτό. Εδώ μένω εγώ κάθε φορά που ανεβαίνω και δεν έχω ανέβει μία και δύο φορές…

Τα παλάτια των δεσποτών

Αφήνοντας πίσω μας τα τείχη κατεβαίνουμε από το μονοπάτι που ανεβήκαμε και βρισκόμαστε πάλι στην κεντρική πύλη. Από εκεί συνεχίζουμε για το Ναό της Αγίας Σοφιάς και μετά για τα παλάτια τω δεσποτών.

Με τα παλάτια υπάρχει ένα θέμα… βρίσκονται σε φάση αναστήλωση εδώ και 20 χρόνια. Κι αναστηλωμό δεν έχουν. Αυτά είναι τα άσχημα της χώρας μας φίλοι. Ένα τέτοιο μνημείο να μην μπορείς να το δεις ολοκληρωμένο. Δεν θα σχολιάσω το μόνιμα ελλιπές προσωπικό με αποτέλεσμα το κάστρο να μην πάντα τόσο περιποιημένο όσο του αξίζει. Και μιλάμε για ένα κάστρο με εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο. Πράγμα που σημαίνει πως από τα έσοδά του και μόνο, θα μπορούσε να “φυσάει”. Προφανώς οι αρμόδιες αρχές δεν τα βλέπουν έτσι τα πράγματα.

Όμως τη θερινή περίοδο (Απρίλη – Νοέμβρη) που υπάρχει έξτρα προσωπικό και φύλακες στο κάστρο, θα βρεις ανοιχτές πάρα πολλές εκκλησίες που μπορείς να μπεις και να τις δεις. Αυτό δε συμβαίνει το χειμώνα.

Η ιστορία πίσω από τον Βυζαντινό θρύλο της καστροπολιτείας του Μυστρά

Η ιστορία του αρχίζει στα μέσα του 13ου αιώνα όταν χτίστηκε το 1249 από τον πρίγκιπα των Φράγκων Γουλιέλμο Β΄΄ Βιλλαρδουίνο. Η θέση του Μυστρά -ένα απομονωμένο βουνό- αποτελεί ισχυρή στρατηγική θέση γι αυτό και επιλέχθηκε σαν τοποθεσία από τον πρίγκιπα.

Από το 1259 και μετά ο Μυστράς παραχωρείται στους Βυζαντινούς και το 1262 έγινε έδρα του βυζαντινού στρατηγού ο οποίος άλλαζε κάθε χρόνο και διοικούσε την Πελοπόννησο.

Το 1348 δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο του Μορέως με πρώτο δεσπότη τον Μανουήλ Καντακουζηνό. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έγινε δεσπότης του Μυστρά το 1443 και έμεινε σε αυτή τη θέση ως το 1448 όπου και χρίστηκε αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ήταν και ο τελευταίος Αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Από το 1460 ο Μυστράς παραδίνεται στους Οθωμανούς αμαχητί μετά από εντολή του Δημήτριου Παλαιολόγου όπου και παίρνει φθίνουσα πορεία.

Στα τέλη του 18ου αιώνα ο Μυστράς μετρούσε 18.000 κατοίκους. Υπήρξε η δεύτερη σημαντικότερη αγορά -μετά την Τρίπολη- της Πελοποννησιακής χώρας. Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της έπαιξε το εμπόριο μεταξιού και η εμποροπανήγυρις που γινόταν κάθε Σεπτέμβριο. 

Η οριστική εγκατάλειψη του κάστρου από τους κατοίκους του

Το κάστρο του Μυστρά εγκαταλείφθηκε οριστικά από τους κατοίκους του το 1953 αλλά η μετακίνηση των κατοίκων του, είχε αρχίσει από το 1834 με την ίδρυση της σύγχρονης πόλης της Σπάρτης.

Αν το κάστρο δεν είχε εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους του, σήμερα θα ήταν κάτι σαν το κάστρο της Μονεμβασιάς.

Ο Βυζαντινός θρύλος της καστροπολιτείας του Μυστρά παραμένει όμως ζωντανός. Γι αυτό τόλμησε να τον ζήσεις!

• Εδώ θα βρεις πολλές ακόμη προτάσεις για τα νότια της χώρας!
• Στην ευρύτερη περιοχή της Σπάρτης αξίζει να επισκεφτείς την Αρχαία Σπάρτη!
• Κι επειδή τα εισιτήρια των μνημείων είναι τσουχτερά έχε κατά νου και τις μέρες ελεύθερης εισόδου και αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία. Δες εδώ ποιες είναι αυτές οι μέρες.

Να θυμάσαι πως η καρυδοτσουφλοπαρέα στο facebook τα σπάει! σε περιμένω!

Ελένη