Σήμερα θέλω να σου δείξω πως οργανώνουμε τα ραφτικά μέσα σε βάζο. Όχι ότι έκανα και πολλά πράγματα, αλλά και με αυτά τα λίγα, τα ραφτικά μπήκαν σε τάξη!
Πριν πάμε όμως στις λεπτομέρειες σχετικά με το πως οργανώνουμε τα ραφτικά μέσα σε ένα βάζο θέλω να δεις λίγο και αυτές τις κατασκευές μου:
- πως οργάνωσα τα παζλ που δεν είχαν κουτιά μέσα σε γυάλινα βάζα
- πως έφτιαξα ινδιάνικη σκηνή από κλαδιά και νήματα πλεξίματος
- πως έφτιαξα περικάρπιο βραχιόλι από παλιό παιδικό τζιν παντελόνι
Οργανώνουμε τα ραφτικά μέσα σε βάζο βήμα βήμα
Λοιπόν για να εξηγούμαι: πολλά ραφτικά δεν έχω. Αλλά πέντε κλωστές, πέντε βελόνια , μια μεζούρα και καμιά καρφίτσα όλο και βρίσκονται στο σπίτι. Μπορεί να μη χρησιμεύουν πάντα για να μπαλώσουν κάλτσες και τρύπια ρούχα αλλά μια χρησιμότητα στις χειροτεχνίες μου, την έχουν!
Παρόλα αυτά ήθελα να τα τακτοποιήσω σε κάτι μικρό, ώστε να είναι όλα μαζεμένα – νοικοκυρεμένα. Πήρα λοιπόν ένα βάζο και έριξα μέσα τα καρούλια με τις κλωστές, τη μεζούρα και μερικά κουμπιά.
Για να φτιάξω το καπάκι από πάνω, πήρα υαλοβάμβακα (το υλικό που γεμίζουμε τα μαξιλάρια) και γέμισα ένα κόκκινο τετράγωνο ύφασμα κρατώντας το στη χούφτα μου.
Το γεμισμένο ύφασμα το κόλλησα πάνω σε ένα στρογγυλό χαρτόνι ίδιων διαστάσεων με το καπάκι του βάζου μου. Καθώς κόλλαγα το ύφασμα το συγύριζα κιόλας ώστε να μη πετάει από δω κι από κει. Η κόλλα που χρησιμοποίησα ήταν σιλικόνη. Ύστερα κόλλησα γύρω από το καπάκι μια κορδέλα για να καλύψω τις λεπτομέρειες και τις ατέλειες από το ύφασμα!
Εκεί πάνω λοιπόν κάρφωσα όλες μου τις καρφίτσες. Κι επειδή ήταν ωραία η διαδικασία έφτιαξα κι ένα δεύτερο για τις καρφίτσες (λες κι έχω πολλές χα χα χα) το οποίο στερέωσα σε ένα μαξιλαράκι για να μοιάζει με μανιτάρι. Το λευκό μαξιλαράκι έγινε με τον ίδιο τρόπο που έγινε το “σκέπασμα” στο καπάκι.
Η πιο diy παρέα του διαδικτύου απέκτησε όνομα και θα της βρεις στο ιδέες διακόσμησης – φτιάχνω τα πάντα για το σπίτι!
Γενικά αυτή η κατασκευούλα, μου άρεσε πολύ. Ρε παιδί μου από το τίποτα έφτιαξα κάτι με όμορφα χρώματα αλλά παράλληλα και κάτι χρήσιμο. Κάτι τόσο δα… αλλά κάτι τόσο υπέροχο!
Αν σου άρεσε το άρθρο μου θα χαρώ να το μοιραστείς με τους φίλους σου!
Ελένη
