Το μονοπάτι που ξεκινάει από τον Άγιο Ιωάννη και καταλήγει στην Αναβρυτή, είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα και ξεχωριστά, του Ταϋγέτου!
Χρόνος ανάγνωσης: Μέχρι να μελετήσουμε τη διαδρομή και φύγαμε!
- Άγιος Ιωάννης – Αναβρυτή -> 3,5 χλμ – 1 με 1,5 ώρα περπάτημα
- Υψομετρική διαφορά: 390 μέτρα
- Βαθμός δυσκολίας: εύκολο
Πολλά τα μονοπάτια στο αρσενικό όρος της Πελοποννήσου, όπως και σε όλα τα βουνά της Ελλάδας. Πολλά και αναμφίβολα, όμορφα! Μην ξεχνάμε πως μέχρι πριν από έναν αιώνα, που τα αυτοκίνητα ήταν ελάχιστα, οι άνθρωποι μετακινούνταν ή μετέφεραν τα εμπορεύματά τους, μόνο μέσω μονοπατιών. Σαφώς, αυτό απαιτούσε χρόνο και κόπο, αλλά τότε, έτσι λειτουργούσε η καθημερινότητα.
Το εντυπωσιακό ωστόσο, δεν είναι αυτό. Το εντυπωσιακό είναι, πως οι τεχνίτες κατασκεύαζαν, πραγματικά στολίδια της αρχιτεκτονικής στα βουνά, δίχως να διαθέτουν ούτε τα μισά μέσα, από αυτά που μας παρέχονται σήμερα.
Με προσωπική προσπάθεια λοιπόν, μεράκι και τεχνικές ξεχασμένες πια στο χρόνο, δημιουργούσαν λιθόστρωτα μονοπάτια, γεφύρια και μοναστήρια σε σπηλιές. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, κατασκεύαζαν ορεινές οδούς, όπου υπήρχαν ξεχωριστά ρεύματα κυκλοφορίας για τους ανθρώπους και ξεχωριστά για τα ζώα. Φαντάσου κάτι σαν πέτρινο… αυτοκινητόδρομο!
Karidotsouflo Fact: Σύμφωνα με τους παλαιότερους, οι άνθρωποι τότε αντιμετώπιζαν τη ζωή, σαν μια γιορτή… Αφού όπως λένε οι ίδιοι, την έννοια του άγχους δεν τη γνώριζαν.
Ανεβαίνοντας το λιθόχτιστο μονοπάτι του Ταϋγέτου από Άγιο Ιωάννη – Αναβρυτή
Για να προσανατολιστούμε στο χάρτη, θυμήσου πως το χωριό Άγιος Ιωάννης βρίσκεται 5 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σπάρτης. Το μονοπάτι ξεκινάει, 3 χιλιόμετρα έξω από το χωριό, στο δρόμο προς Αναβρυτή. Υπάρχει σχετική σήμανση, στην αφετηρία της πεζοπορικής διαδρομής και χώρος στάθμευσης, για τρία με τέσσερα αυτοκίνητα.
Ακολουθώντας λοιπόν την πινακίδα, μπαίνουμε στο βουνό, σε ένα μονοπάτι που αρχικά πορεύεται σε ορεινή διαδρομή. Σύντομα όμως μετατρέπεται σε ένα λιθόχτιστο καλντερίμι. Αν σταθείς και παρατηρήσεις, τη λεπτότητα και τις λεπτομέρειες στο χτίσιμο της πέτρας, πραγματικά θα εκπλαγείς. Οι τεχνίτες, έχουν δουλέψει με μαεστρία τα υλικά τους, δημιουργώντας ένα τέλειο ορεινό πέρασμα. Κι όλα αυτά, πραγματικά στην κόψη, του βράχου.
Σαφώς η δουλειά αυτή, απαιτούσε γνώσεις και μελέτη της κάθε κίνησης. Αν οι μάστορες είχαν κάνει τη δουλειά αρπακόλλα (χμ.. όπως συνηθίζεται σήμερα δηλαδή), δε θα είχε φτάσει στις μέρες μας, τίποτε ατόφιο και τόσο τέλειο!
Πίσω στα δικά όμως και στην ανάβαση, ως το χωριό της Αναβρυτής. Μέχρι περίπου τη μέση της διαδρομής, ανεβαίνουμε το λιθόστρωτο καλντερίμι ενώ βρισκόμαστε μέσα στο φαράγγι. Η θέα μας δηλαδή περιορίζεται ανάμεσα σε βράχια, με ένα μοναδικό άνοιγμα, προς την κοιλάδα του Ευρώτα.
Από τα μισά της διαδρομής και μετά, το μονοπάτι γίνεται ξανά ορεινό και πλέον, βγαίνουμε από το φαράγγι. Πορευόμαστε σε μια θαμνώδη περιοχή, έχοντας επιτέλους θέα, το έως τώρα, αθέατο χωριό.
