Το πανέμορφο μονοπάτι για το Μυργιάλι μέσα στο βουνό, η απίστευτη θέα και η κρυφή εκκλησία, συνθέτουν την απόλυτη πεζοπορία _ άγνωστος Ταΰγετος!
Χρόνος ανάγνωσης: Κάτσε να ανάψουμε ένα κεράκι στον σπηλαιώδη ναό και… βλέπουμε!
Πεζοπορία σε ένα υπέροχο μονοπάτι για τη θέση Μυργιάλι, αυτός είναι ο άγνωστος Ταΰγετος
Πεζοπορία με αφετηρία το Βλαχοχώρι και τερματισμό, τη σπηλαιοεκκλησία Ανάληψη στο Μυργιάλι:
- Απόσταση: 4,2 χιλιόμετρα (1,5 χλμ σε χωματόδρομο και 2,7 χλμ σε μονοπάτι)
- Χρόνος: 2 με 2,5 ώρες
- Βαθμός δυσκολίας: Μέτριο προς δύσκολο μονοπάτι
Αρχικά, σημείωσε έχουμε να διανύσουμε απόσταση ίση με 4,2 χιλιόμετρα και θα χρειαστεί να περπατήσουμε κάτι παραπάνω από δύο ώρες. Μπορεί το μονοπάτι να μην είναι αυτό που λέμε “περίπατος” όμως μπορώ να σου εγγυηθώ, πως πρόκειται για μία από τις πιο μαγευτικές, πεζοπορικές διαδρομές του Ταϋγέτου.
Και θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως. Ένα μονοπάτι, το ανάγουμε σε μαγευτικό, όταν αυτό μας γεννά έντονα συναισθήματα. Στην περίπτωσή μας, αυτή η διαδρομή είναι μια πραγματική εμπειρία στο βουνό, αφού θα δεις πολλές και διαφορετικές εικόνες να εναλλάσσονται σε όλη τη διαδρομή, αλλά και στον τελικό προορισμό.
Έλα λοιπόν, να ανέβουμε παρέα ως την Ανάληψη στο Μυργιάλι, έστω και εικονικά, και θα καταλάβεις τι εννοώ.
Hikking Tip: Δες εδώ πολλές πεζοπορικές διαδρομές του Ταϋγέτου και αρκετές κυκλικές, που συνδυάζουν πολλά σημεία ενδιαφέροντος, σε μια διαδρομή.
Φτάνουμε λοιπόν με το αυτοκίνητό μας στο χωριό Βλαχοχώρι, ακολουθώντας τον δρόμο που φεύγει από την Άνω Πύλη του κάστρου του Μυστρά. Παρκάρουμε στο σημείο που θα βρούμε τις ενημερωτικές πινακίδες της πεζοπορίας. Ξεκινάμε από εκείνο ακριβώς το σημείο, ακολουθώντας τα μοβ σημάδια.
Θυμήσου πως μερικά μέτρα μακρύτερα (στον δρόμο προς το χωριό) υπάρχει τρεχούμενο πόσιμο νερό, κατευθείαν από την πηγή.
Travel Fact: Δες: εδώ 20 πολύ πληροφορίες για τη θρυλική καστροπολιτεία του Μυστρά!
Το μονοπάτι για την Ανάληψη στο Μυργιάλι _ άγνωστος Ταΰγετος
Για το πρώτο ενάμισι χιλιόμετρο κινούμαστε σε ανηφορικό χωματόδρομο ο οποίος είναι κατάλληλος μόνο για αγροτικό αυτοκίνητο και όχι για ΙΧ. Οπότε μην ρισκάρετε να το πάτε οδηγώντας, αν δεν έχετε κατάλληλο όχημα. Όσο ανεβαίνουμε στην πλαγιά, τόσο ο κόσμος στην πεδιάδα του Ευρώτα, μικραίνει.
Στο τέλος του χωματόδρομου, ξεκινάει το μονοπάτι. Σε αυτό το σημείο, ο δρόμος δεν πάει άλλο, τελειώνει στο σημείο που ξεκινάει η ορειβατική διαδρομή.
