Αυτό το χωριό είναι ένα από τα πιο μεγάλα και ξεχωριστά του Ταΰγετου, ωστόσο για να το προσεγγίσεις, χρειάζεται λίγη τόλμη _ Αναβρυτή
Χρόνος Ανάγνωσης: Μέχρι να ανέβουμε τη στράτα της Αναβρυτής!
Ο δρόμος που θα σε οδηγήσει, στο πέτρινο κεφαλοχώρι του Ταϋγέτου, είναι ένας. Κι αυτό είναι κυριολεκτικό, αν θέλουμε να είμαστε βέβαιοι ,πως θα φτάσουμε στον προορισμό μας. Εναλλακτικές λύσεις μέσω ορεινών χωματόδρομων, έχουμε κι άλλες. Ωστόσο αυτοί οι δρόμοι, αφορούν συγκεκριμένα αυτοκίνητα κι ενδεχομένως εποχές, όπου η βατότητά τους είναι καλή.
Η αμέσως επόμενη εναλλακτική, σαφώς αφορά τις πανέμορφες πεζοπορικές διαδρομές, που θα σε οδηγήσουν στην Αναβρυτή. Μην ξεχνάς, πως αυτή η πινέζα του χάρτη, είναι ίσως το μεγαλύτερο σταυροδρόμι μονοπατιών του Ταϋγέτου. Από δω δηλαδή, μπορείς να φτάσεις (σχεδόν) οπουδήποτε στο αρσενικό βουνό της Πελοποννήσου. Έχεις τη δυνατότητα, να προσεγγίσεις από το καταφύγιο του Ταϋγέτου μέχρι την Καρδαμύλη από τη μία πλευρά κι από το Μυστρά μέχρι τις κορυφές του βόρειου τμήματος του βουνού, από την άλλη μεριά.
Travel Tip: Ο ένας και μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην Αναβρυτή, κατασκευάστηκε μόλις το 1955. Μέχρι τότε οι μετακινήσεις και οι επικοινωνίες με τον υπόλοιπο κόσμο, γινόταν αποκλειστικά και μόνο, μέσω μονοπατιών.
Οδηγώντας προς το χωριό Αναβρυτή από ένα ιδιόμορφο δαντελωτό δρόμο
Στο ενδεχόμενο που δεν είσαι περιπετειώδης τύπος, για να θες να φτάσεις στο χωριό με τα πόδια ή από δρόμο αμφιβόλου ασφάλειας, τότε η επιλογή σου είναι μόνο μία. Από τη Σπάρτη ως την Αναβρυτή, θα οδηγήσεις ένα μισάωρο για τα 15 χιλιόμετρα της απόστασης. Αφού περάσεις το χωριό του Αγίου Ιωάννη, θα ξεκινήσεις την ανηφορική πορεία στο βουνό για περίπου 9 χιλιόμετρα. Η υψομετρική διαφορά μεταξύ Σπάρτης και Αναβρυτής, είναι περισσότερο από πεντακόσια μέτρα.
Στην κυριολεξία, ανεβαίνεις ένα βουνό, κάνοντας συνεχόμενα ζιγκ ζαγκ. Σαφώς ο δρόμος απαιτεί προσοχή μιας και σε μερικά σημεία είναι ιδιαιτέρως στενός. Επιπλέον, μετά από έντονα καιρικά φαινόμενα, μπορεί να έχουν πέσει πέτρες ή βράχια στο οδόστρωμα.
Travel Fact: Η φράση που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι, γι αυτόν τον ιδιόμορφο δρόμο, είναι “Σαν της Αναβρυτής τη στράτα” περιγράφοντας οτιδήποτε απαιτητικό, δύσκολο, δεξιοτεχνικό ή ακόμα και δαντελωτό ή φιδίσιο.
Στην αρχή των ζιγκ ζαγκ, υπάρχει σχετική σήμανση, για το λιθόχτιστο μονοπάτι, που καταλήγει επίσης στον οικισμό της Αναβρυτής. Για τη συγκεκριμένη πεζοπορία, θα χρειαστείς μιάμιση ώρα περπάτημα (ίσως και λιγότερο) για τα 3 χιλιόμετρα της απόστασης.
