Υπάρχουν πεζοπορίες και πεζοπορίες αλλά η πεζοπορία στο φαράγγι των Μύλων από Γεωργίτσι μέχρι Καστόρι (ή το ανάποδο) είναι απλά εντυπωσιακή!
- Γεωργίτσι – φαράγγι Μύλων – Μαρμαρογέφυρο (Καστόρι) -> 9,6 χλμ – 4 ώρες περπάτημα
- Υψομετρική διαφορά: 470 μέτρα
- Βαθμός δυσκολίας: μέτριο προς δύσκολο
- Καλά σηματοδοτημένο
Για να μη μετράμε μόνο τα αρνητικά της καραντίνας και για να μη γκρινιάζουμε γι αυτά, εγώ μετράω μόνο τα θετικά αυτής της καινούριας κατάστασης που βιώνουμε όλοι μας. Ένα από αυτά λοιπόν είναι πως εν μέσω πανδημίας, αυστηρών μέτρων κτλ εμείς ανακαλύψαμε ένα σωρό πανέμορφα μονοπάτια στην ευρύτερη περιοχή της Σπάρτης που υπό άλλες συνθήκες ίσως και να μην τα ανακαλύπταμε ποτέ.
Ένα από αυτά λοιπόν είναι και η πεζοπορία στο φαράγγι των Μύλων. Μια σπάνια (από πολλές απόψεις) πεζοπορία που θα σου την παρουσιάσω αναλυτικά πιο κάτω.
Πεζοπορία στο φαράγγι των μύλων Γεωργίτσι – Καστόρι
Πριν σου πω αναλυτικά γι αυτή τη διαδρομή θέλω να ξέρεις πως δεν είναι εύκολη διαδρομή, ειδικά το Χειμώνα. Αν είσαι αρχάριος σκέψου το καλά πριν ξεκινήσεις. Αν έχεις παιδιά και δεν έχετε εμπειρία από πεζοπορίες, πάλι μην ξεκινήσεις. Όχι ότι είναι ακατόρθωτο να βγάλεις αυτή τη διαδρομή, αλλά οπωσδήποτε δεν είναι εύκολο.
Μέχρι και Απρίλη που τα νερά τρέχουν ακόμη και το ποτάμι Κάστορας το οποίο θα χρειαστεί πολλές φορές να περάσεις (περίπου 15 φορές αν μέτρησα σωστά) χρειάζεσαι οπωσδήποτε αδιάβροχα ψηλά παπούτσια.
Χρειάζεσαι μπατόν πεζοπορίας ή έστω ένα γερό ξύλο για να στηρίζεσαι όταν χρειαστεί. Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεσαι καλή παρέα και όρεξη! Αν όλα όσα σου προανέφερα σου ταιριάζουν ή τα διαθέτεις, τότε ξεκινάμε για την πιο όμορφη πεζοπορία της ζωής σου!
Πριν ξεκινήσεις πεζοπορία συμβουλέψου το δεκάλογο του καλού πεζοπόρου!
Από το Γεωργίτσι μέχρι το Καστόρι από το φαράγγι
Γιατί ξεκινάμε από το Γεωργίτσι και όχι το αντίθετο; γιατί έτσι η διαδρομή είναι πιο εύκολη. Εδώ το κόλπο έχεις ως εξής: Αφήνουμε ένα αυτοκίνητο έξω από το χωριό Καστόρι στην περιοχή Μαρμαρογέφυρο ή στο σημείο αναψυχής στη μεγάλη γέφυρα του Καστορίου. Αν αφήσουμε το αυτοκίνητο στον χώρο αναψυχής γλιτώνουμε μισή ώρα περπάτημα αλλά χάνουμε ένα πολύ όμορφο κομμάτι της διαδρομής. Εκεί, επιβιβαζόμαστε όλοι σε άλλα αυτοκίνητα της παρέας και ξεκινάμε για Γεωργίτσι.
Από εκεί ξεκινάμε να περπατάμε στο φαράγγι μέχρι να φτάσουμε πίσω στο Καστόρι. Εκεί οι οδηγοί μπαίνουν στο αυτοκίνητο που έχουμε αφήσει εκεί και ανεβαίνουν Γεωργίτσι να πάρουν τα υπόλοιπα αυτοκίνητα. Μετά; μετά πάμε ταβέρνα γιατί μετά από τόση πεζοπορία έχουμε ψοφήσει στην πείνα.
