Το χωριό του Ταϋγέτου με τους 2 κατοίκους _ Κουμουστά

Σε αυτό το χωριό του Ταϋγέτου ζουν μόλις δύο μόνιμοι κάτοικοι αλλά αρκούν για να δίνουν ζωντάνια σε έναν ολόκληρο τόπο || Κουμουστά

Όλο και πιο έρημα τα ελληνικά χωριά είτε αυτά βρίσκονται σε βουνά, είτε σε νησιά είτε σε κάμπους. Πλέον για να κρατάει ζωή ένα χωριό πρέπει αυτό ή να είναι τουριστικό μέρος ή να υπάρχουν κίνητρα για τους νέους. Στα κίνητρα φυσικά, εκείνο που πρωταγωνιστεί είναι κατά πόσο υπάρχουν δουλειές ώστε να κινηθεί η οικονομία ενός τόπου.

Πέραν όμως όλων αυτών των πρακτικών θεμάτων που συνθέτουν και την κατανομή του πληθυσμού στη χώρα μας, υπάρχουν κάποιοι λίγοι ρομαντικοί στον κόσμο μας που επιμένουν να αγαπούν τη φύση, τον εναλλακτικό τρόπο ζωής κι ενίοτε τη μοναχικότητα.

Κάπως έτσι πάει το έργο και σε αυτό το πανέμορφο χωριουδάκι στον Ταΰγετο που αν κι έρημο σήμερα, στο παρελθόν έχει υπάρξει ένα σπουδαίο οικιστικό κέντρο. Στις μέρες μας αποτελεί μια πρόκληση για να γνωρίσεις ένα σπάνιο κομμάτι του Ταϋγέτου.

Κουμουστά: το χωριό του Ταϋγέτου με την πλούσια και μακρά ιστορία

Η ιστορία της Κουμουστάς ξεκινάει κάπου τον 13ο αιώνα και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη στα βυζαντινά χρόνια. Κάποια στιγμή έφτασε να μετράει 2.000 κατοίκους ενώ για λόγους ασφάλειας περιβαλλόταν από τρία τείχη – οχυρά.

Στα χρόνια της Δεύτερης Τουρκοκρατίας (1715 – 1821) ο οικισμός ανήκε διοικητικά στον Καζά του Μυστρά. Αυτή την περίοδο πολλοί παράγοντες άρχισαν να συμβάλλουν στη μείωση του πληθυσμού της Κουμουστάς όπως η επιδημία της πανώλης το 1719, ο καταστροφικός σεισμός 1729 και η πυρπόληση του οικισμού για τη συμμετοχή των κατοίκων στα Ορλωφικά (αποτυχημένη επανάσταση των Ελλήνων το 1770).

Το σχολείο του χωριού λειτούργησε τελευταία σχολική χρονιά το 1958 – 1959 ενώ το χωριό άρχισε να ερημώνεται με γοργούς ρυθμούς τα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου. Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα, να έχουμε έρημο ένα από τα πιο όμορφα χωριά του αρσενικού βουνού της Πελοποννήσου.

Μη σου περνάει καθόλου από το μυαλό φίλε αναγνώστη πως πρόκειται για ένα αδιάφορο μέρος. Αν έχεις τέτοια άποψη, έλα να στην καταρρίψω ευθύς αμέσως!

Ένα από τα σπανιότερα μοναστήρια της Ελλάδας, πανέμορφα μονοπάτια και το φαράγγι που διασχίζεις με αυτοκίνητο

Αυτά τα ολίγα λοιπόν θα σου πω για να δεις πως η Κουμουστά δεν είναι ένα έρημο χωριό αλλά σκέτη #πρόκληση. Με τι απ’ όλα όμως να ξεκινήσω; Από τα εύκολα ή από τα δύσκολα; Για να μη μου τρομάξεις, έλα πάμε στα εύκολα!

Αρχικά η Κουμουστά απέχει 21 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη και μόλις 6,5 χιλιόμετρα από το γειτονικό Ξηροκάμπι. Αφού το πήρες απόφαση να ανηφορίσεις στο χωριό (τι θα πει δεν το έχεις αποφασίσει ακόμα;) κάνε πρώτα μια στάση στο πανέμορφο Ξηροκάμπι για καφεδάκι κάτω από τα πλατάνια της πλακόστρωτης πλατείας.

