Στον πανέμορφο Ταΰγετο κρύβεται (μεταξύ άλλων) κι ένα πανέμορφο αλλά ερειπωμένο χωριό. Είναι τα Περγαντέικα – το χωριό φάντασμα του Ταϋγέτου!
- “Παίζουμε” μπάλα σε instagram – facebook & pinterest και δε χάνουμε τίποτα νέο!
- Γνώρισε τα νότια της Ελλάδας μας ακολουθώντας το Lakonia Travel στο instagram και στο facebook!
Σήμερα λοιπόν θα πάμε μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή βόλτα! Μια βόλτα που είμαι σίγουρη πως θα σου μείνει αξέχαστη. Έτσι την “πάτησα” κι εγώ. Λάτρεψα αυτό το μέρος λες κι έχω γεννηθεί ή έχω μεγαλώσει εκεί. Γενικά αγαπώ όλα σχεδόν τα μέρη που επισκεπτόμαστε αλλά μερικά από αυτά νομίζω τα αγαπώ ένα τικ παραπάνω. Κι αυτό νομίζω είναι ξεκάθαρα θέμα αύρας ή όλων όσων σου “δίνει” ένας τόπος.
Ας πούμε αυτό το ερειπωμένο χωριό εμένα μου χάρισε μια απίστευτη γαλήνη, μια ηρεμία άνευ προηγουμένου και ένα συναίσθημα νοσταλγίας. Ναι νοσταλγίας, όσο παράξενο κι αν ακούγεται.
Τα χωριά που κάποτε είχαν ζωή και πλέον μένουν έρημα μέσα στην αγριάδα που δημιουργεί αυτή η μοναξιά τους, κουβαλούν στα ερείπια τους κάτι παλιό και ξένο αλλά παράλληλα κάτι τόσο γνώριμο. Ξέρεις ότι εκεί κάποτε υπήρχε ζωή, εκεί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν άνθρωποι. Εκεί που τώρα ακούγεται μόνο το νερό από το ποτάμι κάποτε έπαιζαν παιδιά, δούλευαν άνθρωποι, μαγείρευαν, κουτσομπόλευαν.
Αυτά τα ερείπια λοιπόν μπορεί ακόμη και τώρα να κρύβουν μια σπίθα ζωής.


Περγαντέικα – το χωριό φάντασμα του Ταϋγέτου
Τα Περγαντέικα θα τα βρεις χωμένα μέσα στον Ταΰγετο κι έχεις 3 επιλογές να φτάσεις ως εκεί, 2 μονοπάτια κι ένα χωματόδρομο.
Μη βιαστείς να μου πεις πως ο χωματόδρομος είναι μια σίγουρη και γρήγορη λύση. Μπορεί ένας χωματόδρομος να σε φέρει γρήγορα σε αυτό το χωριό αλλά θα χάσεις δεκάδες υπέροχες εικόνες.
Εμείς έχουμε πάει δυο φορές σε αυτό το χωριό και τις δυο φορές από μονοπάτι. Το μονοπάτι που παίρνεις από το χωριό Ταϋγέτη είναι το πιο μεγάλο (1,5 ώρα σε χαλαρό περπάτημα). Το μονοπάτι που παίρνεις από το χωριό Αναβρυτή είναι πιο σύντομο (45 λεπτά σε χαλαρό περπάτημα).
Καθένα από τα μονοπάτια αυτά έχει τη δική του ομορφιά και χάρη! Εκείνο όμως που κυριολεκτικά τα σπάει από ομορφιά και εκπληκτικές εικόνες είναι το πιο σύντομο μονοπάτι! Παίζει να είναι από τα πιο όμορφα που έχουμε περπατήσει ποτέ και από όσο ξέρεις (εσύ που μας διαβάζεις!) δεν έχουμε περπατήσει και λίγα μονοπάτια!
Από το χωματόδρομο δεν έχουμε πάει ποτέ. Όμως από όσο ξέρω είναι αρκετά βατός και ξεκινάει από το μοναστήρι της ζωοδόχου Πηγή στο χωριό Ταϋγέτη.



Τα εντυπωσιακά ενός ερειπωμένου χωριού
Αν τώρα σου πω πως σε αυτό το χωριό συναντήσαμε σταφύλια, άγριο μαϊντανό και σέλινο θα με πιστέψεις; Ούτε εγώ πίστευα πως σε ένα κλήμα σκαρφαλωμένο πάνω σε μια καρυδιά κρέμονταν σταφύλια. Προφανώς εκείνα τα αμπέλια δεν έπαψαν ποτέ να δίνουν καρπούς παρόλο που πια δεν τα περιποιείται κανείς.
Άλλο ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι πως αυτό το χωριό είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο που μοιάζει σαν να είναι σε αμφιθέατρο. Εννοείται όπως σε κάθε ορεινό χωριό, υπάρχει μια βρύση κάτω από έναν τεράστιο πλάτανο και κάτι σαν πλατεία.
Έψαξα να βρω πληροφορίες γι αυτό το χωριό αλλά δυστυχώς κανείς δεν ήξερε να μου πει κάτι. Η περιέργεια όμως συνεχίζει και με τρώει κι ελπίζω κάποτε να μάθω μερικά πράγματα.
Αυτό που μπορώ να σου πω με βεβαιότητα είναι πως το χωριό είναι πολύ καλά κρυμμένο από τα ανθρώπινα μάτια οπότε κι αυτό μπορεί να είναι μια εξήγηση γιατί φτιάχτηκε σε ένα μέρος τόσο έρημο κι απομονωμένο.


