Στα μονοπάτια του Ταΰγετου: Παρόρι – Σωτήρα

Σήμερα θέλω να πάμε μια ιδιαίτερη βόλτα στα μονοπάτια του Ταΰγετου και συγκεκριμένα θέλω να “περπατήσουμε” τη διαδρομή Παρόρι – Σωτήρα.

• Παρόρι – Λαγκαδιώτισσα – Σωτήρα -> 2 χλμ – 1 ώρα
• Υψομετρική διαφορά: 160 μέτρα
• Βαθμός δυσκολίας: εύκολο

Η λατρεία μου για τη φύση και για κάθε τι καινούριο αφορά αυτή, είναι γνωστή. Αγαπώ να γνωρίζω καινούρια μέρη οπωσδήποτε αλλά πάντα προτιμώ τα μέρη αυτά να έχουν να μου δείξουν και κάτι από τη φύση. Θα με δεις να μένω με το στόμα ανοιχτό μπροστά σε μια λίμνη, σε ένα ποτάμι, σε μια πλαγιά, σε μια παραλία, σε ένα σπήλαιο. Θα με δεις ακόμη και να ενθουσιάζομαι με κάτι που έρχεται από το μακρύ παρελθόν εξού και η λατρεία μου για κάθε τι αρχαίο ελληνικό. Σπάνια όμως θα με ακούσεις να λέω ότι μου άρεσε μια πόλη που επισκέφτηκα. Οι πόλεις που έχω αγαπήσει είναι πραγματικά ελάχιστες.

• Συντονιζόμαστε σε instagram – facebook  & pinterest και δε χάνουμε τίποτα νέο!
• Γνώρισε τα νότια της Ελλάδας μας ακολουθώντας το Lakonia Travel στο instagram και στο facebook!

Πριν όμως σου παρουσιάσω με μεγάλη χαρά αυτό το ιδιαίτερο μονοπάτι του πολυαγαπημένου μου Ταΰγετου θέλω να δεις μερικά ακόμη σημεία της γύρω περιοχής που αξίζουν το ενδιαφέρον μας:

• Ταϋγέτη (Μπαρσινίκος) – Μυστρά – η άγνωστη Λακωνία
• Μια βόλτα στην επιβλητική Αρχαία Σπάρτη
• Πικουλιάνικα – το κουκλίστικο χωριό του Μυστρά Λακωνίας
• Ο Βυζαντινός θρύλος της καστροπολιτείας του Μυστρά

Στα μονοπάτια του Ταΰγετου: Παρόρι – Σωτήρα

Το συγκεκριμένο μονοπάτι ξεκινάει από το χωριό Παρόρι (5 χλμ έξω από τη Σπάρτη). Αφήνουμε το αυτοκίνητο ακριβώς έξω από το χωριό (στο δρόμο προς άγιο Ιωάννη) και ξεκινάμε το μονοπάτι. Στην αρχή δεν είναι μονοπάτι αλλά ένας χωματόδρομος. Μετά όμως από τριακόσια μέτρα ξεκινάει το κανονικό μονοπάτι.

Μετά από δέκα λεπτά πεζοπορία το μονοπάτι χωρίζεται. Δεξιά οδηγεί στον σπηλαιώδη ναό της Παναγίας Λαγκαδιώτισσας όπου η παράδοση θέλει τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να επισκέπτεται αυτή την εκκλησία πριν από την αναχώρησή του για το ιστορικό ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη το 1449.

Η διαδρομή μέχρι το εκκλησάκι αυτό δεν ξεπερνά συνολικά τα 20 λεπτά περπάτημα.
Αξίζει δηλαδή αυτή η παράκαμψη πριν συνεχίσουμε για την εκκλησία Σωτήρα.

Μετά από μια μικρή στάση στην Λαγκαδιώτισσα παίρνουμε πάλι το μονοπάτι προς τα πίσω και στη διακλάδωση συνεχίζουμε προς Σωτήρα.

Εδώ σε θέλω τώρα! Το μονοπάτι αυτό, είναι μια έκπληξη! μια πραγματική έκπληξη από εκείνες που δεν τις περιμένεις και οι φωτογραφίες που βλέπεις το βροντοφωνάζουν.

