Λίγοι γνωρίζουν αυτό το χωριό του Πάρνωνα μα όσοι έχουν την τύχη να το μάθουν, το αγαπούν με την ψυχή τους _ Κρεμαστή Λακωνίας
Ο απομονωμένος ορεινός οικισμός στις πλαγιές του Πάρνωνα είναι αθέατος από παντού και υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι για να φτάσεις εδώ. Ο ένας εκ των οποίων, ασφαλτοστρώθηκε μόλις τα τελευταία χρόνια. Όπως πολύ σωστά φαντάζεσαι, το χωριό βρίσκεται σε μια κατάφυτη πλαγιά του Πάρνωνα στα ανατολικά του νομού Λακωνίας. Απέχει 65 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη και 56 χιλιόμετρα από τη φημισμένη καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς. Όμως (εδώ θέλω να δώσεις βάση!) το γραφικό Κυπαρίσσι που είναι ένα από τα ομορφότερα παραθαλάσσια χωριά της Πελοποννήσου βρίσκεται μόνο 27 χλμ μακριά.
Το χωριό του Πάρνωνα που παρά την ερήμωσή του λάμπει || Κρεμαστή
Πάμε τώρα να σου πω όλα τα #sos αυτού του προορισμού στα ανατολικά της Λακωνίας. Αρχικά, όπως συμβαίνει με τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών χωριών (και της υπαίθρου γενικότερα), έτσι και η Κρεμαστή κρατάει πολύ λίγους μόνιμους κατοίκους, ειδικά το χειμώνα.
Αν σκεφτεί κανείς πως το 1661 στο χωριό ζούσαν μόνιμα 3.500 άνθρωποι (απογραφή Ενετών) και σήμερα μόνο 180 (απογραφή 2011), τότε καταλαβάινεις τι πλούτος μένει ανεκμετάλλευτος στη χώρα μας. Πόσα χωριά δηλαδή, από εστίες ζωής και πολιτισμού, μετατρέπονται σταδιακά σε χωριά φαντάσματα.
Πάμε όμως τώρα να σου πω πως ξεκίνησε η ιστορία αυτού του μέρους. Πραγματικά έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον όταν κάθε τόπος συνδυάζεται με τα ιστορικά γεγονότα που τον σημάδεψαν. Είναι και τα ταξίδια, ένας τρόπος για να μαθαίνει κανείς ιστορία.
Όταν λοιπόν το 1460 το Δεσποτάτο του Μυστρά καταλύθηκε από το Μωάμεθ τον Πορθητή (7 χρόνια ακριβώς μετά τη πτώση της Κωνσταντινούπολης) πολλοί από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής βρήκαν απάγκιο (καταφύγιο αν θες) σε πιο απόκρημνες και δύσβατες περιοχές όπως αυτή της Κρεμαστής. Έτσι, σταδιακά δημιουργείται ο οικισμός και ξεκινά να γράφεται η ιστορία αυτού του μέρους.
Το περιβάλλον και τα άφθονα τρεχούμενα νερά γίνονται γερές βάσεις για να δημιουργηθεί ένας αυτάρκης οικισμός. Η ιστορία έδειξε πως οι κάτοικοι αγάπησαν με την ψυχή τους αυτό τον τόπο, κάτι το οποίο είναι πασιφανές μέχρι τις μέρες μας.
Έτσι, όχι μόνο έφτιαξαν έναν οικισμό που τους πρόσφερε όλα τα απαραίτητα αλλά ανέπτυξαν και εμπορικές σχέσεις με τα νησιά του Αργοσαρωνικού με έδρα φυσικά το γειτονικό Κυπαρίσσι. Τα προϊόντα που εξήγαγαν ήταν σιτάρι, κρασί και κτηνοτροφικά προϊόντα. Μάλιστα η φήμη των εμπόρων έφτασε μέχρι τη μακρινή Αλεξάνδρεια όπου προμήθευαν την πόλη με βελανίδια. Ναι βελανίδια. Υλικό απαραίτητο για τη βαφή των υφασμάτων.
Το 1826 τα τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα του Ιμπραήμ έκαψαν και λεηλάτησαν το χωριό παρά την σθεναρή αντίσταση των κατοίκων.
