Ο ορεινός πλούτος του Ταϋγέτου ξεδιπλώνει τα μυστικά του και μας παρουσιάζει την Αλαγονία, το πανέμορφο χωριό στην αγκαλιά του βουνού!
Για να σου λύσω την πρώτη απορία που είμαι βέβαιη πως σου δημιουργήθηκε, έλα να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε “πισινά” χωριά του Ταϋγέτου. Ο Ταΰγετος (όπως όλα τα βουνά εδώ που τα λέμε), έχουν τη μπροστινή και την πισινή πλευρά τους. Στην περιοχή λοιπόν της Μεσσηνίας συνηθίζεται να λέγεται πως η μεριά που βλέπουν είναι η πισινή εξού και “πισινά χωριά“. Μπροστινή πλευρά του βουνού θεωρείται αυτή που βλέπει στη Λακωνία και την κοιλάδα του Ευρώτα.
Η διαφορά σε αυτές τις δυο πλευρές φαίνεται με γυμνό μάτι αφού η μεριά της Μεσσηνίας χαρακτηρίζεται από πολλά πρόβουνα του Ταϋγέτου και το μάτι χάνεται σε μικρότερα βουνά μέχρι να η στεριά να γίνει ένα με τη θάλασσα. Επίσης εδώ έχε κατά νου πως από αυτά τα μέρη βλέπεις την πιο φαντασμαγορική δύση της Πελοποννήσου. Είναι τόσο έντονα τα χρώματα και τος φως, που το καλοκαίρι μπορεί η ώρα να είναι εννιά το βράδυ κι εσύ να νομίζεις πως είναι ακόμα μέρα!
Αντίθετα στην πλευρά της Σπάρτης, ο ήλιος χάνεται νωρίς όλες τις εποχές του χρόνου και ο όγκος του βουνού πέφτει απότομα στην κοιλάδα λες και τον έχεις κόψει με τσεκούρι. Κι οι δυο πλευρές είναι εντυπωσιακές. Κάθε μία για τους δικούς της λόγους!
Ένα πρωτοποριακό χωριό που αξίζει να επισκεφτείς | Αλαγονία Ταϋγέτου
Καταρχάς να ξέρεις πως είτε αποφασίσεις να φτάσεις σε αυτό το χωριό από την Καλαμάτα είτε από τη Σπάρτη ένα να θυμάσαι: η διαδρομή είναι εκπληκτική. Θα ακολουθήσεις την παλιά επαρχιακή οδό μέσω Ταϋγέτου που συνδέει τις δυο πόλεις. Δεν θεωρείται τυχαία αυτή η διαδρομή μία από τις ομορφότερες ορεινές της Ελλάδας. Η φύση και ο άνθρωπος σε μία σύμπραξη που αγγίζει τα όρια της τελειότητας. Πραγματικά ένας απολαυστικός δρόμος, αν και λίγο δύσκολος.
Η Αλαγονία λοιπόν είναι χτισμένη σε υψόμετρο 800 μέτρων, χαμένη κυριολεκτικά μέσα στα πρόβουνα του Ταϋγέτου. Ένα εντυπωσιακό τοπίο που έχεις την τύχη να το καμαρώσεις από ψηλά. Εδώ που λες, συμβαίνουν υπέροχα πράγματα και θα ήταν ιδανικό, αυτό το χωριό να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση από όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
Στην Αλαγονία λειτουργεί το Σχολείο της Αυτάρκειας. Ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει δράσεις, εργαστήρια και σεμινάρια με σκοπό να διδαχθούν οι νεότεροι τη δύναμη της φύσης και όλων όσων αυτή προσφέρει στον άνθρωπο. Τη φιλοσοφία δηλαδή πως από τη γη θα τραφώ, θα ντυθώ και μπορώ να ζήσω αφού μου προσφέρει τα πάντα.
Έτσι στο χωριό έχει λειτουργήσει ως τώρα κοινοτικός λαχανόκηπος όπου καλλιεργούνται φρούτα και λαχανικά. Μετά τη συγκομιδή προωθούνται στα τοπικά εστιατόρια, ταβέρνες και σε ηλικιωμένους ανθρώπους. Το ίδιο συμβαίνει με το εργαστήρι τυριού, γιαουρτιού και κεφίρ. Η προσπάθεια για την καλλιέργεια χαμένων ποικιλιών σταφυλιών κάνει τους αμπελώνες να αποκτούν άλλο ενδιαφέρον.
Επίσης έχουν γίνει μέχρι τώρα σεμινάρια βοτάνων με σκοπό την αναγνώριση αλλά και τη θρεπτική αξία αυτών, σπορά σιτηρών και το διεθνές μάζεμα σπόρων.