Μονοπάτια του Ταϋγέτου που μαγεύουν!
Επ! που πας; έτσι φεύγουμε από το καρυδότσουφλο; Είναι δυνατόν να μη δούμε κάτι ακόμη πριν φύγεις;
Μιας και μιλάμε για μονοπάτια ρίξε μια ματιά στα παρακάτω! Θα τα βρεις με τη σειρά από το πιο εύκολο ακόμη και για παιδιά μέχρι το τελευταίο που θεωρώ το πιο ζόρικο. Όλα αυτά τα μονοπάτια βρίσκονται στον Ταΰγετο … και μαγεύουν!
- Λαγκαδιώτισσα: το σπηλαιώδες ξωκκλήσι της Σπάρτης μόνο 20 λεπτά περπάτημα!
- Μυστράς – Ταϋγέτη από το μονοπάτι περίπου μια ώρα σε χαλαρό περπάτημα!
- Στα μονοπάτια του Ταΰγετου: Παρόρι – Σωτήρα επίσης μια ώρα περπάτημα αλλά εξαιρετικά εντυπωσιακό!
- Μονοπάτια Ταϋγέτου: Παρόρι – Ζαγούνα – Φανερωμένη λίγο δύσκολο αλλά οπωσδήποτε αξίζουν οι 2 ώρες περπάτημα!
- Κατακτώντας την κορυφή του Ταϋγέτου με τα παιδιά! 3 ώρες περπάτημα αλλά αν το αντέχεις μην το συζητάς!


Α και για να μην ξεχνιόμαστε θα επιστρέψω σύντομα να σου πω αναλυτικά γι αυτά τα δυο μονοπάτια που οδηγούν στα Περγαντέικα!
Αν σου άρεσε το άρθρο μου θα χαρώ να το μοιραστείς με τους φίλους σου κάνοντάς το share ή stοry!
Μέχρι την επόμενη εξόρμησή μας να περνάς καταπληκτικά!
Ελένη
2 comments
Γεια σας εγώ είμαι από τα Περγανταίικα εκεί γεννήθηκα και Έζησα ως τα οκτώ μου χρόνια Οι αναμνήσεις μου είναι πεντακάθαρες
Ο πατέρας μου Νικόλαος Κωστέας ,το σπίτι μας ήταν πάνω από τη βρύση έλεγε ότι τρία αδέλφια Κωστέας από την Μανη ηταν οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού
Μας έλεγε ότι έχτισαν τα σπίτια τους εκεί πίσω από τον Γκαμινο έτσι λέγετε ο βράχος απέναντι , για να μην τους βρουνε οι Τούρκοι
Όταν εγώ ζούσα στα Περγανταίικα είμαστε γύρω στα 75 άτομα το χωριό ήταν γεμάτο τραγούδια και μουσική από φλογέρες που έπαιζαν οι κάτοικοι τα περβόλια γεμάτα λαχανικά και φρούτα, ακόμα και κυψελες είχαμε κάτω από την Αγία τριάδα….
Οι γύρω λόφοι ήτανε γεμάτοι γιδοπρόβατα και στάνες
Το πιο ωραίο ήτανε το αλώνισμα τον Αύγουστο. Εγώ μικρό παιδι και μαζί με τα αδελφια μου και τα άλλα παιδιά του χωριού θέλαμε να παίρνουμε μέρος σε αυτή την διασκέδαςη τα άλογα να γυρίζουν γύρω γύρω κι εμείς να κυλιόμαστε στα άχυρα
Την τελευταία φορά που επισκέφτηκα το χωριό μου ήτανε το 2017 Ήταν μόνο ένας κάτοικος ο μπάρμπα Νίκος ο Κούτρος αλλά είχε αγριέψει και δε μας πλησιάςε ούτε για να μας χαιρετήσει
Κρύφτηκε μέσα στο σπίτι του που είναι ποιο πάνω από τα ερείπια του δικού μου
Αχ τι άλλο να πω ευχαριστώ Ελένη για τις αναμνήσεις που Ζωντάνεψες
Χαίρομαι πάρα πολύ για το σχόλιο σας και για τις πληροφορίες που μας δώσατε. Επειδή το χωριό έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια δεν κατάφερα να βρω καμιά πληροφορία σχετικά με την ιστορία του.
Ευχαριστώ από καρδιάς για τις δικές σας πολύ χρήσιμες και ιδιαίτερες πληροφορίες.
Είναι χαρά μου και τιμή μου που μοιραστήκατε μαζί μας τις αναμνήσεις σας! Μπορεί εμείς οι νεότεροι να μην έχουμε τέτοιες αναμνήσεις αλλά όσο τις μαθαίνουμε από μεγαλύτερους είναι σαν να μαθαίνουμε κάτι καινούριο!
Να είστε καλά!