Για να συνεχίζει να λάμπει στους αιώνες το Άστρο της Αριάς στο Ταίναρο της Μάνης χρειάζεται το σεβασμό όλων μας και κυρίως χρειάζεται η άμεση ενημέρωση και ευαισθητοποίηση όλων μας.
- Συντονιζόμαστε σε instagram – facebook & pinterest και δε χάνουμε τίποτα νέο!
- Γνώρισε τα νότια της Ελλάδας μας ακολουθώντας το Lakonia Travel στο instagram και στο facebook!
Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα σε ότι αφορά μνημεία και αρχαιότητες: δεν είναι πέτρες. Δεν είναι κάποια ασήμαντες πέτρες που η τύχη τις έριξε να είναι απλώς η μία πάνω στην άλλη. Δεν είναι καλύβια, δεν είναι μαντριά, δεν είναι ένας χώρος που εκεί κάνουμε ότι γουστάρουμε.
Οι αρχαιότητες και τα μνημεία (όσο μικρά κι αν είναι αυτά ή ασήμαντα κι αν μοιάζουν στα μάτια μας) έχουν μεγάλη ιστορική αξία. Εμείς λοιπόν σαν Έλληνες θα έπρεπε να τα τιμούμε και να τα προσέχουμε πρώτα από όλους. Είναι πράγματι θλιβερό οι ξένοι να σέβονται τη δική μας ιστορία και τη δική μας πολιτιστική κληρονομιά περισσότερο από εμάς τους ίδιους.
Αν θες, είναι άδικο (τουλάχιστον άδικο) να έρχεται ο ξένος στο δικό μας το σπίτι και να προσέχει αυτός το σπίτι μας τη στιγμή που εμείς τα κάνουμε όλα μπάχαλο.
Ταίναρο: Το Άστρο της Αριάς χρειάζεται το σεβασμό όλων μας
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με το Άστρο της Αριάς το οποίο βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο των Βαλκανίων. Λάμπει στους αιώνες αλλά πλέον είναι αμφίβολο αν θα συνεχίσει να λάμπει για πολύ ακόμα…
Πρόσφατα λοιπόν, η σελίδα του Mani Traveler Greece ανέφερε αυτό ακριβώς το πρόβλημα εστιάζοντας στο άστρο της Αριάς. Το ψηφιδωτό χρονολογείται από τον 1ο μ.Χ. αιώνα και βρισκόταν μέσα σε ρωμαϊκή έπαυλη. Πρόκειται για ένα υπέροχο και ιδιαίτερο ψηφιδωτό στη μέση (κυριολεκτικά) του πουθενά που μόνο αν περάσεις από εκεί μπορείς να νιώσεις μια ιδιαίτερη αύρα και μια μοναδική ενέργεια από το χώρο.
Ο αρχαιολογικός χώρος έχει καταφέρει κι έχει “επιβιώσει” στους αιώνες από ακραία καιρικά φαινόμενα, επιδρομές, κοπάδια από ζώα που περνούσαν από πάνω του και πολλά ακόμη. Παρόλα αυτά κρατάει στις πετρούλες του μια υπέροχη ομορφιά! Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους;
Τι κάνουμε εμείς οι επισκέπτες του χώρου όταν πάμε και πατάμε πάνω, χορεύουμε και φωτογραφιζόμαστε μέχρι να πετύχουμε την καλύτερη φωτογραφία που θα ανέβει στα social media; εμείς που πηγαίνουμε και στρώνουμε να φάμε ή φωτογραφίζουμε για να διαφημίσουμε τα ρούχα και τα παπούτσια του μαγαζιού μας;
Και άντε μωρέ ας πάρουμε κι ένα πετραδάκι για να θυμόμαστε ότι περάσαμε και από το ακρωτήρι Ταίναρο; Εδώ σε θέλω….
Όταν λοιπόν διάβασα στο Mani Traveler Greece πως ενημερώθηκε από την ίδια τη σελίδα η Εφορία Αρχαιοτήτων Λακωνίας, χάρηκα.
Είπα: να κάποιος που νοιάστηκε πραγματικά. Να μια σελίδα του instagram και του facebook που πέρα από αναρτήσεις έκανε και κάτι παραπέρα. Γιατί μη γελιόμαστε, είναι για όλους μας πιο εύκολο να ανεβάζουμε όμορφες φωτογραφίες παρά να ασχολούμαστε με τέτοια θέματα. Κάποιος όμως το έκανε κι αυτό είναι πράγματι πολύ ελπιδοφόρο.