Το μονοπάτι κινείται, σε μόνιμη ανηφορική πορεία και μόνο σε μερικά σημεία, έχει ίσια κλίση. Οπότε δεν το λέμε εύκολο, σε καμία περίπτωση. Μόλις αφήσουμε πίσω μας το κομμάτι με τη χαμηλή θαμνώδη βλάστηση, μπαίνουμε μέσα στο δάσος με τα κωνοφόρα και τα πλατάνια κατά τόπους. Τον χειμώνα και την άνοιξη, τα ρυάκια τρέχουν νερό, ειδικά αν έχει πρόσφατα προηγηθεί βροχή.
Δεν σου κρύβω φίλε αναγνώστη και ορειβάτη, πως κάποια σημεία σε αυτή τη διαδρομή θα σε δυσκολέψουν αρκετά. Κυρίως, λόγω της απότομης ανηφορικής κλίσης τους. Όμως το μονοπάτι είναι άριστα σηματοδοτημένο, πράγμα που σημαίνει, πως δεν σε αφήνει λεπτό να αμφιβάλεις, για το αν βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο.
Μετά λοιπόν από δύο ώρες (ίσως και παραπάνω ανάλογα τις στάσεις) θα έχεις φτάσει στην σπηλαιώδη εκκλησία της Ανάληψης στη θέση Μυργιάλι Ταϋγέτου. Το υψόμετρο εδώ αγγίζει τα 1500 μέτρα κι εσύ είσαι χαμένος σε έναν απέραντο ορεινό όγκο. Στα sos βάλε πως το νερό που μαζεύεται στη στέρνα, σταλαγματιά τη σταλαγματιά από τα βράχια, είναι πόσιμο.
Hikking Tip: Δείτε εδώ αναλυτικά τα στοιχεία για την πεζοπορική διαδρομή, με χάρτες και διαγράμματα!
Η Παναγία Ανάληψη μέσα στη σπηλιά που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα
Φτάνοντας λοιπόν στον Ιερό Ναό Αναλήψεως, το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσιάζει είναι το απόκρυφο σημείο, στο οποίο έχει φωλιάσει αυτή η εκκλησία. Κυριολεκτικά, είναι χτισμένη μέσα στη σπηλιά και ο μόνος χτιστός από ανθρώπινο χέρι τοίχος, είναι ο εξωτερικός. Η πόρτα είναι ανοιχτή για τους πεζοπόρους και τους πιστούς. Οπότε σπρώχνουμε και μπαίνουμε μέσα.
Ο χώρος έχει δημιουργηθεί κομματάκι κομματάκι, με πολλή αγάπη και μεράκι κι αυτό είναι πασιφανές. Οι αγιογραφίες που χρονολογούνται πιθανότατα από το 1221, τοποθετούν την ίδρυση του ναού στον 13ο αιώνα, με κάποιες εκτιμήσεις μάλιστα, να πηγαίνουν ακόμη πιο πίσω και συγκεκριμένα, στον 11ο αιώνα. Η αλήθεια είναι, πως παρά την υγρασία και τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στη σπηλιά, οι αγιογραφίες φαίνονται μέχρι σήμερα ολοκάθαρα. Κι είναι πράγματι, εντυπωσιακές.
Αυτή η κουκίδα του χάρτη, δίνει πνοή στο βουνό για περίπου χίλια χρόνια, (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της χρονολόγησης) έχοντας “γράψει” μια πελώρια και συγκινητική ιστορία, πάνω στον βράχο της εκκλησίας. Ανεξάρτητα την πίστη του καθενός, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως αυτά τα μέρη, σκαρφαλωμένα στις πιο απόκρημνες πλαγιές των βουνών, αποτελούν μικρές κοιτίδες πίστης και πολιτισμού.