Η συνολική απόσταση είναι 3,5 χιλιόμετρα και ιδανικά χρειαζόμαστε μιάμιση ώρα. Υπολογίζω λίγο παραπάνω χρόνο, από αυτόν που απαιτείται γι αυτά τα χιλιόμετρα, καθώς θεωρώ δεδομένο, πως θα καμαρώσουμε αρκετή ώρα, αυτό το πανέμορφο καλντερίμι, κι αργότερα, τη μοναδική εικόνα του χωριού, που μοιάζει προσεκτικά ακουμπισμένο, πάνω στην πλαγιά του Ταϋγέτου.
Αναβρυτή: η κωμόπολη των 3.500 κατοίκων που ερήμωσε
Φτάνοντας λοιπόν στην Αναβρυτή, θα αντικρίσουμε έναν μεγάλο οικισμό, που κάποτε φιλοξενούσε 3.500 ανθρώπους. Σήμερα εδώ ζουν, μόλις μερικές δεκάδες άνθρωποι. Αξίζει λοιπόν να περιηγηθούμε στα σοκάκια του χωριού και να φτάσουμε ως τον Άγιο Νικόλα, που πράγματι αποπνέει μια αύρα γαλήνης και ηρεμίας.
Extra Tip: Δες ολοκληρωμένο άρθρο για την Αναβρυτή εδώ. Θα εκπλαγείς, με όσα θα μάθεις! Το ίδιο έπαθα κι εγώ, καθώς έκανα την έρευνά μου.
Σε κάθε γειτονιά που λες, θα βρούμε κρήνες με δροσερό νερό και σύντομα θα διαπιστώσουμε πως από αυτό το μέρος, φεύγουν πολλά ακόμη μονοπάτια. Καθόλου τυχαίο, που η Αναβρυτή αποκαλείται, σταυροδρόμι μονοπατιών. Ακολουθώντας το ευρωπαϊκό Ε4 (εναλλακτικά τη δημοσιά) θα φτάσουμε σε μισή ώρα, πεζή στο μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης, όπου λειτουργεί και είναι επισκέψιμο.
Αν έχουμε χρόνο, μπορούμε να περπατήσουμε κάποια άλλη διαδρομή κι ενδεχομένως, να επιστρέψουμε στα περίχωρα της Σπάρτης, από άλλο δρόμο. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να φροντίσουμε για μεταφορικό μέσο, αφού το δικό μας αυτοκίνητο, το έχουμε αφήσει στην αρχή του λιθόχτιστου μονοπατιού.
Από την Αναβρυτή σε άλλα σημεία του Ταϋγέτου
- Από το μοναστήρι της Φανερωμένης κι ακολουθώντας το ευρωπαϊκό Ε4, φτάνουμε στο χωριό Μυστράς (περίπου 2 ώρες περπάτημα) αφού περάσουμε το ξωκλήσι της Σωτήρας. Όλη αυτή διαδρομή, κινείται σε χωματόδρομο και άσφαλτο.
Αν δε θέλουμε να συνεχίσουμε στο χωματόδρομο από τη Σωτήρα και μετά, τότε ακολουθούμε το μονοπάτι για τη Λαγκαδιώτισσα (σπηλαιώδης ναός) και μετά βγαίνουμε στο χωριό Παρόρι. Στη δεύτερη περίπτωση, επίσης χρειαζόμαστε περίπου ένα δίωρο πεζοπορίας.
- Από το μοναστήρι της Φανερωμένης ακολουθούμε το μονοπάτι για Παναγία Ζαγούνα (μοναστήρι σε σπηλιά με μαγευτική θέα στην κοιλάδα της Σπάρτης) και μετά για χωριό Παρόρι (περίπου 1,5 ώρα περπάτημα)
- Από το μοναστήρι της Φανερωμένης, επίσης μπορούμε να φτάσουμε στο ακατοίκητο χωριό Περγαντέικα και κι από κει, ή να επιστρέψουμε πίσω από την ίδια διαδρομή, ή να βγούμε στο χωριό Ταϋγέτη. Στη δεύτερη περίπτωση, ακολουθώντας επίσης ορεινό μονοπάτι, φτάνουμε στο χωριό του Μυστρά. Αυτή η διαδρομή απαιτεί 3,5 ώρες περπάτημα.
- Από την πλατεία της Αναβρυτής, ξεκινάνε μονοπάτια για το καταφύγιο του Ταϋγέτου, για την πρώτη κορυφή του Πενταδάχτυλου (οροσειρά Ταϋγέτου) και άλλες διαδρομές. Για παράδειγμα, τα Λακκώματα και το Λιβάδι, μπορούν να συνδυαστούν σε μια κυκλική διαδρομή, μήκους 12,5 χιλιομέτρων (4,5 ώρες περπάτημα).
Όπως κατάλαβες, από ένα μονοπάτι που μας έφερε στην Αναβρυτή Ταϋγέτου, ξετρυπώσαμε άλλα δέκα. Αλλά, να… Αυτή είναι η μαγεία του βουνού! Κι αυτό ακριβώς αγαπάμε, στον εναλλακτικό τουρισμό.
Αν έχεις κι εσύ, κάποια ιδιαίτερη πεζοπορική διαδρομή να μας προτείνεις, επικοινώνησε μαζί μας.
#Traveldrops_by
karidostouflo
