“Τρέξε” σκέψεις με αφορμή μια φωτογραφία

Σκέψεις με αφορμή μια φωτογραφία πάντα θα υπάρχουν. Αυτή τη φορά όμως υπήρχε η πολυτέλεια οι σκέψεις να γίνουν λέξεις κι οι λέξεις χείμαρρος.

Τρέξε. Τρέξε, μ’ ακούς;  Με όση δύναμη έχουν τα πόδια σου. Το κορμί σου. Η Ψυχή σου. Τρέξε να σωθείς. Να γλιτώσεις.    

Θα μπορέσεις το ξέρω. Πάντα στο τέλος, όλα τα μπορείς. Μη σταματήσεις πουθενά. Και μη διανοηθείς να γυρίσεις πίσω. Για κανένα λόγο. Ακούς; Ακόμη κι εμένα να μ’ ακούσεις να σε φωνάζω για να γυρίσεις πίσω, μην το κάνεις. Παγίδα θα ‘ναι. Αφού με ξέρεις τώρα.

Σου στήνω παγίδες. Συνέχεια.  Θέλω να σε βλέπω να πέφτεις μέσα. Να πέφτεις με τα
μούτρα στη λάσπη. Και μετά να κλαις. Και το κλάμα να γίνεται λυγμός. Κι εσύ αξιοθρήνητη. Λάσπες και δάκρυα να μπερδεύονται. Να σε λυπάμαι. Να σε χρειάζομαι. Να σε μισώ.  Και μετά να τρέχω και να σε αγκαλιάζω. Να σε σφίγγω πάνω μου. Μέχρι να σε σκάσω.  

Γι αυτό ρε σου στήνω παγίδες. Για να με έχεις ανάγκη. Για να έχω την ευκαιρία να σε σφίγγω πάνω μου. Να σε μυρίζω και να νομίζω πως σε γεύομαι.  

Εσύ όμως προχώρα. Τρέξε. Τρέξε μέχρι εκεί που δε μπορείς. Εγώ θα σε καμαρώνω. Το πείσμα σου. Την εμμονή σου σε εκείνα που αφήνεις να σε κυβερνάνε.
Τρέξε! Τρέξε και φτάσε στην πόρτα. Κάτω από το πατάκι θα βρεις τo κλειδί.  

Εγώ και οι ιστορίες

Αν θες να δεις κι άλλα τέτοια κείμενα από μένα (ξέρω δεν με έχεις συνηθίσει καθόλου σε τέτοια, αλλά ναι! κρύβω κι αυτή την πτυχή) πάτα εδώ!

Κι αν θες να κάνουμε παρεάκι πιο χαλαρά σε περιμένω εδώ!

Αυτές ήταν οι σκέψεις μου με αφορμή μια φωτογραφία. Ήταν από τις λίγες φορές που οι σκέψεις έγιναν λέξεις και χαίρομαι ιδιαίτερα γι αυτό. Ελπίζω στο μέλλον να τα καταφέρνω πιο συχνά!Τώρα θα μου πεις με 3 παιδιά, πολλά ζητάς… Δίκιο θα έχεις.

Κάτι δικά μου θα βρεις κι εδώ! σε περιμένω.
Ελένη