Χάρτινα χειροποίητα αερόστατα, σουβλάκια και τσίπουρο γύρω από τη φωτιά, αυτό είναι το top αποκριάτικο έθιμο της Σπάρτης και των πέριξ.
Ήθη, έθιμα συνήθειες και παραδόσεις, είναι τα συστατικά που δίνουν προσωπικότητα σε έναν τόπο και τον κάνουν να ξεχωρίζει. Συνήθειες που πέρασαν από γενιά σε γενιά, κράτησαν την αυθεντικότητά τους και τηρούνται με ευλάβεια, μέχρι τις μέρες μας.
Η ελληνική κουλτούρα αγαπάει τόσο πολύ τα έθιμα και τις παραδόσεις, που πολλά μέρη δημιουργούν τουριστικές ατραξιόν χάρη ενός μόνο εθίμου. Όσο πιο εντυπωσιακό ή πιο ασυνήθιστο, τόσο μεγαλύτερη η προσέλκυση του κόσμου.
Αερόστατα, φωτιές και κέφι _ αποκριάτικο έθιμο της Σπάρτης
Παρόλο που το συγκεκριμένο έθιμο συναντάται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στο Λεωνίδιο Αρκαδίας τη νύχτα της Ανάστασης όπου εκατοντάδες αερόστατα ανεβαίνουν στον ουρανό δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό έναστρο πέπλο, έχουν και στη Σπάρτη την τιμητική τους. Όχι όμως το Πάσχα, αλλά τις Απόκριες. Μια παράδοση που λατρεύουν (και τιμούν βεβαίως βεβαίως!) όλες οι ηλικίες.
Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι όμως, τα τελευταία χρόνια, μικρά αερόστατα ταξιδεύουν στους ουρανούς σε πάρα πολλά μέρη στην Ελλάδα. Τα έχουμε δει Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, σε γιορτές και σε πολλές εκδηλώσεις.
Πίσω στο θέμα μας όμως και στο αποκριάτικο έθιμο της Σπάρτης. Δεν υπάρχουν μεγάλα, έτοιμα αερόστατα στο εμπόριο για να αγοράσεις. Υπάρχουν μόνο τα πολύ μικρά. Αν θες να πετάξεις ένα μεγάλο, πρέπει να το φτιάξεις μόνος σου. Do It Yourself όπως λέμε! Σε ό,τι χρώμα και ό,τι διαστάσεις θέλεις. Μερικά είναι τόσο μεγάλα που άνετα τα λες και “πυραύλους“. Το πέταγμά τους δε, συναρπαστικό! Η μαγεία σε όλο αυτό το εγχείρημα όπως αντιλαμβάνεσαι, ξεκινάει από τη χαρά της δημιουργίας.
Για την κατασκευή ενός τέτοιου χάρτινου αερόστατου πρέπει να κολλήσεις κόλλες – χαρτιά μεταξύ τους δημιουργώντας μεγάλες χάρτινες λωρίδες που κι αυτές θα τις κολλήσεις μεταξύ τους μέχρι να φτιάξεις ένα μεγάλο, στρογγυλό “σωλήνα”. Η μύτη στο πάνω μέρος πρέπει να κοπεί όσο πιο ίσια και μυτερή γίνεται.
*Τα χαρτιά είναι συγκεκριμένου τύπου κι ελαφριά για να μη βαραίνει το αερόστατο
*Όλη η κατασκευή πρέπει να γίνεται σε χώρο μεγάλο και άνετο ώστε οι κολλήσεις να γίνονται στο πάτωμα
Στο τέλος, πρέπει να ράψεις (ή να κολλήσεις) ένα στεφάνι από λεπτό καλάμι στη βάση με ακτινωτό σύρμα. Φαντάσου το στεφάνι σαν μια ρόδα ποδηλάτου με 6 ή 8 ακτίνες. Στο κέντρο θα κρέμεται μια θηλιά από σύρμα του όπου εκεί θα κρεμάσεις ένα πανί (στουπί) βρεγμένο με λάδι, πριν πετάξει το αερόστατο.
Φωτιά, ζέσταμα και καλό ταξίδι
Για το πέταγμα πρέπει να ανάψεις μια μικρή φωτιά με κλαδιά (κατά προτίμηση σε περιορισμένο χώρο – τενεκέ) και να σταθεί από πάνω το αερόστατο. Όσο ζεσταίνεται από τη φωτιά, τόσο φουσκώνει και “ανοίγει”. Μόλις ζεσταθεί ως απάνω, κρεμάς το πανί (στουπί) βουτηγμένο στο λάδι και το ελευθερώνεις με μια περιστροφική κίνηση. Αυτό φεύγει μακριά!
Οι πιο παιχνιδιάρηδες κυνηγούν το αερόστατο. Μόλις αυτό, σβήσει και πέσει, το μαζεύουν και το πετάνε ξανά. Φαντάσου πως ένα αερόστατο μπορεί να έχει διάρκεια ζωής πολλά πετάγματα κι όχι μόνο ένα.
Το σημαντικότερο βέβαια για την επιτυχία είναι η καλή παρέα και όλα τα παρελκόμενα. Για να έχει επιτυχία η αποστολή (το πέταγμα του αερόστατου ντε) χρειαζόμαστε (εκτός από τα παραπάνω) καλή παρέα με συνοδεία μεζέ και τσίπουρου. Γι αυτό συνηθίζεται δίπλα από τη φωτιά του αερόστατου να καίει μία μεγαλύτερη φωτιά με καλή θράκα.
Η θράκα κρίμα είναι να πάει χαμένη γι αυτό θα δεις να ψήνονται σουβλάκια, ψωμιά και άλλοι μεζέδες. Αυτό δε συμβαίνει μόνο σε πλατείες τις ημέρες πριν από την Καθαρά Δευτέρα ή στα καρναβάλια αλλά και στις γειτονιές ή στις αυλές των σπιτιών.
Εν κατακλείδι, να τιμάτε τα έθιμα παίδες! Γράφουν μια δική τους ξεχωριστή ιστορία στο χρόνο και το αξίζουν.
#With_CraZy_LoVe
karidostouflo