Σε αυτό το χωριό θα δεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία και στο εξής θα ανήκει στους αγαπημένους σου προορισμούς στον Πάρνωνα – Άγιος Πέτρος Κυνουρίας.
Ο Πάρνωνας είναι ένα παραδεισένιο βουνό. Το αγαπάς με την πρώτη επαφή. Το βάζεις στην καρδιά σου λες και είναι το σπίτι σου. Δεν είναι άγριο, σκληρό βουνό, το αντίθετο. Είναι βατό στο μεγαλύτερο μέρος του με ένα ολοκληρωμένο οδικό δίκτυο (ευτυχώς στο μεγαλύτερο μέρος του σε καλή κατάσταση) που καλύπτει ένα μεγάλος μέρος του βουνού.
Για να καταλάβεις, ο Πάρνωνας ξεκινάει από την Αρκαδία (οροπέδιο Τεγέας) και τελειώνει στο ακρωτήρι του Καβομαλιά. Μιλάμε για μια οροσειρά μήκους 100 χλμ. η οποία φιλοξενεί 50 χωριά. Στο ψηλότερο σημείο βρίσκονται τα Βέρβενα σε 1160 μέτρα υψόμετρο.
Σήμερα θα σου μιλήσω για το πιο ευγενικό χωριό όλων, τουλάχιστον όσων έχω επισκεφτεί εγώ (έχω εξερευνήσει περισσότερα από τα μισά).

Ο Άγιος Πέτρος λοιπόν βρίσκεται στην Αρκαδία, στο σύμπλεγμα των χωριών της Βόρειας Κυνουρίας. Το ευχάριστο είναι πως αυτό το μέρος κρατάει ακόμη ζωή και δεν ανήκει στα δεκάδες τριγύρω χωριά που αμφιταλαντεύονται μεταξύ ζωής και εγκατάλειψης. Στην απογραφή του 2011, μετρούσε 717 κατοίκους.
Αναφέρεται για πρώτη φορά το 1435 και από τον 18ο αιώνα γνωρίζει μεγάλη άνθηση κυρίως λόγω της ενασχόλησης των κατοίκων του με το εμπόριο. Εκείνες τι εποχές ο πληθυσμός του χωριού έφτανε τους 4000 κατοίκους. Χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του Άγιου Πέτρου ήταν τα αρχοντικά πυργόσπιτα που χτίστηκαν εκείνη την εποχή. Ευτυχώς πολλά διασώζονται μέχρι σήμερα. Για την προστασία αυτής της αρχιτεκτονικής, ο Άγιος Πέτρος έχει κηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός.

Η προσφορά των κατοίκων του χωριού ήταν πολύ σημαντική στην επανάσταση του 1821 με πολλούς Αγιοπετρίτες να γίνονται μπροστάρηδες του αγώνα. Το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς το 1826 από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ όπως και πολλά άλλα τριγύρω. Το πείσμα όμως των κατοίκων και η αγάπη τους για τον τόπο τους, έχτισαν το χωριό εκ νέου.
Μια άλλη μαύρη σελίδα του Άγιου Πέτρου ήταν και η εκτέλεση 48 άμαχων κατοίκων από τους Γερμανούς τον Ιούνιο του 1944.

Άγιος Πέτρος Κυνουρίας – το χωριό όνειρο στις πλαγιές του Πάρνωνα
Στο Άγιο Πέτρο, λειτουργούν πολλοί παραδοσιακοί ξενώνες, ταβέρνες και μικρά μαγαζάκια. Δομές που καθιστούν το χωριό έναν από τους δελεαστικότερους ορεινούς προορισμούς της Πελοποννήσου, απαλλαγμένος από τη βαβούρα των διάσημων προορισμών. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα σου λείψει ή θα στερηθείς, το παραμικρό.
Οι βόλτες στα σοκάκια του χωριού θα σου δώσουν την πιο ολοκληρωμένη εικόνα αυτού του γραφικού μέρους. Η θέα σε όποια πλευρά κι αν σταθείς, είναι συγκλονιστική. Μην τσιγκουνευτείς την ώρα που θα διαθέσεις. Τέτοιες εικόνες δεν τις αντικρίζεις κάθε μέρα.
Εδώ μπορείς να εκμεταλλευτείς τη φύση στο έπακρο πεζοπορώντας στα μονοπάτια της περιοχής. Για τους φίλους του ποδηλάτου υπάρχουν φοβερές διαδρομές (κοντινές και μακρινές) στο δάσος.