Χρήσιμες πληροφορίες για την Αναβρυτή Λακωνίας
Πάμε τώρα να δούμε μερικά πολύ (πάρα πολύ όμως!) ενδιαφέροντα στοιχεία για το πέτρινο κεφαλοχώρι του Ταϋγέτου. Γιατί ως γνωστόν: προορισμός δίχως πληροφορίες, μισός προορισμός. Ποιος το λέει αυτό; Εγώ. Και γιατί το λέω; Διότι όλη η ουσία σε ένα μέρος, κρύβεται στην ιστορία του, στα έθιμά του, στις παραδόσεις του, ενδεχομένως και στα μυστικά του. Κυρίως στα μυστικά του, τώρα που το ξανά σκέφτομαι.
Οπότε δες τις παρακάτω πολύτιμες πληροφορίες για την Αναβρυτή!
- Το όνομα Αναβρυτή σημαίνει αναβρύζω, δηλαδή αναβλύζω. Καθόλου τυχαίο, μιας και σε όλες τις γειτονιές, τρέχει γάργαρο βουνίσιο νερό από τις κρήνες
- Το 1830 στο χωριό κατοικούσαν 3.500 άνθρωποι, την ίδια στιγμή που στη Σπάρτη κατοικούσαν μόλις 1.500 άνθρωποι. Μάλιστα, το μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης φιλοξενούσε 18 μοναχούς, ενώ σήμερα εκεί ζει μόνο ένας.
- Το χωριό γνώρισε πλούτο και ευμάρεια, καθώς αναπτύχθηκαν οι τέχνες της βυρσοδεψίας, της υφαντουργίας, και γενικά της οικοτεχνίας. Οι κάτοικοι έχτιζαν μεγάλα δίπατα και τρίπατα σπίτια, για να στεγάζουν σε αυτά τα εργαστήριά τους και τις βιοτεχνίες τους.
- Εντυπωσιακή είναι η σπηλιά με το εκκλησάκι της Υπαπαντής όπου εκεί, την εποχή της έντονης δραστηριότητας της Αναβρυτής, οι τεχνίτες κρεμούσαν μαλλιά και δέρματα, προτού την επεξεργασία τους.
- Το χωριό Περγανταίικα (ή Περγαντέικα , δεν ξέρω ποια είναι η σωστή ορθογραφία) που πια δεν κατοικείται, ήταν κάτι σαν το μικρό αδερφάκι της Αναβρυτής. Μάλιστα οι κάτοικοι των δύο οικισμών, είχαν ιδιαίτερους δεσμούς μεταξύ τους.
- Το πιο εμβληματικό κτήριο του χωριού, είναι το νεοκλασικό του δημοτικού σχολείου, το οποίο χτίστηκε το 1900. Σήμερα στο παλιό σχολείο στεγάζεται το Βοτανικό και Γεωλογικό Μουσείο Ταϋγέτου, το οποίο είναι προσωρινά κλειστό
- Το χωριό ξεκίνησε να παρακμάζει από το 1900 και μετά, όπου οι Αναβρυτιώτες άρχισαν να φεύγουν στο εξωτερικό. Ωστόσο η μεγάλη αλλαγή, ήρθε μετά το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου, όπου σταδιακά άρχισε να ερημώνει. Στην απογραφή του 2001 δηλώθηκαν μόλις 71 μόνιμοι κάτοικοι.
Extra Tip: Ο πρώτος ελληνικός σύλλογος που ιδρύθηκε στην αμερικανική ήπειρο ήταν ο Σύλλογος Βρυσεών Αναβρυτής Νέας Υόρκης, το 1901. Οι μετανάστες Λάκωνες από τα ορεινά του Ταϋγέτου, έδειξαν από νωρίς την ενότητά τους και τους δυνατούς δεσμούς τους.
Όπως καταλαβάινεις το χωριό Αναβρυτή, μοιάζει με ένα τεράστιο λαογραφικό μουσείο. Καιρός να το ανακαλύψεις!
#Traveldrops_by
karidostouflo