Ύστερα στάσου για λίγο και θαύμασε το αρχαιότερο γεφύρι της Ευρώπης που είναι ακόμα σε λειτουργία. Υπάρχει όμως και η άλλη εκδοχή που υποστηρίζει πως αρχαιότερη γέφυρα της Ευρώπης είναι η αρκαδική γέφυρα στο χωριό Αρκαδικό Αργολίδας. Εν πάση περιπτώσει, οπωσδήποτε στάση σε αυτή την εντυπωσιακή πινέζα του χάρτη.

Ανηφορίζοντας τώρα προς την Κουμουστά, έχε υπόψη σου πως σε αυτή τη διαδρομή έχεις την τύχη να διασχίσεις το μοναδικό (κρατάω μια πισινή εδώ) φαράγγι της Ελλάδας πάνω σε ρόδες (αμάξι ντε) και όχι με τα πόδια όπως συνηθίζεται να διασχίζουμε τα φαράγγια. Απόλαυσέ το λοιπόν!

Περπατώντας τα μονοπάτια του Ταϋγέτου ξεκινώντας από το χωριό Κουμουστά

Από το Ξηροκάμπι μέχρι την Κουμουστά δε θα οδηγήσουμε περισσότερο από 15 λεπτά. Εύκολα τα πράγματα μέχρι εδώ. Από δω και πέρα όμως ξεκινάνε οι περιπέτειες. Από τον οικισμό θα βρεις δύο σηματοδοτημένα μονοπάτια. Το ένα θα σε οδηγήσει στους Πενταυλούς και το άλλο στο μοναστήρι της Γόλας. Έχουμε περπατήσει και τα δύο, φοβερές διαδρομές και οι δύο.

Αν όμως είσαι αρχάριος θα σου πρότεινα να φτάσεις ως την Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Γόλας που συνδυάζει εκπληκτική ομορφιά στο δάσος του Ταϋγέτου, ένα θρησκευτικό αριστούργημα της Ελλάδας ενώ επιπλέον πρόκειται για μια ξεκούραστη πεζοπορική διαδρομή.

Το μοναστήρι της Γόλας έχει την εξής ιδιαιτερότητα που συναντάμε σπάνια στην Ελλάδα και γενικά στα Βαλκάνια. Οι τοίχοι της εκκλησίας δεν είναι καλυμμένοι μόνο με αγιογραφίες αλλά και με πρόσωπα αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων. Οι εκκλησίες στον ελλαδικό χώρο που συνδυάζουν και το στοιχείο της ορθοδοξίας αλλά και το πνεύμα της αρχαίας Ελλάδας είναι ελάχιστες σε σχέση με το πλήθος των ναών της χώρας. Κι αυτό από μόνο του αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση.

Στη συγκεκριμένη εκκλησία παιδιά δεν υπάρχει ούτε χιλιοστό στους τοίχους της που δεν είναι ζωγραφισμένο. Μια εικόνα, τουλάχιστον εντυπωσιακή. Οι μοναχοί κερνάνε λουκούμι και καφεδάκι και είναι πρόθυμοι να σας ξεναγήσουν και να σας μάθουν όλα τα “μυστικά” της Μονής. Πραγματικά, αξίζει να μπει κανείς σε αυτό το μοναστήρι.

Οι άνθρωποι δίνουν ζωή σε έναν τόπο, να το θυμάσαι αυτό!

Επιστροφή πίσω στην Κουμουστά και άραγμα για λίγο στην πλατεία. Δεν υπάρχει καφενείο ή ταβέρνα κι αν θες κάτι να φας ή να πιεις, πρέπει να έχεις προνοήσει από πριν. Υπάρχει όμως πάντα άφθονο δροσερό νερό κατευθείαν από τις πηγές του βουνού.

Το ζευγάρι των ηλικιωμένων κατοίκων είναι πάντα πρόθυμο για κουβεντούλα και ο σκύλος τους θα σου κάνει παρέα. Μια φορά φαντάσου, ο σκύλος μας πήγε μέχρι το μοναστήρι και μας έφερε πίσω. Δύο ώρες στο μονοπάτι το συμπαθέστατο τετράποδο! Αυτοί οι δυο άνθρωποι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά την περιοχή και μπορούν να σας δώσουν χρήσιμες πληροφορίες τόσο για τα μονοπάτια όσο και για τα αξιοθέατα του χωριού.

Καλώς ήρθες λοιπόν στο εμβληματικό χωριό του Ταϋγέτου, Κουμουστά! Περπάτησέ το όποια εποχή κι αν σε βγάλει ο δρόμος εδώ. Εξερεύνησε τις ομορφιές του ορεινού όγκου της Λακωνίας. Άσε το χρόνο να σε οδηγήσει προς τα πίσω!

#Traveldrops_by
karidostouflo