Αυτή η πεζοπορία είναι πέρα από τα συνηθισμένα _ είναι μια εκπληκτική διαδρομή στη μεγαλύτερη ακτή της Λακωνίας. Απλώς… τόλμησε το!
- Παραλία Τρίνησα – παραλία Κοκκινιάς -> 16 χλμ – 5 ώρες (με στάσεις)
- Βαθμός δυσκολίας -> μέτριο προς δύσκολο λόγω της άμμου
Καμιά φορά, μια ιδέα που πέφτει στο “τραπέζι” για πλάκα, γίνεται η καλύτερη αφορμή για νέες εμπειρίες. Και την περίπτωσή μας, το “πάμε να περπατήσουμε τη μεγαλύτερη ακτή της Λακωνίας” ξεκίνησε σαν αστείο. Αλλά να, που σιγά σιγά, το γέλιο κόπηκε και φτάσαμε να κάνουμε σχέδια γι αυτό το εγχείρημα!
Κάπως έτσι καταστρώθηκε το σχέδιο (και η διαδρομή!). Ο χάρτης έδειξε 16 χιλιόμετρα αμμουδιάς περνώντας από το δέλτα του ποταμού Ευρώτα, από τις εκβολές του ίδιου ποταμού, από λιμνοθάλασσες και φωλιές caretta careta, απολαμβάνοντας ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα!
- Δες εδώ τη βελτιωμένη έκδοση της πεζοπορίας αυτής: Περπατήσαμε 16 χλμ παραλία σε 5 μαγικές ώρες _ Λακωνία. Γιατί πάντα τη δεύτερη φορά (ναι, το ξανά κάναμε!) τα πράγματα τα ζεις αλλιώς…!
Πεζοπορία στη μεγαλύτερη αλλά και ομορφότερη ακτή της Λακωνίας _ όλα όσα θα σου φανούν χρήσιμα πριν ξεκινήσεις
Ξεκινάμε λοιπόν την πορεία μας απόγευμα από την παραλία στα Τρίνησα. Είμαστε ξυπόλυτοι αλλά έχουμε όλοι σαγιονάρες στα χέρια (θα σου εξηγήσω το λόγο παρακάτω), φοράμε μαγιό και κουβαλάμε μαζί μας μόνο νερό και χρήματα (μη γελάς καθόλου, θα καταλάβεις σε λίγο τι εννοώ). Αποφεύγουμε να κουβαλάμε περιττό βάρος γιατί θα μας κουράσει. Να περπατήσουμε πά,ε όχι να μ@ρτυρήσουμε…
Το τοπίο σε όλη τη διαδρομή είναι σχεδόν ίδιο. Η θάλασσα με λίγο κύμα όπως συνηθίζεται στο λακωνικό κόλπο κάθε απόγευμα. Η ακτή στρωμένη με άμμο και αμμοθίνες που πάνω τους φυτρώνουν λευκά κρινάκια της θάλασσας.
*Δεν κόβουμε τα κρινάκια της παραλίας που φυτρώνουν στους αμμόλοφους. Είναι προστατευόμενο είδος και παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην προστασία των παράκτιων ζωνών.
Nature fact: Τα λευκά κρινάκια παραλίας απλώνουν ρίζες που φτάνουν το 1,5 μέτρο. Πράγμα το οποίο (μάντεψε!) κρατάει τους αμμόλοφους σταθερούς χωρίς να διαλύονται από τον αέρα. Φαντάσου πως οι ρίζες του λουλουδιού, είναι κάτι σαν… θεμέλια! Σκέψου πως στις ερήμους όταν φυσάει, οι λόφοι από άμμο αλλάζουν διαρκώς θέση, διότι δεν υπάρχει τίποτα στο κέντρο τους να τους κρατάει στη θέση τους.
Η πρώτη καντίνα που συναντάμε είναι στην παραλία του Λέημονα και η αμέσως επόμενη στην Κυανή ακτή (Μπούκα). Μιλάμε πάντα για καλοκαιρινούς μήνες. Μη μου πάτε χειμώνα ας πούμε…. και περιμένετε να βρείτε καντίνες και ταβέρνες ανοιχτές! Να γιατί σας είπα να έχετε μαζί σας λεφτά και όχι βάρος στις πλάτες σας. Μπορεί να χρειαστείτε νερό, κάτι να φάτε, μια μπύρα να δροσιστείτε βρε αδερφέ!
