Το Σπήλαιο Καστανιάς στη Νεάπολη Λακωνίας είναι ένας σπάνιος και ανεκτίμητος θησαυρός! για τους επιστήμονες αλλά και για τους επισκέπτες.
- Συντονιζόμαστε σε instagram – facebook & pinterest και δε χάνουμε τίποτα νέο!
- Γνώρισε τα νότια της Ελλάδας μας ακολουθώντας το Lakonia Travel στο instagram και στο facebook!
Θα ξεκινήσω να σου λέω πως καταλήξαμε να επισκεφτούμε αυτό το σπήλαιο. Πρώτον, εγώ λατρεύω τα σπήλαια τέτοιου είδους. Είναι μαγεία. Τέλος. Μέχρι πρόσφατα νόμιζα πως το καλύτερο σπήλαιο που έχω επισκεφτεί είναι το σπήλαιο του Δυρού. Έκανα λάθος. Να ξέρεις, αίρομαι απίστευτα όταν κάνω τέτοια λάθη.
Δεύτερον, δε μπορώ ρε παιδί μου να κάτσω στα αυγά μου. Τέλος. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε σε ένα μέρος κι εγώ να μην εξερευνήσω. Αν δεν εξερευνήσω, αν δεν δω κάτι από αυτό το μέρος, αν δεν περπατήσω, αν δεν γευτώ κάτι… ε τότε είναι σαν να μην πήγα ποτέ εκεί.
Γι αυτό και πάντα κάνουμε μια οικογενειακή συμφωνία πριν ξεκινήσουμε να πάμε κάπου. Τις μισές μέρες καθόμαστε στα αυγά μας και αράζουμε, χαλαρά δηλαδή και τις άλλες μισές “κόβουμε αλυσίδα” που λέει και ο καλός μου! πράγμα που σημαίνει ότι η περιπέτεια πάει κι έρχεται!
Από ότι κατάλαβες οι μισοί είμαστε αραλίκι και οι άλλοι μισοί περιπέτειες. Οπότε κάνουμε συμφωνία, υπογράφουμε και ξεκινάμε για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
Πριν πάρεις το δρόμο για το σπήλαιο της Καστανίας
Αν βρεθείς στην περιοχή σου προτείνω να κάνεις και μια βόλτα σε αυτά τα μέρη:
- Το Απολιθωμένο Δάσος στη Νεάπολη Λακωνίας
- Λίμνη Στρογγύλη: ο σπάνιος υδροβιότοπος της Λακωνίας
- Προϊστορικό νεκροταφείο στο Παυλοπέτρι Λακωνίας
Τοποθεσία και διαδρομή για το Σπήλαιο της Καστανιάς στη Νεάπολη Λακωνίας
Από τη Νεάπολη Μέχρι το σπήλαιο Καστανιάς η απόσταση είναι 13 χιλιόμετρα. Ο δρόμος όμως δεν είναι μια άνετη ευθεία οπότε θα χρειαστείς περίπου μισή ώρα για να φτάσεις. Σε όλη τη διαδρομή υπάρχουν ταμπέλες οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να χαθείς. Λίγη υπομονή μόνο χρειάζεται μόνο. Και θα ανταμειφθείς. Εγώ στο λέω!
Και που λες για να γυρίσω και στα της οικογένειάς μας, μόλις είδα ότι ο δρόμος τραβάει την ανηφόρα κι ότι ο προορισμός μας δεν φαινόταν από πουθενά, άρχισα να ανησυχώ. Ίσα που θα προλαβαίναμε την τελευταία ξενάγηση. Διαφορετικά στο σπήλαιο δεν μπαίνεις. “Όπα λέω. Τώρα θα τα ακούσω από τους “αραλίκι” με τις ιδέες μου”. Γιατί βλέπεις αυτή η ιδέα της περιπέτειας ήταν καθαρά δική μου.
Κάποτε λοιπόν (μετά από μισή – ώρα όχι αιώνες) φτάσαμε στο Σπήλαιο. Μας αρπάζει ο ξεναγός και μας χώνει μέσα γιατί εκείνη ακριβώς την ώρα ξεκινούσε η τελευταία ξενάγηση.
