Μυστράς – Ταϋγέτη από το μονοπάτι

Οι πεζοπορίες στον Ταΰγετο είναι εκπληκτικές όλες τις εποχές του χρόνου αλλά η διαδρομή Μυστράς – Ταϋγέτη από το μονοπάτι είναι ένα όνειρο!

• Μυστράς – Ταϋγέτη -> 2,5 χλμ – 1 ώρα
• Υψομετρική διαφορά: 380 μέτρα
• Βαθμός δυσκολίας: εύκολο

• “Παίζουμε” μπάλα σε instagram – facebook  & pinterest και δε χάνουμε τίποτα νέο!
• Γνώρισε τα νότια της Ελλάδας μας ακολουθώντας το Lakonia Travel στο instagramκαι στο facebook!

Καιρό έχω να σε πάω βόλτα στον Ταΰγετο έτσι; Και γι αυτόν ακριβώς το λόγο σήμερα θα πάμε στα καλύτερα! Θα ξεκινήσουμε από το χωριό του Μυστρά και θα καταλήξουμε στο χωριό Ταϋγέτη. Δε θα μας πάρει περισσότερο από μια ώρα η διαδρομή αλλά αυτή την ώρα θα δούμε μόνο ομορφιές. Και μη βιάζεσαι να ρωτήσεις για το αν η διαδρομή είναι εύκολη και βατή γιατί και πάλι σε πρόλαβα και σου λέω “don’t worry, το μονοπάτι είναι ιδανικό ακόμη και για μικρά παιδιά”.

Αλλά για να μην παρεξηγηθώ, σου ξεκαθαρίζω πως όταν λέω ότι τα μονοπάτια είναι ιδανικά ακόμα και για μικρά παιδιά, εννοώ πως πρέπει και τα παιδιά να το θέλουν και να είναι συνεργάσιμα. Επίσης δεν παίρνουμε ξαφνικά τα παιδιά μια μέρα να κάνουμε πεζοπορία αν το περπάτημα δεν είναι γενικά στις συνήθειές μας.

Όσα μονοπάτια σου έχω δείξει στο καρυδότσουφλο τα έχω περπατήσει όλα με τα αγόρια μου (1 μεγάλο & 3 μικρά). Ακόμη κι όταν ανεβήκαμε στην κορυφή του Ταϋγέτου (νύχτα) το κάναμε όλοι μαζί. Αυτό σημαίνει ότι τα αγόρια μου έχουν μάθει να περπατάνε μεγάλες αποστάσεις, ξέρουν δυο βασικά πράγματα για τα μονοπάτια και γενικά συνεργάζονται.

Έτοιμοι λοιπόν; Πάμε!

Δες στο Ταϋγέτη (Μπαρσινίκος) – Μυστρά – η άγνωστη Λακωνία ποιο είναι το χωριό στο οποίο θα καταλήξεις!

Πεζοπορία Μυστράς – Ταϋγέτη από το μονοπάτι

Αφήνουμε το αμάξι μας έξω από το χωριό του Μυστρά στο δρόμο προς το κάστρο. Εκεί που ξεκινάει το μονοπάτι υπάρχει ένα γεφύρι που από κάτω περνάει ποτάμι. Θα καταλάβεις ότι έφτασες μόλις ακριβώς δεις το τελευταίο σπίτι του χωριού.

*Ο Μυστράς είναι 6 χλμ έξω από τη Σπάρτη.

Παρκάρουμε λοιπόν, χαζεύουμε λίγο εκεί γύρω στο ποτάμι κι αν θέλουμε περνάμε την ξύλινη γέφυρα, και φτάνουμε στον καταρράκτη. Εδώ δε θέλουμε οδηγίες, το νερό που πέφτει θα μας οδηγήσει ακριβώς εκεί. Μόνο το καλοκαίρι δεν υπάρχει νερό, αλλά το καλοκαίρι δε θεωρώ ότι είναι καλή ιδέα για πεζοπορίες εκτός κι αν ξεκινάμε νωρίς το πρωί.

Παίρνουμε λοιπόν το μονοπάτι το οποίο ξεκινάει περνώντας από δυο τρία σπίτι κι ύστερα παίρνουμε το δρόμο του ερωτευμένου! Όχι δε λέγεται έτσι το μονοπάτι αλλά κάποιος έχει γράψει σε όλες τις πινακίδες σήμανσης (σε όλες όμως!) ένα υπέροχο “σ’ αγαπώ ρεεε” άρα δικαίως το μονοπάτι το ονόμασα “μονοπάτι του ερωτευμένου”! Ελπίζω κι εύχομαι η αγάπη αυτού του ανθρώπου να έχει και ανταπόκριση. Αλλά ακόμη κι αν δεν έχει, εμείς απολαμβάνουμε ένα πολύ αγαπησιάρικο μονοπάτι και μας αρέσει τρελά αυτό!

