Ο Γέρακας Λακωνίας είναι το σκανδιναβικό χωριό της Πελοποννήσου που σχηματίζει το νοτιότερο φυσικό φιόρδ της Ευρώπης, ένας τόπος μαγικός!
Σαφέστατα δεν ε΄χουμε συνηθίσει να αντικρίζουμε τέτοια “παράξενα” φυσικά τοπία στην Ελλάδα. Κι όμως, σε αυτή την πανέμορφη χώρα, έχουμε απ’ όλα! Μα το πιο ξεχωριστό που συμβαίνει όταν αποφασίσεις να γίνεις ταξιδευτής στην πατρίδα σου είναι πως μέσα από τα ταξίδια σου μπορείς να μάθεις ιστορία, να γνωρίσεις τον φυσικό πλούτο της χώρας, να γεμίσεις εμπειρίες και εν τέλει, να γίνεις “πλουσιότερος” και σαφέστατα σοφότερος.
Το σκανδιναβικό χωριό της Πελοποννήσου _ Γέρακας Λακωνίας
Ένα τέτοιο μέρος που μπορεί με μεγάλη χάρη (και μαεστρία βεβαίως βεβαίως) να τα συνδυάζει όλα αυτά είναι η μικρή “Σκανδιναβία” της Πελοποννήσου. Ο παρεξηγημένος που λες Γέρακας, χαμένος στη σκιά της κοσμοπολίτισσας Μονεμβασιάς, προσφέρει μια μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία. Τόσο για εκείνους που αγαπούν την ελληνική ιστορία και δεν αφήνουν πέτρα που να μην τη σηκώσουν και να ανακαλύψουν κάτι από κάτω της όσο και για τους φυσιολάτρες.
Για να γνωρίσεις λοιπόν αυτό το μοναδικό τοπίο και να το θαυμάσεις από ψηλά (ω ναι! είναι εφικτό) πρέπει να το περπατήσεις. Και μη νομίζεις πως έχεις να περπατάς τίποτα ατέλειωτες ώρες και να γράψεις χιλιόμετρα κι άλλα χιλιόμετρα… Εδώ τα πράγματα είναι πολύ απλά και μέσα από την απλότητά τους γίνονται άκρως εντυπωσιακά!

Καθώς εισέρχεσαι στο χωριό (ένας μόνο δρόμος υπάρχει) θα συναντήσεις δίπλα από τη λιμνοθάλασσα μια πινακίδα που αναφέρει την πεζοπορία. Εδώ θα διαβάσεις πως χρειάζεσαι μόνο ένα 40λεπτο για να περπατήσεις κυκλικά το Γέρακα. Αλλά μην ψαρώνεις. Κανείς δεν περπατάει μέχρι το λόφο και την Αρχαία Πόλη του Ζάρακα και “ξοδεύει” μόνο 40 λεπτά από το χρόνο του.
Είναι τόσο εκπληκτική η θέα προς όλο το φιόρδ αλλά και προς το πέλαγος που είναι αδύνατον να μη σταθείς και να χαζέψεις. Κι όσο περπατάς εκεί ψηλά και καμαρώνεις το θαύμα αυτού του κόσμου, τόσο δε θες να φύγεις. Γι αυτό υπολόγισε άνετα μια ώρα από το χρόνο σου.

Ξεκινώντας λοιπόν από τη λιμνοθάλασσα και ανηφορίζοντας το δρομάκι θα περάσουμε μέσα από τα σοκάκια του οικισμού και πολύ σύντομα θα πάρουμε το μονοπάτι. Σήμανση δεν υπάρχει πουθενά. Είναι όλα όμως τόσο εμφανή και αυτονόητα που αποκλείεται να χαθείς. Αλλά και να χαθείς, δε θα δυσκολευτείς καθόλου να βρεις το δρόμο προς το λιμάνι.
Σε ένα τέταρτο της ώρας από την αφετηρία, έχουμε αρχίσει να βλέπουμε το φιόρδ στο πιάτο και φυσικά τα τείχη (ό, τι έχει απομείνει από αυτά) της αρχαίας πόλης. Κλείσε τα μάτια και ξέχασέ τα όλα…. Εδώ είναι ένας παράδεισος από φως και χρώματα!

Και μόλις νιώσεις την πληρότητα να καταλαμβάνει κάθε κύτταρο της ύπαρξής σου, τότε μπορείς σιγά σιγά να κατηφορίσεις προς το λιμάνι. Εδώ βρίσκονται και οι περισσότερες ταβερνούλες με τα τραπεζάκια τους απλωμένα στην προκυμαία.
Μη φανταστείς κάνα χαμό από μαγαζιά. 2 – 3 ταβέρνες που σερβίρουν όμως εκλεκτά πιάτα, θαλασσινά αλλά και παραδοσιακές γεύσεις της περιοχής. Επίσης ένα με δύο καφενεία για να πιεις το καφεδάκι σου και να φας το γλυκάκι σου δίπλα από τη θάλασσα!

Παραλία εντός του οικισμού, δεν υπάρχει. Μπορείς όμως να πάρεις φόρα και να βουτήξεις από το λιμάνι. Απόλαυση η όλη φάση!
Τώρα λοιπόν που ξέρεις τι παίζει στα νοτιοανατολικά της Λακωνίας, μη μένεις στα ίδια και στα ίδια. Ψάξε, ανακάλυψε, βγες από την πορεία του GPS. Καλύτερα, κλεισ’ το το ρημάδι. Πριν από 15 χρόνια αλωνίζαμε χωρίς οδηγούς πλοήγησης, χωρίς χάρτες και πυξίδες. Βάζαμε πλώρη για κάπου γενικά κι αόριστα. Κι αν χανόμασταν στο δρόμο αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Ευλογία ήταν!
Να είστε παράξενοι ταξιδιώτες κι όχι βολεμένοι τουρίστες. Ο κόσμος μας είναι ένα θαύμα κι εμείς περαστικοί. Προικισμένοι όμως με το μέγιστο δώρο αυτού του κόσμου. Την ίδια τη ΖΩΗ!
#ΤravelDrops_by
karidotsouflo