Η διάσημη γιορτή της πατάς και τα μηδαμινά σκουπίδια
Εκτός από όλα αυτά τα υπέροχα που συμβαίνουν στην Αλαγονία, εδώ λαμβάνει χώρα και η φημισμένη γιορτή πατάτας. Ένας θεσμός που ήδη μετράει 36 χρόνια ζωής. Μην ξεχνάμε πως το χωριό στο παρελθόν ήταν γνωστό ανά την Ελλάδα για την παραγωγή πατατόσπορου και πατάτας. Στην τεράστια λοιπόν αυτή γιορτή οι επισκέπτες γεύονται τα διάσημα γεώμηλα (αρχική ονομασία της πατάτας) με πολλούς τρόπους μαγειρεμένους από τις γυναίκες του χωριού.
Βέβαια πέρα από τις νοστιμιές που θα γευτούμε αξίζει να σημειώσουμε πως παρά το πλήθος κόσμου που συρρέει αυτές τις μέρες την Αλαγονία, παράγονται μηδαμινά σκουπίδια. Και όσα από αυτά συλλέγονται είναι αυτά που φέρνουν οι επισκέπτες μαζί τους. Όλα τα υπόλοιπα που χρησιμοποιούνται στη γιορτή (και σε όλα τα πανηγύρια του χωριού) είναι ανακυκλώσιμα είδη.
Επιπλέον για τη σωστή εξυπηρέτηση όλων, λειτουργούν δημόσιες τουαλέτες και τουαλέτες ΑμεΑ (άτομα με ειδικές ανάγκες).
Μην ξεχνάμε και το φρεσκοδημιουργημένο Taygetos Mountain Festival που φέρνει αέρα δροσιάς, μουσικής και επιστροφής στη φύση. Το φεστιβάλ αποτελεί ιδιωτική πρωτοβουλία και λαμβάνει χώρα έξω από το χωριό σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο στην πλαγιά του βουνού.
Έλα πείτε, από όλα όσα έγραψα παραπάνω δε σας δίνεται την εντύπωση πως αυτό το μέρος είναι πολύ πιο μπροστά από τα υπόλοιπα; Δε νιώθετε κι εσείς πως αφού μπορούν οι άνθρωποι να βάζουν τέτοιους στόχους και να τους πετυχαίνουν σε ένα χωριό με λίγους κατοίκους, αυτή η πρωτοπορία είναι εφικτή παντού στην Ελλάδα;
Ξενώνες για άριστη φιλοξενία και ταβέρνες για καλό φαγητό
Εδώ λοιπόν ανακαλύψαμε έναν ξενώνα (Ξύλινα Σπιτάκια Αλαγονίας), βγαλμένο από παραμύθι. Μια γειτονιά αν θες, από έξι ξύλινες κατοικίες χωρητικότητας τεσσάρων ατόμων η κάθε μία. Μοιάζει σαν ένα μικρό χωριουδάκι σε ένα πεντακάθαρο και πολύ περιποιημένο μέρος. Η Αλαγονία στο πιάτο, η φύση στα καλύτερά της! Στο χώρο του ξενώνα λειτουργεί εστιατόριο με παραδοσιακό και πεντανόστιμο φαγητό. Το χειμώνα, μπαίνεις μέσα και απλά δε θες να βγεις… Το καλοκαίρι απολαμβάνεις τη δροσιά!
Η ταβέρνα στην πλατεία του χωριού (Αλαγονία γεύσεις) σερβίρει μεζέδες να γλείφεις τα δάχτυλά σου και καλό κρασί. Τραπεζάκια απλωμένα μπροστά από την εκκλησία στη μικρή πλατεία, φιλόξενοι ιδιοκτήτες και ηρεμία!
Μην ξεχνάς και την ταβέρνα του Μαυρίκη που λειτουργεί από το 1890 κι έχει κρατήσει την ίδια φιλοσοφία και διακόσμηση από τότε. Μπαίνοντας στον εσωτερικό χώρο κάνεις μια γερή βουτιά στο παρελθόν και θες να μείνεις εκεί! Οι συνταγές εδώ περνάνε ατόφιες από γενιά σε γενιά και όσα θα δοκιμάσεις είναι γεύσεις της γιαγιάς.
Τώρα ξέρεις που θα είναι η επόμενη εξόρμηση σου στα ορεινά της Πελοποννήσου. Μόνο μη βιαστείς να φύγεις από δω. Απόλαυσε το μέρος και ζήσε την εμπειρία. Αλαγονία Ταϋγέτου, κι έφυγες!
#ΤravelDrops_by
karidotsouflo