Η ανάρτηση του Mani Traveler Greece
Παρακάτω σου αντιγράφω την ίδια την ανάρτηση από το Mani Traveller Greece για το πως ενημερώθηκε από την Εφορία Αρχαιοτήτων Λακωνίας:
- Αν και το θέμα της μη προστασίας του 2.000 ετών ψηφιδωτού είναι γνωστό, η Εφορία Αρχαιοτήτων Λακωνίας ενημερώθηκε εκ νέου για την ενδεχόμενη φθορά που προκαλείται από επισκέπτες
- Σε τηλεφωνική επικοινωνία με το αρμόδιο τμήμα, συζητήσαμε για τις συνθήκες προστασίας, τα προβλήματα, αλλά και το τί μπορεί να γίνει.
- Οπότε, με την άδεια της κας Τσούλη, εφόρου αρχαιοτήτων Λακωνίας, σας ενημερώνουμε ότι:
- Ο αρχαιολογικός χώρος Ταινάρου ΔΕΝ είναι απαλλοτριωμένος Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι η αρμόδια εφορία αρχαιοτήτων δεν μπορεί να προχωρήσει νόμιμα σε δράσεις ανάδειξης και ολοκληρωμένης προστασίας, ακόμα και σε υποτυπώδη σήμανση. Οι διαδικασίες απαλλοτρίωσης είναι σε εξέλιξη.
- Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο που η εφορία ανταποκρίθηκε θετικά, βρίσκοντας τη λύση θεμιτή.
Οπότε όπως καταλαβαίνεις κι εσύ (στην Ελλάδα ζούμε) η ολοκληρωμένη προστασία και ανάδειξη του χώρου μπορεί να πάρει πολύ καιρό. Μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να δούμε το χώρο όπως του αξίζει αλλά μπορεί να μη γίνει και ποτέ…
Ακρωτήρι Ταίναρο: η μυθική άκρη των Βαλκανίων είναι ένα άρθρο που μιλάει αναλυτικά για το χώρο του Ταινάρου.
Ας κάνουμε τα λόγια πράξη λοιπόν
Το Άστρο της Αριάς στο Ταίναρο χρειάζεται το σεβασμό μας. Εμείς σαν λογικοί άνθρωποι έχουμε υποχρέωση να προστατέψουμε το σπίτι μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά. Πως να σου το πω ρε παιδί μου; είναι δικαίωμά μας και υποχρέωσή μας, εμείς οι ίδιοι πρώτοι από όλους να αγαπήσουμε την ιστορία μας, να την διαφυλάξουμε και να τη μεταφέρουμε όσο πιο ατόφια γίνεται στις επόμενες γενιές.
Οι ακραίες καιρικές συνθήκες δεν κατέστρεψαν το ψηφιδωτό εδώ και 2.000 χρόνια. Τα κατσίκια και τα μοσχάρια που πέρασαν (και ίσως συνεχίζουν και περνούν) από πάνω δεν το κατέστρεψαν. Διάφοροι άλλοι παράγοντες δεν έκαναν καμιά ζημιά σε αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας. Οι άνθρωποι όμως ότι αγγίζουν το καταστρέφουν. Κι εμείς οι άνθρωποι είναι που πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε την ιστορία μας και την κληρονομιά μας. Γιατί αν δεν το μάθουμε τότε είναι θέμα χρόνου να μη μας μείνει τίποτα.
Πριν μπουν οι απαγορευτικές πινακίδες, πριν οι αρμόδιες αρχές κάνουν κάτι για την προστασία του ψηφιδωτού ας είμαστε εμείς οι πρώτοι που θα το σεβαστούμε, θα το διατηρήσουμε καθαρό και θα το διατηρήσουμε ως έχει.
Ας μην περιμένουμε τις αρχές να πράξουν. Έτσι κι αλλιώς αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα αργούν. Ας κάνουμε λοιπόν εμείς την αρχή. Στην Ελλάδα το έχουμε ελάττωμα να θεωρούμε παλιοπέτρες τις αρχαιότητες και τα μνημεία. Ας γίνουμε εμείς η αρχή που θα το αλλάξουμε αυτό.
Το Mani Traveler Greece είναι μια σελίδα που σκοπό έχει την ανάδειξη της Μάνης. Μέσα από τις αναρτήσεις της σελίδας μπορείς να δεις υπέροχα μέρη αλλά και να μάθεις για τους επαγγελματίες της περιοχής.
Εγώ με τη σειρά μου θέλω πρώτα από όλα να συγχαρώ την ιδιοκτήτρια της σελίδας για τις κινήσεις της σχετικά με αυτό το θέμα και ύστερα να την ευχαριστήσω για τη συνεργασία να γραφτεί αυτό το άρθρο.
Τη σελίδα του Mani Traveler θα τη βρεις:
- Facebook Mani Traveler Greece
- Instagram Mani Traveler Greece
Λυπάμαι που σήμερα αναγκάστηκα να γκρινιάξω. Οι συνθήκες βλέπεις…
Εύχομαι να μη χρειαστεί να το κάνω ξανά!
Ελένη