Όμως ο νεαρός ξεναγός το έκανε καθαρά και μόνο για να προλάβουμε να μπούμε. Εμείς και άλλη μία οικογένεια από την Ιταλία.
Άφωνοι μπροστά στη μαγεία
Και μόλις μας μπάζει μέσα ο ξεναγός, κατεβαίνουνε κάτι σκαλιά, αρχίζει να κάνει κρύο και… ουαάου! Απλά ουάου!
Πρώτη φορά στη ζωή μου έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Νόμιζα πως αυτό ήταν μια φράση που χρησιμοποιούμε για κάτι υπερβολικό. Δεν είναι. Είναι μια πραγματικότητα. Μπορεί ο άνθρωπος να μείνει με το στόμα ανοιχτό! και μάλιστα για πολλή ώρα.
Αυτό το σπήλαιο σε μαγεύει!
Μπορεί αυτή η κατάβαση στα έγκατα της γης να τρομάζει και να θυμίζει κάτι από θρίλερ αλλά μέσα σε λίγα λεπτά οι στάλες που νερού που ακούς και η μελωδική φωνή του ξεναγού σε κάνει να τα ξεχνάς ΟΛΑ!
Τι να σου πω… ότι όπου κι αν κοιτάξεις βλέπεις απλά σταλακτίτες και σταλαγμίτες; ότι νιώθεις να σε ρουφάει ένας άλλος κόσμος μαγικός; Ότι και να σου πω θα είναι λίγο. Πραγματικά λίγο και ανούσιο. Οι λέξεις να θυμάσαι, δεν μπορούν πάντα να εκφράσουν τα συναισθήματα.
Εννοείται πως δεν γκρίνιαξε κανείς για την ώρα που φάγαμε στον δρόμο! Εννοείται πως όλοι χειροκρότησαν την ιδέα μου! Αμ πως…
Πως ανακαλύφθηκε το Σπήλαιο της Καστανιάς στη Νεάπολη Λακωνίας
Το 1910 ένας βοσκός ανακάλυψε το σπήλαιο. Παρατήρησε τις μέλισσες που από μια σχισμή μπαινόβγαιναν μέσα στη γη και έπιναν νερό. Έσκαψε λοιπόν και βρέθηκε μέσα στο σπήλαιο.
Δεν το θεώρησε όμως σημαντικό ώστε να πάει να το πει κάπου, σε κάποια υπηρεσία ας πούμε. Το κράτησε μυστικό γιατί μέσα στο σπήλαιο βρήκε νερό για τα ζωντανά του. Οπότε είχε λύσει το πρόβλημα του νερού.
Όταν όμως έγινε γνωστό το Σπήλαιο του Δυρού στη Μάνη, ο βοσκός κατάλαβε ότι κάτι παρόμοιο υπήρχε και στη δική του περιοχή και ότι αυτό το γνώριζε μόνο αυτός. Οπότε αποφάσισε να μιλήσει για την ανακάλυψή του.
Σήμερα μέσα στο σπήλαιο υπάρχουν ακόμη τα κάρβουνα από τη φωτιά που άναβε ο βοσκός για να ζεσταίνεται και να βλέπει. Μέσα στο σπήλαιο έχει πάντα θερμοκρασία 17 – 18 βαθμούς Κελσίου και πολλή υγρασία.
Τα απομεινάρια της φωτιάς αποτελούν κι αυτά μέρος της ιστορίας του σπηλαίου γι αυτό και θα μείνουν εκεί.
Απίστευτη ιστορία; ε ναι!
Ένα σπήλαιο που συνεχίζει και αναπτύσσεται ακόμη και σήμερα
Το Σπήλαιο Καστανιάς στη Νεάπολη Λακωνίας ζει ακόμη. Είναι δηλαδή ένα σπήλαιο που συνεχίζει και αναπτύσσεται. Μεγαλώνει δηλαδή, κανονικά.