Στο Γεωργίτσι έχει δοθεί ο τίτλος “μπαλκόνι του Ταϋγέτου” που πολλοί τον έχουν διεκδικήσει. Μάταια όμως. Αν πας έστω μια φορά σε αυτό το χωριό (το οποίο ευτυχώς κρατά ακόμη αρκετούς κατοίκους) θα καταλάβεις πως κανένα άλλο χωριό του Ταϋγέτου δεν μπορεί να διεκδικήσει αυτό τον τίτλο. Σε υψόμετρο 970 μέτρων και με όλη την κοιλάδα του Ευρώτα πιάτο ε ναι! το Γεωργίτσι αναμφίβολα κερδίζει τον τίτλο “μπαλκόνι του Ταΰγετου”.
Φτάνοντας στο Γεωργίτσι (με το που δούμε την ταμπέλα του χωριού) ή παρκάρουμε εδώ ή συνεχίζουμε αριστερά μέχρι το σημείο που βρίσκουμε ταμπέλα προς αριστερά “φαράγγι Κάρδαρη”. Αν παρκάρουμε εδώ παίρνουμε το μονοπάτι από τα σκαλιά στην απέναντι πλευρά του δρόμου και ξεκινάμε.
Διαφορετικά, παρκάρουμε στην πρώτη πέτρινη πλατεία που θα βρούμε εκεί ακριβώς που στρίβει ένας τσιμεντόδρομος αριστερά προς φαράγγι Κάρδαρη. Μην προχωρήσεις με το αμάξι όμως γιατί είναι δύσκολο να βρεις να παρκάρεις πριν ξεκινήσεις να περπατάς το χωματόδρομο.
Πεζοπορία στο φαράγγι των μύλων Γεωργίτσι – Καστόρι
Ξεκινώντας λοιπόν από την αρχή (εκεί που βρήκαμε την ταμπέλα του χωριού) ανεβαίνουμε τα ξύλινα σκαλιά για 500 μέτρα κι από κει παίρνουμε τον τσιμεντόδρομο προς φαράγγι Κάρδαρη. Στο τέλος του δρόμου ξεκινάει χωματόδρομος τον οποίο ακολουθούμε για 2,5 περίπου χιλιόμετρα. Κάποια στιγμή συναντάμε ταμπέλες προς το φαράγγι. Εκεί λοιπόν αρχίζει το μονοπάτι.
Γενικά πρόκειται για ευδιάκριτο μονοπάτι αλλά σε μερικά σημεία όπως είναι φυσικό έχουν πέσει δέντρα και πρέπει να περάσουμε από πάνω ή να σκύψουμε για να περάσουμε από κάτω.
Το δύσκολο κομμάτι ειδικά αν κάνουμε τη διαδρομή χειμώνα είναι μόλις φτάσουμε στο στενό πέρασμα του φαραγγιού όπου αναπόφευκτα πρέπει να βραχούμε για να περάσουμε. Το νερό είναι πολύ κι αν έχει πρόσφατα βρέξει, είναι και ορμητικό. Οπότε, απαιτείται προσοχή.
Αν καταφέρουμε και περάσουμε αυτό το σημείο περπατάμε για Καστόρι χωρίς άλλες ιδιαίτερες δυσκολίες. Να θυμάσαι όμως πως θα χρειαστεί πολλές φορές να διασχίσεις το ποτάμι και να έχεις κατά νου πως οι ξύλινες κατασκευές με τα σκαλιά είναι πολύ καιρό ασυντήρητες και πολλά σκαλιά έχουν σπάσει, οπότε πρόσεχε που πατάς. Σε δύσκολα σημεία υπάρχει συρματόσκοινο για να κρατηθείς.
Γενικά η πεζοπορία και όσα έχουν προσπαθήσει να φτιάξουν οι άνθρωποι για την ευκολία των πεζοπόρων δεν είναι και σε άριστη κατάσταση. Θέλει λίγη προσοχή λοιπόν στα σημεία εκείνα που υπάρχουν ξύλινα σκαλιά ή αυτοσχέδιες γέφυρες. Όχι σαν μία φίλη μου (μη ρωτάς ποια είναι, δεν την ξέρεις!) που πήγε κι έπεσε στο νερό. Θα σου πω άλλη φορά για τη φίλη μου.