Αξιοθέατα και πεζοπορίες που ξεχωρίζουν στην Κρεμαστή
Αναμφίβολα μια βόλτα στο χωριό θα σε πείσει για το πόσο περιποιημένο και καθαρό είναι παρόλο που τα περισσότερα σπίτια δεν κατοικούνται μόνιμα. Η πέτρινη βρύση χτισμένη το μακρινό 1722 αποτελεί μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς του οικισμού. Πρόκειται για μια περίτεχνη κατασκευή που εντυπωσιάζει με τον όγκο της.
Η κεντρική εκκλησία του χωριού πάνω από την πλατεία δεσπόζει στο λόφο με προστάτη το πετρόχτιστο καμπαναριό της. Εδώ βρίσκονται και τα περισσότερα καφενεία ή ταβέρνες αν και η πλειοψηφία αυτών λειτουργεί μόνο το καλοκαίρι.
Η πιο νόστιμη ταβέρνα του Πάρνωνα ανοιχτά 365 μέρες το χρόνο
Η ταβέρνα που θα βρεις ανοιχτά όλο το χρόνο και θα φας το πιο ντόπιο φαγητό (πιο ντόπιο δεν γίνεται στο υπογράφω!) του Πάρνωνα, βρίσκεται ακριβώς κάτω από το κοινοτικό γραφείο. Σημείωσε πως εδώ θα βρεις γκόγκες, αρμάθια, πιταρούδια (ή σαίτια), βρουβιά, τυρί από τη στάνη, παραδοσιακό ψωμί και εκλεκτά πιάτα με αρνάκι, κατσικάκι και κόκορα.
Αν έχεις άγνωστες λέξεις (που έχεις, το ξέρω!) έλα να σε βοηθήσω. Γιατί αν δεν έχεις σχέση με αυτά τα χωριά τότε ναι, πολλά από αυτά που σου περιέγραψα παραπάνω δεν τα γνωρίζεις. Και με το δίκιο σου αφού τόπος έχει τη δική του “διάλεκτο” και ντοπιολαλιά. Κι αν θες ναι, είναι κι αυτό ένα μαγικό κομμάτι του κάθε ταξιδιού.
Αρμάθι λοιπόν λέμε τα άγρια χόρτα του χειμώνα αποξηραμένα και περασμένα σε κλωστή. Φαντάσου κάτι σαν γιρλάντα από ξερά άγρια χόρτα του βουνού. Οι γκόγκες είναι χειροποίητα ζυμαρικά που τα σερβίρουμε με καυτό βούτυρο και ξερή μυζήθρα.
Τα βρουβιά είναι πικάντικοι βολβοί που βρίσκουμε την άνοιξη ξεχώνοντάς τα από τη γη. Τα σαϊτια ή σκαλτσούνια ή πιταρούδια (δε θα τα χαλάσουμε στο όνομα) είναι μικρές πίτες με άγρια χόρτα, τυρί και χειροποίητο φύλλο. Πες μου τώρα, τι από όλα αυτά δε λαχταράς να φας; Ποιο άλλο έδεσμα μπορεί να συγκριθεί με τέτοια παράδοση και ποιότητα στο φαγητό;
Τώρα αν σε βγάλει ο δρόμος το καλοκαίρι στην Κρεμαστή και πετύχεις πανηγύρι, είσαι διπλά τυχερός. Εκτός από νόστιμους μεζέδες θα γνωρίσεις και πως διασκεδάζουν οι Κρεμαστιώτες.
Μετά από αυτή την περιήγηση στο πανέμορφο χωριό Κρεμαστή στον Πάρνωνα, ξέρεις ποιος θα είναι ο επόμενος προορισμός σου. Πλούτος αυτής της χώρας είναι όλα εκείνα τα χωριουδάκια που δεν φιγουράρουν στα sos των ταξιδιωτικών οδηγών. Εκεί που όλα παραμένουν απλά, γνήσια και αυθεντικά.
Μην το σκέφτεσαι λοιπόν. Πάρε τα βουνά!
#Traveldrops_by
karidostouflo