Η ηλικία του σπηλαίου εκτιμάται πως είναι 3 εκατομμυρίων χρόνων. Η μέτρηση (όπως μας είπε ο ξεναγός) γίνεται με το μέγεθος των σταλακτιτών.
Η έκταση του σπηλαίου είναι 1500 τ.μ., είναι τριών επιπέδων και για να το δεις κάνεις μια κυκλική διαδρομή 500 μέτρων περνώντας πάνω από γέφυρες και μονοπάτια.
Το χαμηλότερο σημείο του σπηλαίου είναι 30 μέτρα κάτω από τη γη. Ενώ το ψηλότερο σημείο του σπηλαίου είναι 3 μέτρα κάτω από τη γη. Μάλιστα σε εκείνο το σημείο (στο ψηλότερο) φαίνεται και μια ρίζα από ελιά που έρχεται από πάνω!
Σταλακτίτες, σταλαγμίτες και ο μοναδικός κυκλικός σταλαγμίτης σε όλο τον κόσμο
Μέσα στο σπήλαιο θα βρεις τον “πύργο της Πίζας”, θα συναντηθείς με “ελέφαντες”, θα περάσεις μέσα από “κρεμαστά σεντόνια” που ο αέρας τους κάνει ζάρες. Θα θαυμάσεις ένα “αρχαίο ελληνικό άγαλμα” που απεικονίζει μια γυναίκα. Θα γνωρίσεις “μια γυναίκα με ένα μωρό στην αγκαλιά”.
Ο ξεναγός, μας είπε πως τα μανιτάρια μέσα σε ένα σπήλαιο σχηματίζονται επειδή το νερό πέφτει με δύναμη από ψηλά και έτσι δημιουργείται ένα πλακέ σχήμα από πάνω.
Τα κοράλια σχηματίζονται επειδή το νερό σε εκείνο το σημείο εξατμίζεται.
Μέσα στο σπήλαιο της Καστανιάς στη Νεάπολη Λακωνίας υπάρχει και ένας κυκλικός σταλαγμίτης. Είναι σαν μεγάλο ολοστρόγγυλο εκρού μπισκότο και είναι μοναδικός σε όλο τον κόσμο!
Δολιχόποδα – οι συντηρητές του σπηλαίου
Τα δολιχόποδα είναι κάτι ζωύφια που μοιάζουν με αράχνες ή ακρίδες και ζουν μέσα στα σπήλαια. Αυτά τα ζωύφια είναι τυφλά και κουφά. Η φύση που φροντίζει όμως για όλα, έχει τοποθετήσει αυτά τα ζωύφια μέσα στα σπήλαια για να συντηρούν τα σπήλαια.
Τα δολιχόποδα τρώνε μούχλα και βακτήρια τα οποία καταστρέφουν το σπήλαιο. Με αυτό τον τρόπο καθαρίζουν το σπήλαιο και το συντηρούν.
Είδες; για όλα έχει νοιαστεί η φύση. Γι αυτό λέμε πως απαγορεύεται οι άνθρωποι να σπάμε οποιαδήποτε αλυσίδα της. Οι αλυσίδα της φύση είναι η ασφάλεια της ζωής πάνω στον πλανήτη.
*Έξω από τον χώρο του σπηλαίου λειτουργεί καφέ.
Αν βρεθείς στην περιοχή επιβάλλεται μια επίσκεψη στο Σπήλαιο της Καστανιάς! Περισσότερες πληροφορίες θα βρεις εδώ! Έχε το νου σου στο πρόγραμμα και τις ώρες που είναι ανοιχτό!
Κι εδώ μπορείς να βρεις κι άλλες ταξιδιωτικές ιδέες από την καρυδοτσουφλοοικογένεια!
Οι φωτογραφίες ξέρω δεν είναι καλές… Τραβήχτηκαν από κινητό. Κανονικά δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες μέσα στο σπήλαιο. Εγώ για αυτές, πήρα άδεια από το τον υπεύθυνο του σπηλαίου.
Ελένη