Θυμήσου:
- Μέσα στο φαράγγι κάνει πολύ κρύο
- Συναντάς παντού νερά οπότε έχε προνοήσει για έξτρα ρούχα και αδιάβροχα παπούτσια
- Έχε μαζί σου κολατσιό, νερό και φαρμακείο
- Όταν δεν είσαι σίγουρος για την επόμενη κίνηση απλά μην την επιχειρείς
Η δική μας εμπειρία στο φαράγγι
Εμείς το μονοπάτι το “σπάσαμε” στα δύο. Ξεκινήσαμε την πρώτη φορά να το ανέβουμε από Καστόρι αλλά μόλις φτάσαμε στο στενό πέρασμα του φαραγγιού γυρίσαμε πίσω γιατί παρόλο που ήταν αρχές Απρίλη το νερό ήταν πολύ και με παιδιά στην παρέα, ήταν σχεδόν αδύνατον (και πολύ ρίσκο) να το περάσουμε.
Την επομένη όμως φορά (μια βδομάδα μετά) επιστρέψαμε και κάναμε το μονοπάτι από την αντίθετη μεριά. Φτάνοντας όμως στο στενό σημείο του φαραγγιού πάλι δεν μπορέσαμε να περάσουμε λόγω του νερού. Έχοντας όμως αυτή τη συνολική εικόνα και γνωρίζοντας πως όλη η διαδρομή είναι 9,6 χιλιόμετρα περπάτημα (4 ώρες) προτείνω αν δε θέλει κάποιος να το περπατήσει δυο φορές (πήγαινε έλα), να ανέβει στο Γεωργίτσι και να κατέβει προς Καστόρι. Είναι πιο εύκολο έτσι παρά να το ανέβεις όλο.
Σε εμάς αυτό το φαράγγι μας δίδαξε πολλά. Πρώτα απ’ όλα πως στα φαράγγια κάνει κρύο. Δεύτερον πως όταν δεν είμαστε σίγουροι για κάποιο πέρασμα ανάβαση κτλ απλά δεν τολμάμε. Και πολύ πιο σημαντικό απ’ όλα μας δίδαξε την ομαδικότητα, τη συντροφικότητα και την αλληλοβοήθεια! Χρειάστηκε άπειρες φορές να περάσουμε αγκαλιά κάποιο παιδί σε ποτάμι, ή να μας τραβήξει κάποιος άλλος για να περάσουμε απέναντι ή ακόμη και πετάξουμε πέτρες μέσα στο νερό για να πατήσουμε και να περάσουμε το ποτάμι.
Αυτή η πεζοπορία ήταν μια απίθανη εμπειρία! Οι εικόνες που είδαμε ήταν απίστευτες, αυτά που νιώσαμε μέσα στο φαράγγι εντελώς πρωτόγνωρα και η όλη φάση απλώς… άπαιχτη!
Στα μονοπάτια του Ταϋγέτου
Μη μου πεις πως φαντάστηκες ότι τελειώσαμε από τώρα… Ε όχι! τα άρθρα στο καρυδότσουφλο δεν τελειώνουν ποτέ έτσι απότομα, ποτέ χωρίς κάτι ακόμα!
Γι αυτό λοιπόν σου βάζω εδώ τα μονοπάτια του Ταϋγέτου που αξίζει να περπατήσεις:
- Ολοήμερη πεζοπορία στα καλύτερα μονοπάτια Ταϋγέτου
- Πεζοπορία στο καταφύγιο του Ταΰγετου – μονοπάτι
- Μονοπάτια με προορισμό τα Περγαντέικα Ταϋγέτου
- Πεζοπορία στο μονοπάτι της Αναβρυτής Ταϋγέτου
- Μυστράς – Ταϋγέτη από το μονοπάτι
- Λαγκαδιώτισσα: το σπηλαιώδες ξωκκλήσι της Σπάρτης
- Κατακτώντας την κορυφή του Ταϋγέτου με τα παιδιά!
- Μονοπάτια Ταϋγέτου: Παρόρι – Ζαγούνα – Φανερωμένη
- Στα μονοπάτια του Ταΰγετου: Παρόρι – Σωτήρα
Κι αφού τώρα είπαμε για το φαράγγι και έμαθες όλα όσα πρέπει να ξέρεις για την επίσκεψή σου εκεί, τώρα μπορείς να ετοιμαστείς για την πιο όμορφη πεζοπορία του Ταϋγέτου!
#With_TraVeL_LoVe
karidostouflo
2 comments
🙂
Καλώς ήρθες στην παρέα μας!!