Τώρα γιατί νομίζω πως το έγραψε άντρας και όχι γυναίκα… δεν ξέρω. Απλώς η πρώτη εντύπωση ήταν πως αυτό είναι δουλειά άντρα. Και μη μου φέρετε επιχειρήματα ότι μπορεί κάλλιστα αυτό να είναι και δουλειά γυναίκας γιατί δε θα σας αφήσω να μου χαλάσετε τη μαγεία!

Τα σημεία sos του μονοπατιού

Πρώτο σημείο sos το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη χτισμένο τον 19ο αιώνα (αλλά μοιάζει πιο παλιό) που συναντάμε κρυμμένο μέσα στα δέντρα. Πάντα με εντυπωσιάζουν οι εκκλησίες, οι φάροι και άλλα κτίρια που βρίσκονται χτισμένα σε δάση και απόκρημνες περιοχές. Με εντυπωσιάζει ο τρόπος που οι άνθρωποι μετέφεραν εκεί τα υλικά και έφτιαξαν αυτά τα κτίρια, όσο μικρά κι αν είναι αυτά.

Στάση λοιπόν στο εκκλησάκι για νερό και φωτογραφίες. Η πόρτα της εκκλησίας είναι ανοιχτή και μπορείς να μπεις μέσα αν θες.

Κι ύστερα ξανά στο δρόμο του ερωτευμένου και τραβάμε την ανηφόρα. Μέχρι το εκκλησάκι του άγιου Ιωάννη το μονοπάτι είναι πλακόστρωτο και πλατύ. Από δω και πάνω όμως είναι κλασικό μονοπάτι βουνού με τα απρόοπτά και τις εκπλήξεις του.

Επόμενη στάση η εκκλησούλα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Μόλις δούμε αυτή την εκκλησία ξέρουμε πως είμαστε πολύ κοντά στο χωριό Ταϋγέτη. Στη διαδρομή συναντάμε πέτρινες βρύσες με τρεχούμενο νερό αλλά δεν ξέρω αν το νερό είναι πόσιμο. Σε μεγάλο μέρος της διαδρομής προχωράμε σύριζα με ένα μικρό ποτάμι που είναι τέλειο όταν ακούς το νερό του να τρέχει.

Μυστράς – Ταϋγέτη από το μονοπάτι, φτάνοντας στον προορισμό μας

Στη διαδρομή συναντάμε χελώνες και άλλα ζωύφια (ελπίζω όχι αγριογούρουνα) και μέχρι και την άνοιξη φυτρώνουν κυκλάμινα. Εννοείται πως μέχρι το τέλος του μονοπατιού ο ερωτευμένος μας δηλώνει τα αισθήματά του.

Η διαδρομή όπως σου είπα είναι περίπου μια ώρα και είναι πραγματικά εύκολη αρκεί να έχουμε σωστά παπούτσια, νερό και κάτι φαγώσιμο, καπέλο για τον ήλιο, ένα μίνι φαρμακείο μαζί μας και όρεξη για περιπέτειες!

Και τώρα τι λες; συνεχίζουμε κι άλλο να περιπλανιόμαστε στα μονοπάτια του Ταϋγέτου ή γυρνάμε πίσω; Οκ, κουραστήκαμε το ξέρω άρα πάμε πίσω. Όμως σύντομα θα σου πω και τη συνέχεια αυτής της διαδρομής που είναι πραγματικά εκπληκτική.

Περιπλανήσεις στα μονοπάτια του Ταϋγέτου

Μη μου πεις ότι σου πέρασε από το μυαλό ότι τέλειωσε το άρθρο! Ε ποτέ. Στο καρυδότσουφλο είσαι, και εδώ τα πράγματα δεν τελειώνουν όσο απλά. Αν σου αρέσουν οι πεζοπορίες τότε σε πληροφορώ πως ο Ταΰγετος είναι γεμάτος από μονοπάτια που σε περιμένουν να τα γνωρίσεις.

Δες εδώ μερικά από αυτά:

• Μονοπάτια Ταϋγέτου: Παρόρι – Ζαγούνα – Φανερωμένη ένα λίγο δυσκολούτσικο μονοπάτι αλλά πραγματικά αξίζει να το περπατήσεις
• Στα μονοπάτια του Ταΰγετου: Παρόρι – Σωτήρα εύκολο και εντυπωσιακό μονοπάτι για όλους
• Η κρυμμένη γωνιά της Σπάρτης που μαγεύει εδώ αξίζει σίγουρα να πας κι ας χρειαστεί να περπατήσεις ελάχιστα
• Κατακτώντας την κορυφή του Ταϋγέτου με τα παιδιά! ε τώρα αυτό είναι ένας μίνι άθλος για τα παιδιά (και για μένα την περιπετειώδη μη σου πω!) αλλά φίλε μου αξίζει με τα μπούνια!

Και τώρα που ήρθε η ώρα να αποχαιρετιστούμε, μοιράσου αυτό το άρθρο με τους φίλους σου αν σου άρεσε ή το βρήκες ενδιαφέρον!

Φιλιά από τα νότια της χώρας
Ελένη