Όχι, στα αλήθεια δεν περίμενα να περάσουμε ξυστά από βράχια, να περπατήσουμε στην κόψη των βράχων, να πιτσιλιστούμε από σταλακτίτες περνώντας κάτω από βράχους. Γι αυτό και ξεχωρίζω αυτή τη διαδρομή μέσα σε τόσα μονοπάτια του Ταΰγετου. Γιατί μέσα στα 2 χιλιόμετρα που μετράει, έχει να σου δείξει πολλά πράγματα και να σου κόψει την ανάσα κάμποσες φορές.

Στα μονοπάτια του Ταΰγετου: Παρόρι – Σωτήρα

Προστασία της άγιας μέλισσας

Για την προστασία της άγριας μέλισσας σε όλο το μήκος του ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 έχουν τοποθετηθεί μικρά κλουβιά (μελίσσια) φτιαγμένα από ξύλο, βλαστούς, καλάμια και κουκουνάρια (υλικά της φύσης). Εκεί οι μέλισσες μπορούν να χτίσουν τα δίχτυα τους ώστε να προστατευτούν το χειμώνα. Τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία έχει αναλάβει το ελληνογερμανικό πρόγραμμα νέων Bb(e) wild & free.

Φτάνοντας στη Σωτήρα

Στο τέλος του μονοπατιού βγαίνουμε στην εκκλησία Σωτήρα. Η εκκλησία χτίστηκε τη δεκαετία του ’80 πάνω στα ερείπια ενός βυζαντινού ναού.

Υπάρχει χώρος να καθίσουμε, να κάνουμε πικ νικ και να παίξουν τα παιδιά. Από εκεί ξεκινάνε νέα μονοπάτια αλλά και χωματόδρομοι. Όποιος έχει όρεξη και αντοχές συνεχίζει. Αλλιώς γυρνάμε προς τα πίσω.

Να θυμάσαι όμως: ποτέ μια διαδρομή δεν είναι ίδια όσες φορές κι αν την περπατήσεις. Ακόμη, ισχύει πως άλλα πράγματα βλέπεις όταν πηγαίνεις και άλλα πράγματα όταν γυρνάς. Γι αυτό: μην επαναπαύεσαι στην επιστροφή.

Tips για πεζοπορίες με παιδιά

Εμείς σαν οικογένεια κάνουμε πολλές πεζοπορίες παρέα με τα αγόρια μας, άλλοτε με συγκεκριμένους προορισμούς και άλλοτε έτσι απλά χωρίς να θέλουμε να καταλήξουμε κάπου συγκεκριμένα.

Έχω λοιπόν φτιάξει μια λίστα για το τι πρέπει να έχουμε μαζί μας όταν ξεκινάμε να περπατήσουμε σε μονοπάτια και απομονωμένες περιοχές. Καλό είναι κάθε παιδί να έχει το δικό του μικρό σακίδιο με τα απαραίτητα. Εμένα αυτό με βολεύει πολύ πάντως. Πρώτον γιατί δεν κουβαλάω εγώ ή ο καλός μου όλο το βάρος και είμαστε κι εμείς πιο άνετα και δεύτερον γιατί ακολουθώντας αυτή τη μέθοδο ο καθένας μας έχει φροντίσει για τα δικά του πράγματα.

Τι πρέπει να έχουμε μαζί μας:

• Νερό. Εδικά αν στον προορισμό μας δεν υπάρχει πόσιμο νερό.
• Φαγητό (μετακομίσιμο που λέω κι εγώ) αν έχουμε σκοπό να κάνουμε πικ νικ. Ένα σάντουιτς ας πούμε για τον καθένα είναι η ιδανική λύση. Διαφορετικά οι ξηροί καρποί και η σοκολάτα είναι ότι πρέπει για τέτοιες καταστάσεις. Μην ξεχνάμε και τα δροσερά φρούτα μας.
• Μια αλλαξιά ρούχα. Αν όχι ολόκληρη αλλαξιά έστω ένα ζευγάρι κάλτσες και μια μπλούζα. Εμείς πάντως δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε κάπου και να μην βραχεί κάποιο από τα παιδιά.
• Αντισταμινικά
• Καπέλο
• Αντηλιακό
• Χαρτομάντηλα
• Απολυμαντικό χεριών
• Σακούλα για τα σκουπίδια μας

Η φωτογραφία της εκκλησίας Σωτήρα είναι από τον φωτογράφο, συνεργάτη και φίλο του καρυδότσουφλου, Αλέξανδρου Μπουγάδη τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ για ακόμη μια φορά!

Ελένη