Μαμά μπορείς να κοιμηθείς μαζί μου; Πόσες φορές έχεις ακούσει αυτή τη φράση από το στόμα του παιδιού σου τη νύχτα; και τι έκανες τότε;
Μαμά μπορείς να κοιμηθείς μαζί μου;
“Όχι πάλι” είναι η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό όταν μόλις ένα δίωρο που αποκοιμήθηκαν, ζητάει κάποιος να κοιμηθώ μαζί του στο κρεβάτι του. Πάω να του εξηγήσω πως θέλω να κοιμηθώ κι εγώ σαν άνθρωπος ένα βράδυ. Να απλωθώ στο κρεβάτι μου. Να κοιμηθώ αγκαλιά με κάποιον ενήλικα. Να ευχαριστηθώ τον ύπνο μου γιατί αν αυτό συμβεί τότε το πρωί που θα ξυπνήσω θα είμαι ξεκούραστη και χαρούμενη. Έτοιμη να κάνουμε ένα σωρό πράγματα… και μπλα μπλα μπλα…
Πηγαίνω στο δωμάτιο με σκοπό να τα εξηγήσω όλα αυτά στον μεγάλο μου γιο.
Βλέπω ένα ζευγάρι πατουσάκια να προεξέχουν από το σεντόνι. “Ώρε φίλε” λέω “πότε μεγάλωσαν τόσο αυτά τα πατουσάκια; Δεν ανήκουν πια σε μωρό αλλά σε ένα παιδί που έχει κλείσει τα 8 προ πολλού. Το παιδί θα πάει κιόλας τρίτη δημοτικού”.
Σκαρφαλώνω στη σκάλα της κουκέτας και ξαπλώνω δίπλα του. Αγκαλιαζόμαστε. Μπερδεύονται οι ανάσες μας και γίνονται ένα.
Ναι ψυχή μου! Και απόψε θα κοιμηθούμε μαζί! και όποτε θες. Ξέρεις, υποψιάζομαι πως δε θα ζητάς για πάντα να κοιμόμαστε αγκαλιά.
Βλέπω και το κορμί σου που μάκρυνε και πια πιάνει πολύ χώρο στο κρεβάτι. Θυμάμαι που κάποτε αυτό το κορμάκι έπιανε ίσα μια γωνιά στην άκρη του κρεβατιού.Τότε που έμενε πολύς χώρος για μένα. Τώρα ίσα που χωράμε.
Αλλά θα κοιμηθούμε αγκαλιά έστω και στριμωχτά. Όπως δεν άργησε ο καιρός να πιάνεις πολύ χώρο στο κρεβάτι, έτσι δε θα αργήσει και ο καιρός που δε θα με ζητάς τα βράδια.
Φώναξε με κι απόψε ε!
Αν θες κι άλλες μαμαδίτσικες σκέψεις μπες εδώ και ταυτίσου!
Ελένη
25 comments
Ναι βρε μανούλα. Αυτό ακριβώς.
Ναι ρε συ!! είδες πόσο μεγάλα φαίνονται τα παιδιά μου…!
Αυτό ακριβώς!! Καλημέρα!!
Καλησπέρες Κάλλη!!
Αχ Ελενη μου.. κι εγω αυτο σκεφτομαι.. Γι'αυτο και ποτε δεν λέω οχι…
Ποτέ δε λέμε όχι!! χε χε χε ότι χαρούμε τώρα!!
Υποκλίνομαι στο μπουκέτο αυτό ευαισθησίας, μητρότητας, ανθρωπιάς. Με συγκίνησες Ελένη με τις στιγμές αυτές και με έστειλες πάρα πολλά χρόνια πίσω σε ανάλογες εικόνες με τις δικές μας κόρες.
Φιλιά.
Χαίρομαι Γιάννη που έχετε ζήσει ανάλογες στιγμές!! νομίζω είναι σπάνιες!
Πλάκα-πλάκα μια φορά τον χειμώνα
έτυχε και κοιμηθήκαμε αγκαλίτσα!
Ναι,δεν θέλω σχόλια για την ηλικία μου!..😄
(Γιούλη)
Αχ αυτές οι αγκαλίτσες!
ειδικά το χειμώνα που κάνει και κρύο…!!!
Αν σου πω ότι απολαμβάνω απίστευτα αυτές τις νυχτερινές αγκαλιές γιατί σκέφτομαι ακριβώς το ίδιο, πόσα χρόνια ακόμα θα θέλουν να κοιμούνται μαζί μου??? Κι ύστερα όταν εγώ θα θέλω τις τρυφερές αγκαλιές τους το πιο πιθανό είναι να ακούω "είσαι με τα καλά σου ρε μάνα"! Οπότε ας τις απολαύσουμε όσο είναι μικρά!
Αυτό ακριβώς Σωτηρία μου! ας τα απολαύσουμε τώρα που μπορούμε! ας χορτασουμε αγάπη και αγκαλιές! όλοι μας όμως! να γεμίσουμε σαν άνθρωποι!
Ελένη μου, τι γλυκιά ανάρτηση. Πράγματι πρέπει να ρουφάμε τις στιγμές με τα παιδιά. Γιατί οι στιγμές αυτές δεν ξαναγυρίζουν. Καλό μήνα, φίλη μου.
Ούτε γυρίζουν πίσω αυτές οι στιγμές αλλά ούτε και χορταίνουμε ποτέ τα παιδιά μας!!
Πανέμορφο καλοκαίρι!!
αγαπώ τα δεντρόσπιτα και θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να έχουν τα παιδιά μου ένα στη διάθεσή τους στο εξοχικό!
ตารางคะแนนลาลีกา
Καλησπέρες!!!
Ναι ρε Ελένη αυτό ακριβώς!!!
Εμένα όταν δεν με φωνάζει έρχεται!!
Κι εμείς το ίδιο σύστημα έχουμε!!
Τρεχάτε γιατι μεγαλώνουν …..
Ότι προφτάσουμε!!
Ο μεγαλος μου λείπει ηδη μωρέ. Τα μικρά με ζητάνε. Αλλά για ποσο ακόμα. Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα. Απόλαυσε το.
Ναι πολύ γρήγορα… και όσα και να τρέχεις να το ζήσεις ποτέ δε φτάνει…
Τί όμορφα λογάκια!Δάκρυσα!Κ γω όταν ήταν μωράκι δυσανασχετούσα.Πρώτη φορά κοιμήθηκα μαζί του 2,5 χρονών (η κακούργα).Πλέον όταν δεν το ζητάει μου στοιχίζει!!
Υπέροχο το blog σου!
Φιλιά
Σε ευχαριστώ!!!! καλώς ήρθες!!
Ναι… μεγαλώνουν γρήγορα και άντε να τα προλάβεις…
I very much like your pattern it's beautiful,thank for sharing good i dea !
หนังเกาหลี