Τα πέτρινα γεφύρια της Καρύταινας που στεφανώνουν τις όχθες των ποταμών της, είναι από τα πιο όμορφα αξιοθέατα της ορεινής Αρκαδίας!
Χρόνος Ανάγνωσης: Μέχρι να σταθούμε στο καφενείο του χωριού, να πιούμε το καφεδάκι μας και μετά ξεκινάμε το οδοιπορικό μας, στους πέτρινους φρουρούς των ποταμιών.
Και πριν ξεκινήσουμε να επισκεφτούμε ένα ένα τα γεφύρια, στην ευρύτερη περιοχή της Καρύταινας, θέλω να συμφωνήσουμε στο εξής: Τα γεφύρια σήμερα αποτελούν στολίδια πάνω από τα ποτάμια κι εμείς τα καμαρώνουμε. Ωστόσο, πριν από κάποια χρόνια, ο ρόλος τους δεν ήταν μόνο διακοσμητικός. Ήταν ο μοναδικός τρόπος, για να επικοινωνούν οι άνθρωποι και να μεταφέρουν εμπορεύματα.
Κι αυτός είναι ο λόγος, που αυτά τα κομψοτεχνήματα της αρχιτεκτονικής, είχαν έναν πολύ σπουδαίο ρόλο στην καθημερινότητα των ντόπιων. Άλλωστε ολόκληρη η Ελλάδα, είναι στολισμένη με αυτά τα πέτρινα “στεφάνια” πάνω από τα ποτάμια. Και το εντυπωσιακό είναι πως φτιάχτηκαν από μαστόρους, χρησιμοποιώντας τις τεχνικές της πέτρας και τις έξυπνες πατέντες τους.
Αξιοθέατα Αρκαδίας: τα πέτρινα γεφύρια της Καρύταινας που στεφανώνουν τον Αλφειό
Γεφύρι του Κούκου _ ένα θαύμα της μηχανικής
Όταν μιλάμε για το γεφύρι του Κούκου, που ενώνει τις όχθες του Αλφειού ποταμού στη θέση Τρία Αλώνια, μιλάμε για ένα αληθινό θαύμα της μηχανικής. Κι αν αναλογιστεί κανείς, τα μέσα που ήταν διαθέσιμα την εποχή που φτιάχτηκε, τότε η σπουδαιότητά του, είναι ανεκτίμητη. Γι αυτό σήμερα, έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο. Παρά την παλαιότητά του (χτίστηκε το 1880), σήμερα χρησιμοποιείται και σαν οδικό πέρασμα για αυτοκίνητα.
Το σημείο όπου “έπεσε” το μονότοξο πέτρινο γεφύρι, αποτελεί το πιο στενό βραχώδες πέρασμα του Αλφειού. Ωστόσο η επικινδυνότητα των ορμητικών νερών και των απότομων βράχων, έκανε την κατασκευή ιδιαιτέρως δύσκολη. Γεγονός που είτε αποθάρρυνε τους μαστόρους να το αναλάβουν, είτε οι προσπάθειες αποτύγχαναν. Μέχρι που ανέλαβε ο Λαγκαδινός πρωτομάστορας, Αντώνης Κάτσαινος κι έφερε εις πέρας το έργο. Χρησιμοποίησε την έξυπνη πατέντα της τριχιάς (χοντρό σκοινί) στηρίζοντας τη σκαλωσιά σε δίχτυ.
Local Tip: 500 μέτρα από το γεφύρι του Κούκου και ακολουθώντας το μονοπάτι δίπλα από την όχθη, θα βρεις τον πανέμορφο καταρράκτη του Βρόντου! Τα νερά βροντάνε στη γης, πέφτοντας από 17 μέτρα ύψος δημιουργώντας ένα μοναδικό υδάτινο τοπίο.
Για όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με τον καταρράκτη, δες το άρθρο εδώ !
Το γεφύρι λοιπόν υψώνεται 34 μέτρα πάνω από τις όχθες του Αλφειού, έχει πλάτος 4 μέτρα και μήκος περίπου 20 μέτρα. Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους πέτρινους φρουρούς, των ποταμιών στην Ελλάδα, έτσι και το γεφύρι του Κούκου είναι ζωσμένο από θρύλους. Αυτό από μόνο του, αποτελεί την τέλεια αφορμή για να συνεχίσει αυτό το μέρος να ζει!
Η φημισμένη γέφυρα του πεντοχίλιαρου
Αν το γεφύρι του Κούκου, θεωρείται ένα θαύμα της μηχανικής, τότε η γέφυρα του πεντοχίλιαρου, αναμφίβολα αποτελεί ένα μικρό θαύμα της αρχιτεκτονικής. Και γιατί αποκαλούμε αυτό το μέρος ως τη γέφυρα του πεντοχίλιαρου; Όπως σωστά υποψιάζεσαι, αν δεν το γνωρίζεις ήδη, αυτή η εικόνα απεικονιζόταν στη μία πλευρά του θρυλικού χαρτονομίσματος, επί δραχμών.
Τι είναι δραχμές; Αν το ρωτάς αυτό, είσαι αρκετά νέος σε ηλικία, ειδεμή θα γνώριζες πως πριν από την καθιέρωση του ευρώ το 2002, στην Ελλάδα κυκλοφορούσαμε με το νόμισμα των δραχμών. Οπότε στο χαρτονόμισμα των 5.000 δραχμών, από τη μια πλευρά είχαμε τον Κολοκοτρώνη και από την άλλη, αυτό εδώ το πανέμορφο ιστορικό γεφύρι.