Αν πάλι, δεν είσαι αυτής της φιλοσοφίας, μπορείς να κάνεις φοβερές εκδρομές στο δάσος με το αυτοκίνητο και να φτάσεις σε κοντινά χωριά. Πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή είναι μέχρι τα Άνω Δολιανά (18 χλμ) άλλο ένα μικρό διαμάντι του Πάρνωνα που πραγματικά δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα sos που δίνουν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες.
Επίσης οι Καρυές Λακωνίας απέχουν μόνο 9 χλμ από τον Άγιο Πέτρο μέσα από μια εκπληκτική (πραγματικά!) διαδρομή με κωνοφόρα, καστανιές και βελανιδιές. Τα σύνορα Λακωνίας και Αρκαδίας βρίσκονται σε 1300 μέτρα υψόμετρο στο ενδιάμεσο Άγιου Πέτρου και Καρυών.

Οι πιο ευγενικοί άνθρωποι κατοικούν εδώ
Αυτό που μας έκανε τρομερή εντύπωση σε αυτό το μέρος είναι το πόσο καθαρά και περιποιημένα είναι όλα. Το μεράκι των ανθρώπων στις επιχειρήσεις τους είναι έκδηλο. Είναι πέρα από πασιφανές πόσο αυτοί οι άνθρωποι αγαπάνε όχι μόνο τη δουλειά τους αλλά και τον τόπο τους.
Κάθε γωνιά και μια ομορφιά, κάθε μαγαζάκι και μια έκπληξη. Πραγματικά εντυπωσιάζουν τα χρώματα, οι γεύσεις και οι μυρωδιές μόλις μπεις σε καθένα από αυτά. Όσο για τους ανθρώπους; νομίζω είναι οι πιο ευγενικοί άνθρωποι της ευρύτερης περιοχής. Τόσο, που νιώθεις αμέσως οικεία. Είναι σαν να βρέθηκες μετά από καιρό σε ένα αγαπημένο σου μέρος. Κάπου που έζησες, έφτιαξες αναμνήσεις και μετά από καιρό γύρισες ξανά και συνάντησες αγαπημένα πρόσωπα.
Τα ντόπια καλούδια δε συγκρίνονται με τίποτα τυποποιημένο. Υποχρέωσή μας είναι να δοκιμάσουμε τοπικά εδέσματα και να προμηθευτούμε πρώτες ύλες για τις δικές μας κουζίνες.

Αυτό να το θυμάσαι φίλε αναγνώστη: ταξίδι δεν είναι μόνο οι εικόνες που θα κερδίσεις από ένα μέρος ή αυτά που θα σου διηγηθούν, είναι και όλα όσα θα γευτείς. Αυτή η πινελιά σφραγίζει με τον πιο νόστιμο τρόπο τις ταξιδιωτικές σου εμπειρίες.
Φυσικά, στον Άγιο Πέτρο τους φθινοπωρινούς μήνες θα δοκιμάστε τα καλύτερα γλυκά από κάστανα! Λιχουδιές που θα ζήλευαν κι οι μεγαλύτεροι ζαχαροπλάστες. Δεν το συζητώ για το τσίπουρο και το ρακόμελο!
Όποια εποχή κι αν επιλέξεις να εξερευνήσεις τον Άγιο Πέτρο και τα τριγύρω χωριά, θα πετύχεις διάνα. Όμως το φθινόπωρο, πιάνεις λαχείο.
#With_CraZy_LoVe
karidostouflo

6 comments
Πολύ όμορφο χωριό. Αξίζει να το επισκεφτεί κάποιος.
Υπέροχο, απ’ όλες τις απόψεις!
Είσαι φοβερή!!!Σε ευχαριστουμε παρα πολυ για τα καλά σου λόγια!!!!Σε περιμενουμε!!!!!
Εμείς ευχαριστούμε για την εμπειρία!! θα τα πούμε σύντοιμα!
Σε ευχαριστουμε παρα πολυ για τα όμορφα λογια!!!!Σε περιμενουμε!!!!φιλια!!!!
Εννοείται πως αγαπήσαμε αυτό το μέρος με την καρδιά μας!!