Μετά την παραλία του Λέημονα περνάμε το δέλτα του ποταμού Ευρώτα. Εδώ θα δούμε ψάρια να χοροπηδάνε στο νερό. Μετά το δέλτα, θα πρέπει να περάσουμε τις εκβολές του Ευρώτα. Άρα θα χρειαστεί να φορέσουμε τις σαγιονάρες μας γιατί θα κάνουμε μια μικρή παράκαμψη (μερικά μέτρα όλα κι όλα). Είναι ο μοναδικός τρόπος να περάσουμε αυτό το σημείο. ΠΟΤΕ ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ.
Στο ποτάμι από την άνοιξη και μετά φτιάχνουν πρόχειρο δρόμο ώστε να κρατάνε το νερό για τα ποτιστικά χωράφια αλλά και να διευκολύνεται η διέλευση αγροτικών αυτοκινήτων και γεωργικών μηχανημάτων. Οπότε εμείς θα περάσουμε από αυτό το δρομάκι μέσα στο ποτάμι.
Μετά τις εκβολές φτάνουμε στην παραλία της Κυανής ακτής που επιβάλλεται μια στάση! Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε λίγο μετά της μέση της διαδρομής.
Φτάνοντας στον τελικό προορισμό
Από δω και στο εξής η διαδρομή γίνεται λίγο πιο μονότονη. Θα συναντήσουμε όμως κάμποσες φωλιές θαλάσσιων χελωνών και δύο λιμνοθάλασσες. Τη μία στην παραλία Βιβάρι και την άλλη πριν την Κοκκινιά που είναι και ο τελικός προορισμός μας.
*Αν δείτε χελώνα στην παραλία που χρειάζεται βοήθεια καλέστε αμέσως το σύλλογο για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ
Το τονίζω γιατί εμείς βρήκαμε μια ταλαιπωρημένη χελώνα. Καλέσαμε το σύλλογο και το λιμεναρχείο και η χελώνα μεταφέρθηκε σε κέντρο διάσωσης.
Φτάνοντας λοιπόν στην Κοκκινιά (αρκετά κουρασμένοι ομολογώ) μετά από 16 χλμ πεζοπορίας στην άμμο χρειαζόμαστε ένα καλό τραπέζι να φάμε. Τι; όχι; Το εννοώ!
Τα sos που πρέπει να θυμάστε:
- Η πορεία πρέπει να γίνει είτε νωρίς το πρωί είτε απόγευμα αν γίνει καλοκαίρι
- Τα 16 χλμ στην άμμο δεν είναι εύκολο _ τα πόδια βουλιάζουν και τρίβονται στην ακτή και μπορεί μετά από μέρες οι πατούσες μας να ξεφλουδίσουν
- Τα μαγιό σορτσάκια μπορεί να δημιουργήσουν ερεθισμό στα μπούτια μας μετά τις βουτιές και καθώς περπατάμε
- Πάνω στην ακτή υπάρχουν μαγαζάκια – καντίνες στα Τρίνησα, στο Λέημονα, στην Κυανή ακτή και στον τελικό προορισμό μας στην Κοκκινιά
- Έχουμε μαζί μας όσο το δυνατόν λιγότερο βάρος
- Δεν επιχειρούμε να περάσουμε κολυμπώντας τις εκβολές του Ευρώτα
- Αν είμαστε ψαράδες (που λέει ο λόγος, μην τα παίρνουμε κι όλα τοις μετρητοίς) μπορούμε ακόμη και με τα χέρια να πιάσουμε ψάρια στο δέλτα του Ευρώτα
Αγαπημένοι αναγνώστες…. να γεμίζετε εμπειρίες, να τολμάτε καινούρια πράγματα ακόμη κι αν αυτά σας φαίνονται ακατόρθωτα. Να μη φοβάστε το νέο, το αλλιώτικο, το αλλοπρόσαλλο. Αυτή είναι η ουσία της ζωής!
#ΤravelDrops_by
karidotsouflo
1 comments
Υπέροχο κείμενο! Ταξίδεψα με την περιγραφή σου