Κατασκευασμένο λοιπόν τον 13ο αιώνα από Φράγκους, το συγκεκριμένο πέτρινο γεφύρι, ένωνε τις δυο όχθες του Αλφειού ποταμού. Αρχικά διέθετε πέντε τόξα, αλλά σήμερα βλέπουμε μόνο τα τρία και στη θέση των δύο κατεστραμμένων, έχουμε μια ξύλινη γέφυρα. Το μήκος αγγίζει τα 50 μέτρα, το ύψος τα 12 μέτρα και το άνοιγμα του μεγαλύτερου τόξου, μετράει σχεδόν 9 μέτρα.
Το εκκλησάκι της Γέννησης Θεοτόκου, δένει άψογα με όλο το σύνολο και δίνει στο γεφύρι μία πολύ ξεχωριστή εικόνα, που δεν συναντάμε πολύ συχνά. Μάλιστα, στα πολύ παλιά χρόνια, οι διαβάτες συνήθιζαν να αφήνουν τον οβολό τους στο εκκλησάκι, καθώς διέσχιζαν το γεφύρι. Με αυτό τον τρόπο, ζητούσαν την προστασία της Παναγίας.
Τα γεφύρια της Καρύταινας που ενώνουν τις όχθες του Λούσιου ποταμού _ αξιοθέατα Αρκαδίας
Το πανέμορφο μονότοξο πέτρινο γεφύρι του Ατσίχολου
Το μονότοξο πέτρινο γεφύρι του Ατσίχολου, έχει πάρει το όνομά του από το ομώνυμο χωριό, το οποίο βρίσκεται σκεπασμένο από δέντρα, σε μια κατάφυτη πλαγιά του φαραγγιού του Λούσιου. Ένα ακόμη λοιπόν κομψοτέχνημα του 19ου αιώνα, αγκαλιάζει τον ποταμό και για πολλά χρόνια εξυπηρετούσε τις μεταφορές ανθρώπων, ζώων και εμπορευμάτων.
Η βλάστηση εδώ είναι οργιώδες και για να αφουγκραστείς απόλυτα, τους ήχους του νερού και των… νεράιδων, πρέπει να ακολουθήσεις το μονοπάτι, πίσω από το γεφύρι. Σε ένα λεπτό θα έχεις φτάσεις στις όχθες του Λούσιου. Εδώ ο χρόνος χάνει κάθε αξία και ο άνθρωπος γίνεται ένα, με τα υλικά της δημιουργίας του: χώμα και νερό!
Local Tip: Από το γεφύρι του Ατσίχολου, ξεκινάνε οργανωμένες ομάδες rafting. Μετά από μιάμιση ώρα απόλαυσης και δυνατών εικόνων, οι βάρκες καταλήγουν στο γεφύρι του Κούκου. Καταστάσεις για δυνατές εμπειρίες. Δες εδώ περισσότερα και κλείσε θέση άμεσα!
Αυτό που κάνει εντύπωση στο συγκεκριμένο γεφύρι, είναι πως παρά τα πολλά χρόνια που μετράνε οι πέτρες του, στέκει ακόμα σχεδόν τέλειο, δίχως να χρειάζεται επισκευές. Αυτό θα πει, να είσαι μάστορας του 19ου αιώνα και οι κατασκευές σου, να είναι ακόμα τόσο τέλειες, όσο την πρώτη στιγμή.
Το γεφύρι του Κόκκορη στην Αρχαία Γόρτυνα
Μπορεί τα δυο τελευταία γεφύρια, να μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους σε ό, τι αφορά την αρχιτεκτονική, τη μηχανική και γενικά την εικόνα. Ωστόσο το καθένα έχει τη δική του χάρη και ομορφιά. Η μοναδικότητα του γεφυριού του Κόκκορη, έγκειται στο γεγονός πως βρίσκεται ακριβώς δίπλα, από έναν μοναδικό αρχαιολογικό χώρο.
Η Αρχαία Γόρτυνα λοιπόν, ήταν μια από τις αρχαιότερες και σπουδαιότερες πόλεις της Αρκαδίας. Διέθετε το δικό της Ασκληπιείο, ναούς και άλλα δημόσια κτίρια. Στον ναό του Ασκληπιού (θεός της ιατρικής) υπήρχαν αγάλματα αφιερωμένα στον ίδιο, καθώς και αγάλματα της Υγείας (θεότητα της σωματικής και ψυχικής υγείας).
Δεν υπάρχουν σαφείς αναφορές για την ίδρυση της πόλης, καθότι τα στοιχεία είναι ανεπαρκή. Το μόνο βέβαιο, είναι πως υπήρξε μια σπουδαία λουτρόπολη του παρελθόντος. Ένας τόπος, που η εναρμόνιση του ανθρώπου με το φυσικό τοπίο, συνυπάρχουν απόλυτα. Σαν η φύση να αγκαλιάζει την ιστορία ή το αντίστροφο.
Υπάρχει ο εύκολος τρόπος να φτάσει κανείς εδώ, ακολουθώντας απλώς τον δρόμο με το αυτοκίνητό του. Εγώ πάντως προτιμώ να φτάσω εδώ, περπατώντας το φαράγγι του Λούσιου. Μια μοναδική πεζοπορική διαδρομή, με αφετηρία τη Δημητσάνα και τελικό προορισμό, την Αρχαία Γόρτυνα και το Γεφύρι του Κόκκορη.
Travel Tip: Το μονότοξο πέτρινο γεφύρι του Κόκκορη, συνηθίζεται να αποκαλείται και γεφύρι του Πολυγένη. Παραπέμποντας έτσι, σε κάτι… πιο πειρατικό!
Τέλος, αν σας αρέσει η παρέα μας ακολουθήστε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Facebook, Instagram, YouTube και Tik Tok!
Μέχρι το επόμενο άρθρο, να είστε ανήσυχα πνεύματα!
Traveldrops_by
#karidostouflo