Κλείνοντας, σας θερμοπαρακαλώ για το εξής: Μην αφήνεται σκουπίδια στο βουνό. Γενικά, μην αφήνετε τίποτα πουθενά, πέρα από τα ίχνη σας. Ούτε σε βουνό, ούτε σε θάλασσα, ούτε σε λίμνη ή ποτάμι. Η φύση είναι το μεγάλο μας σπίτι. Είναι λοιπόν υποχρέωσή μας, αλλά και δικαίωμά μας, να την προστατεύουμε!
Τι σχέση έχει το Μυργιάλι με τον καθεδρικό ναό της Παναγίας στο Μονρεάλε της Σικελίας;
Πρόσφατα ο κύριος Γιάννης Λαμπρινάκος, μέσα από μια έρευνα που έχει κάνει στο παρελθόν, μας έδωσε μερικά ακόμη χρήσιμα στοιχεία, γι αυτό το εκκλησάκι. Σύμφωνα λοιπόν με όσα ανακάλυψε κατά την έρευνά του, το Μυργιάλι στον Ταΰγετο, πιθανότατα συνδέεται με τον καθεδρικό ναό της Παναγίας, στο Μονρεάλε του Παλέρμο της Σικελίας.
Τα στοιχεία που συνηγόρησαν προς αυτή την πιθανότητα, ήταν αρχικά η συγγενική ονομασία (Μυργιάλι και Μονρεάλε) και ύστερα οι ομοιότητες των αγιογραφιών. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε, πως ο ερευνητής που με ζήλο έψαξε σε βάθος για στοιχεία, τονίζει πως και οι αγιογραφίες στο Παλαιομονάστηρο του Βρονταμά, μοιάζουν με αυτές του Μονρεάλε. Το Παλαιομονάστηρο και το Μυργιάλι, αφορούν ναούς της Λακωνίας του 13ου αιώνα. Οπότε, ίσως να φιλοτέχνησαν τις εικόνες, άνθρωποι των ίδιων σχολών ή οπαδοί των ίδιων τεχνοτροπιών.
Το να φτάσουμε στην αλήθεια και αν όντως υπάρχει κάποια σχέση, ανάμεσα στις δύο εκκλησίες, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Εντούτοις, δεν είναι απίθανη μια τέτοια “συγγένεια” καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι πρώτοι Φράγκοι και Λατίνοι, έφτασαν ως κατακτητές στην περιοχή της Λακωνίας, στις αρχές του 13ου αιώνα. Πιθανότατα να έδωσαν ένα δικό τους, γνώριμο όνομα σε κάποιον ναό και με τα χρόνια, αυτό να παραλλάχτηκε για να έρθει πιο κοντά στη γλώσσα μας.
Αν στο τελευταίο προσθέσουμε, όλα τα παραπάνω συμπεράσματα του ερευνητή, τότε μάλλον υπάρχει μια πολύ ισχυρή βάση, να ισχύει κάποια βαθιά σχέση ανάμεσα στους δύο ναούς, με βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Εγώ δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα, τι ισχύει και τι όχι. Ωστόσο, χαίρομαι πολύ όταν φτάνουν στα χέρια μου, τέτοιες πολύτιμες πληροφορίες.
Για να μην χανόμαστε …
Αν βρήκατε χρήσιμο αυτό το άρθρο, μοιραστείτε το με τους φίλους σας. Ακόμη, αφήστε μου ένα σχόλιο για να προσθέσετε κάτι ή για να ρωτήσετε το οτιδήποτε. Αν δεν βρήκατε τίποτα χρήσιμο… τότε, ξανά διαβάστε το από την αρχή!
Αν θέλετε εναλλακτική πεζοπορική διαδρομή στα πέριξ δείτε εδώ την κυκλική διαδρομή στην κοιλάδα της Ταϋγέτης. Πραγματικά, πρέπει να μπει στα πεζοπορικά σας δρώμενα!
Τέλος, αν σας αρέσει η παρέα μας ακολουθήστε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Facebook, Instagram, YouTube και Tik Tok!
Η φάση σε αυτό το άρθρο ήταν #hikking και μας άρεσε πολύ!
karidostouflo
