Ένα χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά στις κατάφυτες πλαγιές του Ταϋγέτου, διαφεντεύει την περιοχή σαν ακοίμητος φρουρός _ Λογκανίκος
Πολλές φορές έχοντας ανοιχτά τα gps στα ταξίδια μας ή τo χάρτη (που είναι και πιο ρομαντικό όπως και να το κάνεις) πηγαίνουμε κάπως στα κουτουρού. Το ενδεχόμενο να παρεκκλίνουμε από το δρόμο μας, είναι σχεδόν μηδαμινό. Σκέψου όμως φίλε αναγνώστη τι θα γίνει αν για μια φορά λοξοδρομήσεις και βρε αδερφέ αποφασίσεις να γίνεις τολμηρός κι αντί για την πεπατημένη του gps (του χάρτη αν θες) πας λίγο ψαχτά στον αρχικό σου προορισμό.
Ένα θα συμβεί: θα νιώσεις σαν αληθινός ταξιδευτής και ο όρος τουρίστας θα σου φαίνεται πια ανόητος (ίσως και χαμένος χρόνος). Για΄τι μόνο με την τόλμη του ταξιδευτή θα γνωρίσεις αληθινά τον κάθε τόπο που επισκέπτεσαι. Ακόμη και περαστικός να τύχει να βρεθείς κάπου, πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για να μπορέσεις να δεις την ομορφιά!
Κάπως έτσι (λοξοδρομώντας ντε) βρέθηκα σε αυτό το πανέμορφο ορεινό χωριό του βόρειου Ταϋγέτου. Να λοιπόν που από ένα (ευλογημένο) λάθος, γνώρισα ένα ακόμη διαμάντι της ορεινής Λακωνίας!
Λογκανίκος | το άγνωστο χωριό του Ταϋγέτου που θα λατρέψεις
Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 750 μ και απλώνεται σε πέντε κλιτύες (μικρές πλαγιές). Οι δυο ψηλότερες από αυτές λειτουργούν σαν ένα φυσικό τείχος του χωριού όπου το προστατεύουν από βορά και νότο. Στην πραγματικότητα ερχόμενος σε αυτό (είτε από Μεγαλόπολη είτε από Σπάρτη) το χωριό είναι αθέατο και το συναντάς ξαφνικά μπροστά σου. Σαν ένα αναπάντεχο θαύμα που ξεδιπλώθηκε μια ανύποπτη στιγμή στο δρόμο σου!
Ο Λογκανίκος δεν είναι το ορεινό χωριό που θα συναντήσεις σαν πρόταση για το επόμενο Σαββατοκύριακο από τους ταξιδιωτικούς οδηγούς ούτε το χωριό που φιγουράρει στα social media για να επιβεβαιώσει τη φήμη του. Είναι όμως εκείνο το χωριό που παραμένει γνήσιο και αληθινό κόντρα στους καιρούς. Αν και θύμα (όπως και τόσα άλλα χωριά της Ελλάδας) της αστυφιλίας και της αντίληψης των “σύγχρονων” ανθρώπων να εγκαταλείπουν κάθε τι αυθεντικό, επιλέγοντας απομιμήσεις.
Μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες που που σκιαγραφούν την ιστορία του τόπου είναι οι παρακάτω:
- Τα αρχαιολογικά ευρήματα που χρονολογούνται από την ύστερη Εποχή του Χαλκού, τοποθετούν την ιστορία της περιοχής πολύ πίσω στο χρόνο.
- Tο χωριό άλλαξε πολλές φορές θέση και ονομασία ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή.
- Το όνομα με το οποίο επικράτησε στην αρχαιότητα ήταν το Βελεμίνη που αναφέρει ο Παυσανίας.
- Κατά τους αρχαίους χρόνους, λόγω της γεωγραφικής θέσης της περιοχής, το χωριό αποτελούσε σημαντικό πέρασμα πληθυσμού και στρατευμάτων. Η οδός αυτή καθοριζόταν διαγώνια και συνέδεε την Αρχαία Σπάρτη με την Αρχαία Ολυμπία μέσω των δυο βασικών ποταμών, Ευρώτα και Αλφειού. Ολόκληρη η περιοχή ήταν γεμάτη από μνημεία και ιερά όπως προκύπτει από πολλές πηγές της εποχής.
- Κατά τους βυζαντινούς χρόνους επίσης, η βασιλική οδός διερχόταν από την περιοχή.
- Ιδιαίτερη άνθηση ο Λογκανίκος γνώρισε και κατά τη βυζαντινή περίοδο αφού η Κοτίτσα (μικρή πόλη του Δεσποτάτου του Μυστρά) αποτελούσε τόπο καταγωγής εμπόρων και αρχόντων.
- Ας σημειώσουμε εδώ, πως στην περιοχή σώζονται αρκετά βυζαντινά μνημεία με το παλαιότερο να χρονολογείται από το 1375 (καθολικό βυζαντινής Μονής Αγίου Γεωργίου).
- Στην επανάσταση του 1821 η συνεισφορά των κατοίκων ήταν ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο από πολεμικής άποψης αλλά και διπλωματικής, με τους άρχοντες της περιοχής να πρωτοστατούν σε θέσεις κλειδιά.
Το χωριό της ηρεμίας και της ταύτισης με τη φύση
Στο σήμερα ο Λογκανίκος Ταϋγέτου είναι το χωριό που αποτελεί έναν παράδεισο για τους λάτρεις της φύσης, της πεζοπορίας και της ηρεμίας. Ανήκει στο σύμπλεγμα των χωριών του βόρειου Ταϋγέτου που (αναμφίβολα) αξίζει να επισκεφτεί κανείς μέσα από μια εκπληκτική ορεινή διαδρομή.
Η παραμυθένια Αγόριανη, το αποκαλούμενο ως μπαλκόνι του Ταϋγέτου Γεωργίτσι και το ιδιαίτερο Καστόρι είναι μερικά από αυτά.
- Πολλά μονοπάτια ξεκινούν από το χωριό και φτάνουν σε διάφορα αξιοθέατα ή χάνονται στις ομορφιές της φύσης.
- Δες πληροφορίες για τις πεζοπορικές διαδρομές -> εδώ .
Η θέα από την πλατεία προς όλο το χωριό είναι εκπληκτική. Τόσο, που δε χορταίνεις να κοιτάζεις. Μια βόλτα στα σοκάκια του χωριού κρίνεται απαραίτητη. Κι αφού γεμίσουμε από πανέμορφες, αυθεντικές, ορεινές εικόνες, τότε στάση για καφέ ή φαγητό σε κάποιο από τα φιλόξενα καφενεία ή ταβερνάκια του χωριού.
Εν κατακλείδι, η Ελλάδα μας κατέχει έναν σπάνιο, ορεινό πλούτο. Θες από χωριά; θες από μνημεία; θες από ανθρώπους; Διάλεξε και πάρε. Μόνο μην αγνοείς την ύπαρξή τους. Ψάξε στο χάρτη άγνωστα μέρη, πα΄ρε δρόμους που δεν ξέρεις που οδηγούν. Κι αν δεν ξέρεις από ποια περιοχή να ξεκινήσεις, κάνε αφετηρία τον τόπο σου!
Δεν υπάρχει τίποτα πιο εθιστικό από το να μαθαίνεις το “σπίτι” σου!
#With_TraVeL_LoVe
karidostouflo
2 comments
Σας αγαπω!!!
Κι εμείς!!!