Υπήρξε πρώτη άτυπη πρωτεύουσα της Ελλάδας και μέχρι σήμερα στέκει όρθια και αγέρωχη στην πλαγιά του Μαινάλου _ Στεμνίτσα Αρκαδίας
Χτισμένη στα 1.083 μ. υψόμετρο σε μια κατάφυτη πλαγιά του Μαινάλου, η Στεμνίτσα δικαίως θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα χωριά της ορεινής Αρκαδίας. Ξεδιπλώνεται μπροστά σου, θαρρείς ύστερα από αυλαία θεάτρου που ανοίγει αργά ενώ εσύ γίνεσαι θεατής ενός ακόμη θαύματος των ελληνικών μας βουνών. Ένα χωριό που ο τίτλος κεφαλοχώρι ή αρχοντοχώρι μπορεί και να είναι και λίγος γι αυτό που στην πραγματικότητα είναι.
Στεμνίτσα Αρκαδίας: η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας
Έλα τώρα να σου πω ένα μυστικό. Όταν σε κάθε μέρος που επισκεπτόμαστε, φροντίζουμε να μάθουμε και κάτι από την ιστορία του, τότε “άθελά” μας συνθέτουμε το πελώριο παζλ της ιστορίας της Ελλάδας. Χωριό το χωριό, πόλη την πόλη, κάστρο το κάστρο, αξιοθέατο το αξιοθέατο. Από όλα έχουμε κάτι να κερδίσουμε.
Προσωπικά, θεωρώ πως αυτός είναι ο πιο εποικοδομητικό κι ευχάριστος τρόπος για να μάθουμε την Ελλάδα μας αληθινά. Θα διαπιστώσεις και μόνος σου πως αν το κάνεις αυτό, στο τέλος και δίχως να το καταλάβεις, θα έχεις δημιουργήσει ένα χάρτη με τα πιο σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα τους προηγούμενους αιώνες.
Πότε το διαπίστωσα αυτό, εγώ; Στην τελευταία μου επίσκεψη στη Στεμνίτσα. Εκεί κατάλαβα πως η ιστορία αυτού του μέρους ήρθε και κούμπωσε με όλα τα γύρω χωριά της ορεινής Αρκαδίας. Τόποι που υπήρξαν σταθμοί στην ελληνική ιστορία και όλοι με κάποιο τρόπο συνδέονται μεταξύ τους. Είτε με γεγονότα, είτε με ανθρώπους.
Πάμε τώρα να σου πω μερικά πολύ #sos γι αυτό το πανέμορφο κεφαλοχώρι της ορεινής Αρκαδίας; Η Στεμνίτσα λοιπόν γνωστή μας από την αρχαιότητα ως Υψούς, υπήρξε η πρώτη άτυπη πρωτεύουσα της Ελλάδας. Μετά τις πρώτες νίκες των Ελλήνων κατά των Τούρκων η Στεμνίτσα διατέλεσε έδρα της πρώτης Πελοποννησιακής Γερουσίας.
Εκεί λοιπόν η “χωροπούλα του Μοριά” όπως την αποκαλούσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ορίστηκε και ως πρώτη άτυπη πρωτεύουσα του επαναστατημένου έθνους. Το ημερολόγιο έγραφε 27 Μαΐου 1821. Τον τίτλο διατήρησε για ένα μήνα. Έδρα της συνέλευσης της Α’ Πελοποννησιακής Γερουσίας ήταν η Ι.Μ. Χρυσοπογής.
Από το χθες στο σήμερα μέσα από μια εντυπωσιακή πορεία
Λόγω του δύσβατους εδάφους και κυρίως λόγω της απομόνωσης αυτού του μέρους, βρήκαν εδώ καταφύγιο πολλές εύπορες οικογένειες κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας. Μη μπορώντας να καλλιεργήσουν εδάφη και να ασχοληθούν με επαγγέλματα της γης, οι κάτοικοι στράφηκαν προς το εμπόριο και την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας.
Μάλιστα μέχρι σήμερα στη Στεμνίτσα λειτουργεί σχολή αργυροχρυσοχοΐας. Εντός του οικισμού μάλιστα θα βρεις πολλά μαγαζάκια με χειροποίητα κοσμήματα και άλλα διακοσμητικά από μέταλλο. Το κτίριο δε που στεγάζει τη σχολή, είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο όμορφα κι εντυπωσιακά του οικισμού.
Επιπλέον, στο παρελθόν οι Στεμνιτσιώτες υπήρξαν φημισμένοι καμπανάδες. Έφτιαχαν δηλαδή καμπάνες οι οποίες κοσμούν μέχρι τις μέρες μας πολλά καμπαναριά κι εκκλησίες σε όλη την ανατολική Ευρώπη.
Δε νοείται επίσκεψη σε ένα μέρος (χωριό, πόλη, νησί κτλ) αν δεν το περπατήσεις. Κυριολεκτώ όταν λέω να το περπατήσεις. Δεν αρκεί σε διαβεβαιώνω ένας καφές σε κάποιο καφενείο ή ένα παραδοσιακό πιάτο σε κάποια ταβέρνα. Έναν τόπο τον γνωρίζουμε μόνο αν βολτάρουμε στα δρομάκια του, αν φτάσουμε σε ψηλά μέρη για να θαυμάσουμε τη θέα. Κι αν το θες, συστηνόμαστε με ένα τόπο αν πούμε μια καλημέρα, αν πιάσουμε κουβέντα με κάποιον ντόπιο, αν σκύψουμε να πιούμε νερό απ’ την πηγή κι οπωσδήποτε όταν μπούμε στο λαογραφικό μουσείο.
Αυτά ακριβώς πρέπει να κάνεις φτάνοντας στη Στεμνίτσα. Περπάτα στα πετρόχτιστα καλντερίμια πλάι από τις εξώθυρες των λιτών και αυστηρών αρχοντικών. Στάσου στα μαγαζάκια και ψώνισε τα καλούδια της περιοχής. Πήγαινε μέχρι το κάστρο και το Μνημείο των Ηρώων για να δεις ολόκληρο το χωριό να ορθώνεται μπροστά σου σαν πέτρινος γίγαντας.
Κι ύστερα κάτσε να απολαύσεις το καφεδάκι σου στην πλατεία ή ένα παραδοσιακό γεύμα σε κάποιο από τα πανέμορφα ταβερνάκια. Άλλωστε μετά από τόσο περπάτημα, το αξίζεις!
Διασχίζοντας το φαράγγι Λούσιου μέχρι τη Δημητσάνα
Αν πάλι είσαι φίλος των πεζοποριών κι εκείνο το χιλιοειπωμένο “παίρνουμε τα βουνά” σε χαρακτηρίζει τότε μπορείς να φτάσεις μέχρι τη Δημητσάνα ακολουθώντας το μονοπάτι. Θα χρειαστείς περίπου 5 ώρες για τα 12,5 χιλιόμετρα της διαδρομής. Πρόκειται για μια από τις πιο εντυπωσιακές πεζοπορίες της Πελοποννήσου αφού το υδάτινο φαράγγι του Λούσιου προσφέρει απίστευτες εικόνες φύσης, πολιτισμού, ιστορίας και απαράμιλλης ομορφιάς!
Για τα πρακτικά σημείωσε πως η γραφική Καρύταινα με την ιστορική γέφυρα του πεντοχίλιαρου απέχει μόνο 21 χιλιόμετρα και το πανέμορφο αλλά άγνωστο χωριουδάκι Ελληνικό μόνο 11 χλμ. από τη Στεμνίτσα.
#Traveldrops_by
karidostouflo
